Power struggle in Shakespeare`s Roman tragedies: Coriolanus, Antony and Cleopatra and Julius Caesar

Abstract

Bu çalışmanın amacı Shakespeare'in Coriolanus, Julius Ceasar ve Antony ve Cleopatra adlı Roma trajedilerindeki politik söylemleri incelemektir. Çalışma eleştirel söylem analizi yöntemini kullanmakta ve terminolojisini, Shakespeare'in bu oyunlarda yarattığı kurgusal dünyalarla yaşadığımız dünya arasında bir karşılaştırma yapacak şekilde Yeni Tarihselcilik ve Kültürel Materyalizm ve Oryantalizm teorilerini kullanarak siyaset biliminden almaktadır. Ortaya çıkan karşılaştırmalar ve benzerlikler günümüz okuyucusuna, politik konuların doğası ve evrensel güç ilişkileri hakkında önemli bakış açıları sağlayacaktır. Bu tez Shakespeare'in Roma Tragedyalarındaki güç kavgasının bazı politik kavramlar üzerinden incelenebileceğini ortaya koymaktadır. İlk olarak Coriolanus oyununda, yönetilen sınıfın, yani halkın, Roma ekonomik düzenine karşı olan toplumsal başkaldırısını `egaliteryanizm`, yönetici sınıfın, yönetilen sınıfa karşı katı, sert, tutucu, aşağılayıcı ve indirgemeci söylemini `yetkecilik ve seçkincilik`, kendi askeri başarısını politik başarıya dönüştürürken Caius Martius'un uzlaşmaz ve sivil otoriteye boyun eğmeyen, askeri yetkeyi ve gücü kutsallaştıran tutum ve davranışlarını `militarizm ve askeri vesayet` kavramlarıyla ilişkilendirmektedir. İkinci olarak bu çalışma, Antony ve Cleopatra oyununda `Oryantalizm` ve `kendi ve diğeri` kavramlarını, Edward Said'in (1981) `gizli oryantalizm` ve `açık oryantalizm` kavramlarıyla ilişkilendirerek, batı kültürünün doğu kültürüne bakış açısını incelemek için kullanmaktadır. Üçüncü olarak çalışma, Julius Caesar oyununda, Julius Caesar'ın diktatör olacağı algısı ve korkusu yaratılarak suikaste uğraması ile sonuçlanan olayları `ajitasyon propaganda`, `algı yönetimi` ve `derin devlet operasyonu` kavramlarıyla analz etmektedir.Anahtar Kelimeler: Shakespeare, Coriolanus, Antony ve Cleopatra, Julius Caesar, güç kavgası, söylem, politika

This dissertation aims to study power struggle in Shakespeare's Roman tragedies Coriolanus, Antony and Cleopatra and Julius Caesar. The study employs a method of critical discourse analysis and borrows its terminology from the science of politics using the theories of New Historicism, Cultural Materialism and Orientalism in a way that compares the fictional world of Shakespeare to the actual political arena of the contemporary world. These points of comparison or analogy can provide the contemporary addressee with invaluable insights into the nature of political structure and universal/untimely power relations. The study therefore argues that power struggle in Shakespeare's Roman tragedies can be analyzed in terms of some political concepts. First, in Coriolanus, stern, conservative and humiliating discourse of the ruling class towards people and discourse showing social resistance against the Roman political and economic system foreground a social demand for `economic egalitarianism` that is believed to bring about political freedom with itself and to undermine `authoritarianism and elitism`. Accordingly, noncompliant and unconventional military discourse reveals that military success is bound to be transformed into political success that is associated with `militarism and military tutelage`. Secondly, in Antony and Cleopatra, the study uses the concept of `orientalism` to analyze how the very discourse itself can have an influence upon the political relations and uncovers the Roman oriental discourse against the East, which is associated with `latent orientalism,` `manifest orientalism` and `self and the other` (Said: 1981). Thirdly, in Julius Caesar, the study exploits the terms ` agitation propaganda,` `perception management,` and `deep state operation` so as to produce a prospective perception and foreshadowing suspicion that leads to the assassination of a would-be dictator. Key Words: Shakespeare, Coriolanus, Antony and Cleopatra, Julius Caesar, power struggle, discourse, politics