Metakrilat esaslı kanal dolgu patının koronal mikrosızıntısının ve kök kanalına bağlanma dayanımının in vitro koşullarda incelenmesi

Abstract

Bu çalışmanın amacı, metakrilat esaslı kök kanal dolgu patı RealSeal'in farklı kanal dolgu materyalleri, doldurma teknikleri ve polimerizasyon modları ile kök dentinine bölgesel bağlanma dayanımının ve koronal mikrosızıntısının değerlendirilmesidir. Bu çalışmada, 160 adet tek köklü insan dişi kullanıldı. Dişlerin kronları uzaklaştırıldıktan sonra, kök kanalları Profile dönen nikel titanyum eğe sistemi kullanılarak genişletildi. Genişletmeyi takiben, kökler RealSeal ile birlikte kulanılacak kor materyaline göre iki gruba ayrıldı. Grup1: RealSeal+Resilon, Grup 2: RealSeal+guta-perka. Bu gruplar kullanılan doldurma tekniğine göre 2 farklı alt gruba ayrıldı (lateral kondenzasyon ve tek kon tekniği). Kanal dolgu patının polimerizayonu için LED ışık kaynağı koronal açıdan kullanıldı. Daha sonra gruplar, LED ışık kaynağının ?standart? ve ?giderek artan? modlarının etkisini test etmek için 2 gruba ayrıldı (n=10). Örneklerin koronal mikrosızıntıları boya penetrasyon testi ile ölçülürken, bölgesel bağlanma dayanımı ?push-out? bağlanma dayanımı testi ile test edildi. Veriler, istatistiksel olarak çok değişkenli varyans analizi ve Tukey post-hoc testleri ile değerlendirildi (p = 0.05). Bağlanma dayanımı testini takiben bağlantı yüzeyleri tarama elektron mikroskobu ile değerlendirildi. Bağlanma dayanımı sonuçlarına göre, test edilen kor materyallerinin ve kök dentininin farklı bölgelerinin bağlanma dayanımı üzerine anlamlı etkisi görüldü (p < 0.001). Lateral kondenzasyon ve tek kon tekniğinin bağlanma dayanımı değerleri arasında fark bulunmadı (p = 0.608). LED ışık kaynağının ?standart? ve ?giderek artan? modlarının materyallerinin bağlanma dayanımı üzerine anlamlı etkisine rastlanmadı (p = 0.343). Mikrosızıntı sonuçlarına göre ise, test edilen kor materyallerinin, doldurma tekniklerinin ve ışık polimerizasyon modlarının koronal mikrosızıntıya istatistiksel olarak anlamlı bir etkisi bulunmadı (sırasıyla, p = 0.287, p = 0.360, p = 0.498).

The aim of this study was to investigate regional bond strength to root canal and coronal microleakage of methcrylate-based canal selaer, RealSeal, in conjunction with different root canal filling material, filling technique and polymerization modes. In this study, 160 single-rooted human teeth were used. After the removal of crowns, root canals were prepared by using Profile rotary nickel titanium system. Following preparation, roots were divided into two groups according to the core material used with RealSeal. Group 1: RealSeal + Resilon, group 2: RealSeal + gutta-percha. These groups were assigned into 2 different subgroups according to the obturation techniques employed (lateral condensation and single cone techniques). For polymerization of canal sealer, the LED light curing unit were used from the coronal aspect. Then the groups were further subdivided into two groups to test the effects of ?standard? and ?exponential? polymerization modes of LED (n=10). Coronal microleakage of specimens were measured with dye-penetration test, while regional bond strength was tested with ?push-out? bond strength test. The data were statistically analyzed by multivariate analysis of variance and Tukey post-hoc tests (p = 0.05). Following bond strength test, adhesive surfaces were evaluated by scanning electron microscope. According to the bond strength results, statistically significant effects of tested core materials and different regions of root dentin on bond strength were observed (p < 0.001). Additionally, there were statistically significant differences between regional bond strength values (p < 0.001). No significant differences were found between bond strength values of lateral condensation and single cone technique (p = 0.608). The ?standart? ve ?exponential? modes of LED light curing unit had no significant effect on the bond strength of materials (p = 0.343). According to the microleakage results, the tested core materials, filling techniques and light curing modes had no statistically significant effect on coronal microleakage (p = 0.287, p = 0.360, p = 0.498, respectively).