Konjenital muskuler tortikollis ve ilişkili deformasyonel plagiosefalide ev programı ve fizyoterapi programının kontrol sıklığı açısından etkinliğinin karşılaştırılması

Abstract

Amaç: Konjenital muskuler tortikollis ve ilişkili deformasyonel plagiosefalide ev programı ve fizyoterapi programının kontrol sıklığı açısından etkinliğinin karşılaştırılması.. Yöntem: Çalışmanın katılımcıları yaşları sıfır-altı ay arasında değişen, baş tiltleri 5-20 derece arasında olan, ek sağlık problemi olmayan konjenital muskuler tortikollisli bebeklerdi. Çalışma üç gruptan oluştu; birinci ev programı grubu altı haftada bir, ikinci ev programı grubu haftada bir görüldü. Yumuşak doku mobilizasyon grubu ev programına ek olarak haftada üç gün yumuşak doku mobilizasyonu tedavisine alındı. Tüm gruplar pozisyonlama, germeyle birleştirilmiş tutuş teknikleri, germe ve kuvvetlendirme egzersizleri, çevresel düzenleme ve klasik masajda oluşan temel ev programıyla izlendi. Bebekler kapalı zarflı randomizasyona göre gruplara dağıtıldı. Başlangıçta, altıncı haftada, 12. haftada ve takipte 18. haftada bebekler, kas fonksiyon ölçeği, fotografik yöntemle baş tilti ve plagiosefalometrik değerlendirmeler, boyun normal eklem hareketleri (lateral fleksiyon ve rotasyon) ve plagiosefali şiddet ölçeği ile değerlendirildi. Sonuçlar: Tüm gruplar zamana bağlı analizlerde önemli gelişmeler gösterdi(p<.05); baş tilti ve plagiosefalinin şiddeti azaldı; boyun normal eklem hareketleri arttı ve simetrik baş pozisyonu gelişti. Üç grubun ikili karşılaştırmalarında altıncı haftada çalışma grubu ve ikinci kontrol grubu lehine sonuçlar alındı ve yumuşak doku mobilizasyon grubu daha iyi sonuçlar verdi. On ikinci haftada konjenital muskuler tortikollise ait sonuçlarda gruplar arasında fark görülmezken plagiosefalometrik sonuçlar yumuşak doku mobilizasyon grubu ve ikinci ev programı grubu lehine farklılıklar gösterdi. Yumuşak doku mobilizasyon grubu ikinci ev programı grubuna göre daha fazla gelişme kaydetti. Takipte plagiosefalometric sonuçlarda fark vardı ve en iyi sonuçlar yumuşak doku mobilizasyon grubundan geldi. Tartışma: Çalışmanın sonuçları ev programının (aralıklı veya haftalık) ve yumuşak doku mobilizasyonunun konjenital muskuler tortikollis ve sekonder deformasyonel plagosefalinin yönetiminde etkili yöntemler olduğunu gösterdi. Çalışma ayrıca sıklıkla kontrole çağırmanın ve yumuşak doku mobilizasyonunun konjenital muskuler tortikollisin kısa vadede daha fazla gelişme göstermesine ve uzun vadede plagiosefalinin daha olumlu sonuçlar vermesine katkıda bulunduğunu gösterdi.

Purpose: Comparison the effectiveness control frequency of home program and physiotherapy on congenital muscular torticollis and deformational plagiocephaly. Method: Babies with congenital muscular torticollis, aged between 0-6 months, who had a head tilt from 5 to 20 degrees and no other health problems were the participants of the study. The study included three groups; first home program group was seen once every six weeks, second home program group was seen once a week, the third group in addition to the home program also received soft tissue mobilization three times in a week. All groups received a baseline home program consisting of positioning, handling strategies plus stretching, stretching and strengthening exercises, environmental adaptations and classical massage. Babies were allocated to three groups by sealed envelope randomization. Babies were evaluated initially, at sixth weeks, at 12 weeks and follow-up at 18 weeks with muscle function scale, head tilt and plagioceplalometric assessments which included photographing method, neck normal range of motions (lateral flexion and rotation) and plagiocephaly severity scale. Results: All groups showed significant improvements in time dependent analyses (p<.05); head tilt and severity of plagiocephaly decreased; neck range of movements and symmetrical posture of head increased. Pair wise analyses of three groups showed that there were differences at six weeks in favor of the soft tissue mobilization group and second home program group; soft tissue mobilization group showed better results. At 12 weeks there were no differences between groups in congenital muscular torticollis parameters but there were differences in plagiocephalometric results in favor of soft tissue mobilization group and second home program group. When compared to the weekly controlled home program group the soft tissue mobilization group had better results. At follow up there were differences in plagioceplalic evaluations. Soft tissue mobilization showed better results.Conclusion: The results of the study showed that home programs (with intermittent or weekly controls) and soft tissue mobilization are effective methods in managing congenital muscular torticollis and secondary deformational plagiocephaly. The study also showed that frequent controls and soft tissue mobilization provided better results in short time outcomes both for congenital muscular torticollis and plagiocephaly for later outcomes of plagiocephaly