Çağdaş sanatta `gölge` imgesi

Abstract

Işık oluşturduğu gölgeler sayesinde çevremizi algılamamızı sağlar. Gölgeler fiziksel dünyanın optik gerçekleridir. Fakat gölge insan için sadece fiziksel dünyanın bir parçası olmanın ötesinde önem taşır. Bunun nedeni, görsel algının insan pisikolojisi üzerinde etkin olmasından kaynaklanır. İnsanın pisikolojik algısı da düşünce yapısını ve değer yargılarını etkiler.Pilinius'un, ilk olarak düşen gölgenin etrafının çizilerek başladığını iddea ettiği resim sanatı, insanın pisikolojik, sosyolojik ve düşünsel yapısının bir çeşit ifadesidir. Bizi farklı şekillerde etkileyen gölge doğal olarak resim sanatında önemli bir yer tutar. Antik Yunan resminde ilk kez resimsel yüzey üzerinde ortaya çıktığı günden bu yana gölgeler resimde bir görünüp, bir kaybolmuşlardır. Her görünme ve her kaybolma bir anlam içerir. Resim yüzeyinde gölgenin gösterdiği değişim sadece sanat tarihinin değil insanın tarih içinde entellektüel yapısının değişme sürecinin de ip uçlarını bize verir.Batı dünyasının Hristiyanlığı kabulüyle kilisenin etki alanına giren resim sanatın da gölgelere pek yer verilmedi. Gotik çağda mimarlar ışık ve gölgenin insanların pisikolojik yapıları üzerindeki güçlü etkisini keşfettiler. Rönesans'la birlikte perspektifi ve yağlı boya tekniğini öğrenen sanatçı için gölgeleri teknik olarak resmine katmasında bir engel kalmadı. Ama Barok Sanata ulaşılıncaya kadar yine de yaratmak istedikleri ideal dünyada gölgelere yer vermek istemediler. Barok Çağın doğmasına neden olan karmaşalar ve köklü değişimlerin resim sanatına yansıması sonucunda gölge resim sanatında hiç olmadığı kadar önemli bir rol aldı.19.yy'da fotoğraf tekniğinin bulunması, gölgenin yüzey üzerindeki konumu açısından devrim niteliği taşır. Gölgeler ilk kez hiç bir kaçışa ya da değer kaybına uğramadan yüzey üzerinde belgelenmiş oldular. Modem Sanat'da gölgenin aldığı rol büyük ölçüde teknikle belirlenmiş oldu.Çağdaş sanat da gölge, imgenin yüzey üzerinde resimsel değerinin sorgulanması açısından da önemli bir araç olmuştur.. Nesnel varlığın göstergesi olan gölge çağdaş sanatçılar tarafından farklı farklı anlamlandırılmış ve ifade aracı olarak kullanılmıştır.

Shadow and light are optical facts of physical world, and as such they influence our perception of the environment. However, shadows are more than just a part of physical world because visual perception affects human psychology which in turn affects intellect and judgment.The art of painting, which Pliny the Elder claimed was bom when man first circumscribed a shadow with lines, is an expression of human psychology and intellect. Because shadows affect us in different ways, they have naturally come to occupy an important place in painting. From their first emergence Ancient Greek paintings, shadows have appeared and disappeared at different times in the history of art. Each appearance and disappearance has historical meaning as the transformation of shadows in paintings gives us clues about not only about the history of art, but also about man's intellectual development.After Christianity became a dominant force in the Western World and painting fell under the control of the Church, shadows were typically excluded in painting. However, during the Gothic period, architects discovered the psychological power light and shadows had on people. By the time of the Renaissance, as artists began to understand the rules of perspective and oil painting, those who wanted to add shadows in their paintings were free to do so. Yet, until the Baroque, many artists did not want shadows projected on the perfect world they were trying to depict in their paintings. The radical changes which caused the emergence of the Baroque period reveal that shadows played an increasingly important role in painting.The discovery of photography in 19th century revolutionized the quality of shadows on surfaces. For the first time, shadows were precisely documented without any loss of value.In modem art, shadow became an important tool for examining the pictorial value of the image on the plane. Shadow has been used in modem art as the gauge of physical being and has served modem artists in their interpretations and expressions.