Dil bağlamında fotoğraf

Abstract

ÖZET `Dil Bağlamında Fotoğraf adı altında toplanan bu tez,fotoğrafı `dil` platformuna taşıyıp,iletişimsel özelliklerinden yola çıkarak sorgulamaktadır. Tez, insanoğlunun bir arada yaşamanın temel şardarından ilki olan iletişim kurma çabaları,nesnenin tanımlanması ve ifade ediş biçimleri ile başlamakta,dilin yapısal özelliklerinin argümanları olan `gösteren` ile `gösterilen` arasındaki ilişki ve bunun fotoğraf bağlamındaki karşılığının ne olduğunu bulmaya çalışmaktadır. Fotoğraf İle nesnesi arasındaki `nedenli ilişki ve onun sonuçları, fotoğrafta düzanlam ve yananlamın oluşması,Düzanlam ve yananlamın oluştuğu düzeyler ve bunların ışığında fotoğrafın yapısal çözümü,yapısal özellikleri oluşturan kadraj ve fotoğraf tekniğinin araştırılması,fotoğrafta anlam ve fotoğrafın retoriksel boyutu tezin bir başka bölümünü oluşturmaktadır. Tarihsel süreç içinde fotoğrafı ele aldığımızda,fotoğrafa dilsel yaklaşımlar, yapılandırma sürecinde resim ile ilişkisi sorgulanmakta ve bunun sonucunda fotoğrafı göstergebilim ışığında ele alarak anlam oluşturma ve anlam arama çabalan ve bunun koşullan tezin son bölümünü oluşturmaktadır. IIFotoğraf bulunduğu günden bu yana sürekli olarak nesne ile nedenli ilişkisinden dolayı `dil` boyutunda kavranabileceği gibi birtakım düşünceler gelişmiş, İnka'larm Kupi alfabesi, Mısırlıların Hiyeroglifleri gibi `iletişimsel` özellikler taşıyabileceği düşünülmüştür. Fotoğraf yüzeyleri `anlam` iletirler,ancak iletilen bu anlam dilsel bir nitelik taşımadığı ve fotoğraf kağıdı yüzeyinde oluşan imgelerin `im` olma özellikleri olmadığı gerçeği fotoğrafı dil olmaktan çıkarır.Ancak bu cevap bir başka soruyu doğurur: fotoğraf anlam iletiyorsa iletişimsel bir nitelik taşır mı? Kuşkusuz bu soruya verilecek cevap `evet` tir. Fotoğraf yüzeyini oluşturan her imge, bir `nesne`yi işaret eder ve bu işaret ediş düzanlamsaldır ve böyle bir dizge ise `bilişim` oluşturmaz. Fotoğraf herkesin bildiğini görüntüsel karşılık olarak veriyorsa anlam üretemez,bir duruma işaret eder. Fotoğrafta anlamın oluştuğu düzlem ise `yananlam` düzlemidir. Bu noktada fotoğraf dilbilim bağlamında değil göstergebilim bağlamında^ ele alınmalıdır. Ancak fotoğraf hiçbir zaman nesnesini aşamaz ve bu yüzden oluşan yananlam hiçbir zaman düzanlamı tamamen örtemez.Fotoğrafta oluşan anlam zamanla değişir,ancak hiçbir zaman düzanlamsal özellikleri de yok edemez. Fotoğrafta `anlamlandırma` süreci iki farklı kulvarda oluşur.Bunlardan bir tanesi fotoğrafçının oluşturmaya çalıştığı anlam bir diğeri de izleyicinin yüklediği anlam. IIIFotoğrafçı dünyanın bir parçasını kesip alarak gerçeklikten bir anlam çıkarmaya çabalarken,izleyici dünyanın kadrajlanmış parçasından,dışarıda kalan elemanlarla tekrar eytişimsel bir bağ kurarak anlam oluşturur. Fotoğraf ortamı hem fotoğrafçılar, hem de izleyiciler tarafından anlam arama çabalarına sahne olmuş ve olmaya devam etmektedir. Günümüzde bu çabalar giderek daha fazla anlam kazanmaktadır.Artık dünya yazılı kültürden,görsel kültüre geçmiş durumda ve görüntülerle oluşturulan anlamların doğru okunması ve kavranmasının önemi giderek artmaktadır. Bu gelişim içinde fotoğrafta anlam arama çabalan hiçbir zaman olmadığı kadar önem kazanmaktadır. Ve fotoğraf günümüzde insanbilim, toplumbilim,psikanaliz ve biçembilim'le kurduğu ilişkiler doğrultusunda gelecekte `üstdiF'niteliği kazanacaktır. IV

SUMMARY This thesis called `Photography,from language point of view` carries photographs onto the language platform and cross-examines them with the help of its communicative charactcristics.Thc thesis starts with the human effort to communicatc,idenfity objects and express them,On the other hand it deals with the relation between the most common arguments of the structural characteristics of the language `the one who' shows` and `the one which is showed`, and how this thing can be identified on the basis of photography. The causative relation between the photograph and its object with their consequences, formation of straight meaning subordinate meaning, surfaces where straight meaning and subordinate meaning are formed and structural solution of the photograph by the help of the,investigation of sight and tecniques of photography which are the most important structural characteristics of photography,meaning in the photography and the theoretical side of the photography together with the mimesis term come together to form the other part of the thesis. When we consider photography in the historical interval,linguistic attitudes towards photography and its relation with painting in the reconstruction period is being investigatcd,as a consequense forming up and searching for a meaning with the guidance of visual science and its terms are the last part of thesis. VFrom the time photography was invented,! t has been thought that photography could be understood on the basis of `language` and also its been thought that it could have some `communicative` characteristics just like the Kupi alphabet of Incas and hieroglyphs of the ancient Egyptians. The surcafes of the photographs transfer `meaning`,but this meaning is not a linguistic meaning and also the shapes on the photography paper do not have a characteristic to be signs,that is why photography can not be thought as a language. But this answer brings another question:if photography transfers meaning,does it have a communicative quality? Obviously the answer to this question is `Yes.` Every shape on the surface of the photography,shows an `object`,and this showing has a straight meaning and such a system can be called `data processing`. If the photography gives you the visual form of what people see then it can not produce any meaning,it just points out die situation. The platform where the meaning is really formed in the photography is the platform of `subordinate meaning`. At this point photography can form a meaning only when it is considered as `visual science` not as linguistics. Another point is that,the photography can not exceed its object,that is why the subordinate meaning can never completely cover the straight meaning.The meaning of the photography can change in time but it can never terminate the straight meaning characteristics. VIThe `meaning` interval in the photography, forms in two different lines.Thc first one is the meaning that the photographer is trying to form and the other one is the meaning which the viewer forms. When the photographer cuts a piece of world and tries to give it a meaningjthe viewer considering the rest of the world,forms a meaning connecting the two together. Photography has been and will be the platform for both photographer and the viewer,to search for meaning. In these days these trials have more and more meanings.The world has passed from the written culture to the visual one and the importance of interpreting the meanings of those concepts in a right way is increasing. Considering this fact,trials on searching for meanings in the photographs are getting more and more important. Photography will gain the title of `up language` considering its relation with human science,social science,and also psychoanalysis.