6-10 yaş arası çok ileri derecede işitme engelli çocukların algı, bellek ve küçük kas motor gelişimlerinin incelenmesi

Abstract

VL BÖLÜM ÖZET, SONUÇ VE ÖNERİLER A. ÖZET Bu arastırma ile çok ileri derecede işitme engelli çocuklara algı, bellek ve küçük kas motor gelişiminin kendi grubu içindeki dağılımım betimleyerek, ortaya çıkan bulgular doğrultusunda eğitimlerine yardımcı olunması amaçlanmıştır. İşitme engellilerin gelişim özelliklerini belirlemek amacıyla yedi test uç farklı işitme engelliler okulunda, 6-10 yaşlarında yüz kırk çok ileri derecede işitme engelli çocuğa uygulanmıştır. Hiskey- Nebraska Öğrenme Becerisi Testi'ni uç alt testi olan Renk Bellek, Kağıt Katlama ve Aynı Zamanlı Görsel Dikkat Testi kullanılmıştır. Rank Bellek Testi ile çok ileri derecede işitme engelli çocuklara aynı zamanda sunulan renkleri tanıma ve hatırlama düzeyleri incelenmiştir. Kağıt Katlama Testi ile çok ileri derecede işitme engelli çocukların farklı samanda sunulan katlama hareketlerini hatırlayarak tekrar etme düzeyleri incelenmiştir. Görsel Dikkat Testi ile aynı zamanda gösterilen resimleri hatırlayarak sıralama düzeyleri incelenmiştir. Aynı test malzemeleri çok ileri derecede işitme engelli çocukların farklı zamanlı olarak gösterilen resimleri hatırlama ve sıraya dizme düzeylerini incelemek amacı ile farklı zamanlı olarak dördüncü test niteliğinde sunulmuştur. Araştırmada kullanılan beşinci test olan WISC-R Şifte Testi ile çok ileri derecede işitme engelli çocukların aynı zamanda sunulan sembolleri hatırlama düzeyleri, algılama hızlan ve dikkatleri incelenmiştir. Altıncı test olan Serge's ve Lezme's Testi ile çok ileri derecede işitme engelli çocukların gösterilen parmak pozisyonlanm tekrarlamaları istenerek göz-el koordinasyon incelenmiştir. Yedinci test olan Van Uden Testi ile çocukların gösterilen parmak hareketlerini eş zamanlı olarak ve belli bir rite ile tekrar etmesi istenerek, parmakların hareket hızı ve denge düzeyleri incelenmiştir. Testler arasında anlamlı bir ilişki olduğu, korelasyon analizi yapılarak bulunmuştur. Cinsiyet, yaş, simi; basan düzeyi, yatılı-gündüzlü olma durumu, işitme engelisin teşhisinin konulma yaşı, cihaz kullanma durumu, çevre ile kurulan iletişini yöntemi, okul öncesi eğitim durumu, anne-babanın öğrenim durumu ve ailede başka işitme engellinin varlığı değişkenlerinin testler üzerindeki etkisi tek yönlü varyans analizi kullanılarak araştırılmıştır. Tek yönlü varyans analizi sonuçlarında; yaş, sınıf, basan düzeyi ve yatılı-gündüzlü olma durumu ile testler arasında anlamlı bir fark bulunmuştur. Bu farkın hangi gruplardan kaynaklandığım bulmak için her bir test ve değişken için çoklu karşılaştırma yöntemi kullanılmıştır.