Posterior asetabulum kırıklarının yaş gruplarına göre cerrahi tedavi sonuçları

Abstract

Amaç: Posterior asetabulum kırığı nedeni ile cerrahi tedavi uygulanan kırk yaş altı ve üstü hastaların klinik ve radyolojik sonuçlarını değerlendirmektir.Materyal ve Metod: Bu klinik çalışmaya Haziran 2006-Ekim 2013 yılları arasında posterior asetabulum kırığı tanısıyla Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalında cerrahi tedavi uygulanan toplam 52 hasta alınmıştır. Hastaların fizik muayeneleri yapılıp, rutin radyolojik inceleme yöntemleri olarak pelvis ön-arka grafi ve pelvis bilgisayarlı tomografi çekildikten sonra üç milimetreden fazla deplasmanı olan, arka duvarın instabil olduğu kırıklarda, kırıklı çıkıklarda ve eklem içi serbest parça varlığında tüm hastalarda posterior yaklaşımla cerrahi tedavi uygulandı. Postoperatif sekizinci haftadan önce hastalara kırık olan ekstremite üzerine ağırlık verdirilmedi. Postoperatif hastalar düzenli kontrollere çağırılarak klinik sonuçların değerlendirilmesi için fizik muayeneleri yapıldı ve radyolojik sonuçların değerlendirilmesi için de direkt grafileri çekildi. Hastalar kırk yaş altı (Grup I, n=25) ve kırk yaş üstü (Grup II, n=27) olmak üzere iki gruba ayrıldı. Asetabulum kırıklarının radyolojik sınıflamasında Judet-Letournel sınıflaması kullanıldı. Hastaların kontrollerinde klinik değerlendirme modifiye Merle D'Aubigne değerlendirme skoruna göre, radyolojik değerlendirme de Matta'nın geliştirdiği radyolojik değerlendirme kriterlerine göre yapıldı. Ayrıca heterotopik ossifikasyon gelişimi için radyolojik değerlendirme de Brooker skorlama sistemine göre yapıldı. İstatistiksel olarak sonuçlar; değişkenlerin dağılımı için Kolmogorov-Smirnov testiyle, nicel verilerin analizi Mann Whitney U testi ile değerlendirildi. Nitel verilerin analizinde de Ki-kare testi kullanıldıBulgular: Grup I hastaların yirmi dördü erkek (%96), biri kadın (%4) idi. Grup II hastaların yirmi üçü erkek (%85.1), dördü bayan (%14,9) idi. Grup I hastaların ortalama yaşı 31,1 (18-39 yaş), ortalama takip süresi 35,7 (12-84) ay, grup II hastaların ortalama yaşı 53,3 (41-72 yaş), ortalama takip süresi 38,6 (12-84) aydı. Grup I hastalardan sekizinde (%32), grup II hastalardan dördünde (%14,8) asetabulum posterior kırıklı çıkığı bulunmaktaydı. Grup I hastaların ikisinde (%8), grup II hastaların birinde cerrahi öncesi siyatik sinir paralizisi vardı. Bunların dışında postoperatif hiç bir hastada siyatik sinir paralizisi görülmedi. Postoperatif dönemde grup I hastalardan yalnızca birinde yüzeyel enfeksiyon görüldü (%4) ve takiplerde uygun antibiyotik tedavisi ile iyileşti. Grup II hastalardan hiçbirinde enfeksiyona rastlanmadı. Grup II hastalarda postoperatif derin ven trombozu üç hastada (%11) gelişti. Grup I hastaların hiçbirinde postoperatif derin ven trombozuna rastlanmadı. Grup I ve II'de modifiye Merle D'Aubigne klinik değerlendirme skorları ve Matta radyolojik değerlendirme kriterlerine göre sonuçlar arasında grup I'de daha iyi sonuçlar elde edilmesine rağmen istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmamıştır (p˃0,05). Grup I hastaların dördünde (%16), grup II hastaların beşinde (%18,5) postoperatif heterotopik ossifikasyon gelişti. Sonuç: Grup I ve II'de posterior asetabulum kırığı nedeni ile cerrahi tedavi uygulanan hastalarda istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmamasına rağmen, kırk yaş altındaki hastalarda klinik ve radyolojik sonuçların daha iyi olduğu görülmektedir. Anahtar kelimeler: Posterior, asetabulum kırıkları, cerrahi tedavi.

Aim: To assess clinical and radiological results of patients who underwent surgery because of posterior acetabular fractures and compare the results according to the age groups.Materials and Methods: In this study we included 52 patients who was diagnosed as posterior acetabular fracture and underwent surgery between June 2006 and September 2013 at Erciyes Universıty Deparment of Orthopedics and Traumatology. We performed physical examination and radiologic evaluation to all patients included pelvis X-ray and pelvis computerized tomography. Any of the following radiological findings underwent to surgery; 3mm and more displacement, instability of posterior wall, dislocated fractures and free fragments in hip joint. We used posterior approach to all patients. We didn't allow any weigtbearing exercises until postoperative eighth weeks. Patients examined regularly in outpatient clinic. Physical examination and radiologic evaluations were performed. Patients divided into two groups according to their ages (Group I: patients younger than 40 years old, n:25, group II: patients older than 40 years old, n:27).We used Judet-Letournel classification for radiological classification. Clinical assesments were performed due to Merle D'Aubigne scoring system; radiological assesments were performed due to Matta's radiological criterias. For heterotopic ossification we used Brooker scoring system. Kolmogorov-Smirnov test, Mann Whitney U test and Chi-square test were used for statistical analysis.Results: In group I, there were 24 male (%96) and one female (%4) patients. In group II, there were 23 male (%85.1) and four female (%14.9) patients. Mean age was 31.1 years in group I (18-34) , 53.3 years in group II (41-72). Mean follow up time was 35.7 months (12-84) in group I and 38.6 (12-84) months in group II. We obtained dislocated posterior acetabular fracture in eight patients in group I (%32), four patients in group II (14.8). Two patients had ischiadic nerve injury in group I and one patient in group II. There were no postoperative ischiadic nerve injury other than this three patients. We obtained an superficial infection only in one patient who was included in group I (%4) and he recovered after appropriate antibiotherapy. There was no infection in group II patients. In three cases which were included in group II had deep vein thrombosis. There was no deep vein thrombosis in group I patients. In group I patients there were better radiological and clinical results. But this difference was not statistically significant. We diagnosed heterotopic ossification postoperatively in four patients in group I (%16), and five patients in group II (%18.5).Conclusions: Although there were not statistically significant differences between clinical and radiological results of patients who underwent surgery because of posterior acetabular fractures, better findings were obtained in young patients under the age of fourty.Key words: Posterior, acetabular fractures, surgical treatment.