Koklear implant kullanıcılarının akustik değişimi fark etme becerilerinin değerlendirilmesi

Abstract

Bu çalışmada koklear implant kullanıcısı yetişkin bireylerin, akustik değişimi fark etme becerilerinin davranışsal ve elektrofizyolojik ölçümleri arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışmaya 28 koklear implantlı birey katılmıştır. Bireylere davranışsal olarak, akustik değişimi fark etme eşiği testi ve Türkçe Matrix Testi uygulanmıştır. Akustik değişimi fark etme eşiği, Staircase-Simple Up Down yöntemi ile ölçülmüş ve bireylerin /ui/ konuşma yapısında meydana getirilen değişimi fark etme eşiği (Hz) belirlenmiştir. Türkçe Matrix Testi ile bireylerin sessiz durumda Konuşmayı Alma Eşiği (dB) ve Konuşma Anlaşılırlık skoru (%) ölçülmüştür. Elektrofizyolojik olarak, bireylerin /ui/ konuşma yapısında meydana getirilen değişime karşı oluşan Akustik Değişim Kompleksi cevapları kaydedilmiştir. Kaydedilen potansiyellerin başlangıç ve değişim kompleksine ait N1-P2 genliği (µv) ve N1 latansı (ms) bulguları incelenmiştir. Çalışma sonucunda, bireylerin davranışsal cevapları ile elektrofizyolojk cevapları arasında anlamlı bir ilişki gözlenmemiştir. Ancak; bireyler davranışsal performanslarının dağılımı açısından incelendiğinde, iki kümeye ayrıldıkları görülmüştür. Kümeler arasında, değişimi fark etme eşikleri bakımından istatistiksel olarak anlamlı fark gözlenmiştir (p<0,05). Ek olarak, kümeler elektrofizyolojik ölçümler bakımından karşılaştırıldığında, değişim potansiyelindeki N1-P2 genliği ve N1 latansı bulguları bakımından anlamlı fark gözlenmiştir (p<0,05). Değişimi fark etme eşikleri daha iyi olan kümenin, ortalama N1-P2 genlik bulgusunun daha yüksek, ortalama N1 latansının daha uzun olduğu görülmüştür. Sonuç olarak; koklear implantlı bireylerin davranışsal performansları açısından gruplandırılması halinde, bireylerin davranışsal ve elektrofizyolojik bulguları arasında uyumlu bir ilişkinin gözlenebileceği düşünülmüştür.

This study aimed to investigate the relationship between behavioral and electrophysiological measures in response to acoustical change in adult cochlear implant users. Twenty-eight users participated in this study. Acoustic change detection threshold test and Turkish Matrix Test were performed in individuals as behaviorally. Acoustic change detection threshold test was performed via Staircase Simple Up Down method and the detection threshold of change (Hz) which is done in /ui/ speech material was found in each individual. The Speech Reception Threshold (dB) and Speech Intelligibility performance (%) of individuals were measured via Turkish Matrix Test (in quite condition). Acoustic change complex potentials were recorded as a response to change in /ui/ speech material in electrophysiological measurements. The N1-P2 amplitude (µv) and N1 latency (msec) were evaluated in the onset and change responses. A significant relationship between behavioral and electrophysiological measures in individuals was not found. However, when the distribution of individuals in terms of behavioral responses was investigated, two groups could be determined. A significant difference between groups was found in terms of acoustical change detection thresholds (p<0,05). Moreover, there was a significant difference was found in N1-P2 amplitude and N1 latency measures of change responses when electrophysiological responses of groups were compared (p<0,05). In the group which has better detection thresholds, mean value of N1-P2 amplitude was found higher and mean value of N1 latency was found longer. As a result, this study suggests that when the cochlear implant users are grouped in terms of behavioral responses, a good agreement would be seen between behavioral and electrophysiological measures.