Ratlarda omega-3 poliansatüre yağ asitleri ve D vitamininin kırık iyileşmesi üzerine etkilerinin karşılaştırılması

Abstract

Amaç: D vitamini ile omega-3 poliansatüre yağ asitlerinin deneysel olarak ratlarda kırık iyileşmesi üzerine etkilerini biyokimyasal, histopatolojik, radyolojik ve biyomekanik olarak değerlendirmektir. Yöntem: Çalışmada 48 adet, erkek, ortalama 400 g ağırlığında Sprague-Dawley cinsi rat kullanıldı. Denekler rastgele olacak şekilde kontrol grubu (grup I; n=12), vitamin D3 grubu (grup II; n=12), omega-3 poliansatüre yağ asiti grubu (grup III; n=12) ve vitamin D3 + omega 3 poliansatüre yağ asiti grubu (grup IV; n=12) olarak dört gruba ayrıldı. Cerrahi işlemden bir gün sonra kontrol grubu dışındaki gruplar olan; grup II'ye postoperatif 1. günde sadece intramusküler tek doz 50000 IU/kg vitamin D3, grup III'e 300mg/kg omega 3 poliansatüre yağ asiti postoperatif 1. günden itibaren sakrifiye edilene kadar gavaj ile, grup IV'e ise postoperatif 1. günde intramusküler tek doz 50000 IU/kg vitamin D3 ve 300mg/kg omega 3 poliansatüre yağ asiti postoperatif 1. günden itibaren sakrifiye edilene kadar gavaj ile verildi. Preoperatif ve 6. haftanın sonunda biyokimyasal inceleme için 2'şer ml kan alındıktan sonra intrakardiak potasyum enjeksiyonu ile tüm ratlar sakrifiye edildi ve radyolojik, biyomekanik ve histopatolojik açılardan incelemeler yapıldı. Bulgular: Radyolojik değerlendirmede en iyi skorlar grup IV'de elde edilmiş olup, grup II ve grup III'de de kontrol grubuna göre kallus yoğunluğunun ve kemikleşmenin artmış olduğu görüldü. İstatistiksel olarak da grup III ve grup IV arasında anlamlı bir farklılık bulunmazken, grup IV ile grup I ve grup II arasında anlamlı farklılık bulundu. Biyomekanik değerlendirmede kontrol grubu ve grup III'de en yüksek skorlar elde edildi. Ancak gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmadı. Histopatolojik değerlendirmede ise en yüksek skorlar grup III ve grup IV'de elde edilmesine rağmen istatistiksel olarak gruplar arasında yine anlamlı bir farklılık bulunmadı. Biyokimyasal değerlendirme sonucunda ise ALP, Ca+2 açısından gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmadı. Sadece P açısından grup II ve III arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulundu. Sonuç: Omega-3 poliansatüre yağ asitlerinin vitamin D3 ile beraber kullanımının deneysel kırık iyileşmesi üzerine olumlu etkileri bulunmuştur. İleri dönemlerde klinik çalışmalarla beraber kırık iyileşmesinde omega-3 poliansatüre yağ asitleri ve vitamin D3 kombinasyonu destekleyici bir tedavi seçeneği olarak kullanılabilir.

Purpose: The aim of this study is to evaluate the effects of vitamin D and omega-3 polyunsaturated fatty acids on fracture healing in rats by histopathologically, radiologically, biomechanically and biochemically.Materials and Methods: In the study 48 male Sprague-Dawley rats were used (mean weight was 400 g). Rats randomized and divided into four groups. Control group (group I; n:12), vitamin D3 group (group II; n:12), omega-3 polyunsaturated fatty acids group (group III; n:12) and vitamin D3 + omega-3 polyunsaturated fatty acids group (group IV; n:12). In group II, we applied single dose of 50000 IU/kg vitamin D3 on postoperative first day. In group III, 300 mg/kg of omega-3 polyunsaturated fatty acids were given to the rats the day after operation until sacrification by gastric gavage. And in group IV rats received single dose of 50000 IU/kg of vitamin D3 on first day of operation, and also received 300 mg/ kg omega-3 polyunsaturated fatty acids by gastric gavage from the first postoperative day until sacrification. Blood samples were taken 2 ml before the operation, and 2 ml before the sacrification for biochemical examination. Intracardiac potassium injection was performed for sacrification. Left femurs of rats used for radiological, biomechanical, and histopathological evaluations.Results : Best radiological scores obtained in group IV. Group II and group III showed up more callus and bone formation than the control group.There was no statistically significant difference between group III and IV in terms of radiological scores whereas group IV showed statistically significant radiological healing scores than group I and group II. Highest biomechanical evaluation scores obtained in group III and control group but there was no statistically significant difference between each groups. Despite highest histopathological scores obtained in group III and IV, there was also no significant difference between groups. By biochemical evaluation ALP and Ca+2 levels showed no significant difference among groups. Only statistically significant difference was found between group II and III in terms of P levelsConclusion: Combination of omega-3 polyunsaturated fatty acids and vitamin D3 have positive effects on experimental fracure healing. In the future with additional clinical studies this combination might be used as a supportive treatment option on fracture healing.