Ailelerin eğitilebilir geri zekalı çocuklarına yönelik tutumlarının belirlenmesi

Abstract

BOLÜM IV ÖZET, YARGI VE ÖNERİLER ÖZET Araştırma, Trabzon İl'indeki ailelerin, eğitilebilir geri zekalı çocuklarına yönelik tutumlarını belirle meyi amaçlamıştır. Bu kapsamda Trabzon İl 'inde sekiz, Akçaabat İlçe' sinde iki eğitilebilir geri zekalı çocuklara yönelik alt özel sınıfın bulunduğu beş ilkokulda toplam 113 öğrenci ve ailesi araştırma grubunu oluşturmuştur. Ailelere verilmek üzere, eğitilebilir geri zekalı çocuklarına yönelik tutumlarının belirlenmesi anketi geliştirilmiş ve her bir anne babaya ayrı ayrı verilerek doldurulması sağlanmış, sonuçlar istatiksel işlemlerle değerlendirilmiştir. Araştırma grubundaki eğitilebilir geri zekalı çocuk ailelerinin, yüzde seksen dört oranında büyük bir çoğunluğunun en fazla ilkokulu bitirdikleri, yani öğrenim düzeylerinin düşük olduğu, az gelir getiren mesleklerde çalışmakta oldukları ve dolayısıyle ekonomik seviyeleri nin düşük olduğu görülmüştür. Araştırma grubundaki ailelerin yüzdeyetmiş 'inin, eğitilebilir geri zekalı çocuklarının evde kendi başlarına iş yapabilmelerine yönelik olumlu tutumları olduğu görülmüştür. Bu çocukların normal çocuklarla birarada olmasına yönelik aile tutumlarının da yüzde seksen oranında olumlu olduğu görülmüştür. Araştırma grubundaki ailelerin tutumlarının, yüzde doksanaltı oranında eğitilebilir geri zekalı çocukla normal kardeşlerinin birarada olmasına yönelik olduğu ortaya çıkmıştır. Eğitilebilir geri zekalı çocuklarının kendi başlarına evin dışında bilinen yerlere gitmelerine ilişkin aile tutumları incelendiğinde ailelerin yüzde sekseniki oranında olumlu tutumlara sahip olduğu ve bu hususta çocuklarını benimsedikleri görülmüştür. Eğitilebilir geri zekalı çocukların para kullanma yeterliliklerine ilişkin aile tutumları incelendiğinde, araştırma grubundaki ailelerin yüzde seksen gibi büyük bir çoğunluğunun olumlu tutumlar sergilediği görülmüş tür. Ailelerde yüzde otuz'luk bir oranla eğitilebilir geri zekalı çocuklarını gizlemeye yönelik tutumlar görülmüştür. Araştırma grubundaki ailelerin yüzde kırkbeş' lik bir bölümünün eğitilebilir geri zekalı çocukları için yatılı kurumu tercih ettikleri görülmüştür.55 Araştırma grubundaki ailelerin yüzde doksanyedisi, okula gidilerek öğretmen ve görevlilerden eğitilebilir geri zekalı çocukları hakkında bilgi alınması gerektiği ne inandıklarını belirterek tutumlarının olumlu olduğunu göstermişlerdir. Bu ailelerin yüzde altmışüçü geri zekalılığın sürekli olacağına inanmadıklarını, yüzde kırkaltı'sı ise geri zekalılığı en ağır özür olarak gördüklerini belirtmişlerdir. Ayrıca araştırma grubundaki ailelerin yüzde kırkbeş'lik bölümünün eğitilebilir geri zekalı çocukları için yatılı kurumu tercih ettikleri görülmüştür. Ailelerin, öğrenim durumları ve çocuk sayılarına göre eğitilebilir geri zekalı çocuklarına yönelik tutumları arasında bir fark olmadığı görülmüş tür. YARGI Eğitilebilir geri zekalı çocukların, kendilerine yeter hale gelmeleri, sosyalleşebilmeleri ve dengeli bir ruhsal yapıya sahip olabilmeleri için, ailelerinin onlara yönelik tutumlarının yapıcı olması gerekmektedir. Ailelerin büyük bir çoğunluğu ekonomik ve öğre nim düzeylerinin düşük olduğu ve zeka özrü hakkında yeterli bilgiye sahip olmadığı halde, eğitilebilir geri zekalı çocuklarını benimsemektedirler. Ancak yüzde otuzluk bir oranla aileler, çocuklarına yönelik gizleme ve aşırı koruma tutumları göstermektedirler. ÖNERİLER Öneriler şu şekilde ele alınmıştır; 1- Ailelerle, alt özel sınıf öğretmenleri arasında sıkı bir diyalog sağlanmalıdır. 2- Eğitilebilir geri zekalı çocuklara okulda verilen eğitimle, evde verilen eğitimin paralel olması sağlanmalıdır. 3- Çocuğun evde yaptığı ödevlere, ailenin yol gösterici olarak katılımı sağlanmalıdır. 4- Ailelere zeka özrü ve eğitilebilir geri zekalılar hakkında açıklayıcı bilgiler verilerek çocuklarının' durumları hakkında aydınlanmaları sağlanmalıdır. 5- Bu çocukların kendi kendilerine yeter hale gelebilmeleri için, anne-babaların onlara gerekli ortamı hazırlamaları ve yardımcı olmaları sağlanmalıdır.