Fizik eğitiminde laboratuvar destekli öğretim ile teknoloji destekli öğretimin öğrencilerin akademik başarılarına ve fizik dersine yönelik tutumlarına etkisinin incelenmesi

Abstract

Bu araştırmada, teknoloji destekli, laboratuvar destekli ve müfredat temelli yöntemler ile öğrenim gören ortaöğretim 9. sınıf öğrencilerinin akademik başarıları ve fizik dersine yönelik tutumları arasındaki ilişkileri belirlemek amaçlanmıştır. Yarı-deneysel modele uygun olarak düzenlenen araştırmada `Teknoloji destekli öğretimin uygulandığı 1. deney grubu, laboratuvar destekli öğretimin uygulandığı 2. deney grubu ve müfredat temelli yöntemlerin uygulandığı kontrol grubu öğrencilerinin akademik başarı düzeyleri ve fizik dersine yönelik tutumları arasında anlamlı bir fark var mıdır?` sorusuna cevap aranmıştır. Araştırmanın katılımcıları 2015 - 2016 eğitim-öğretim yılında bir devlet lisesinin 9. sınıfında okuyan toplam 144 adet erkek öğrencidir. Deney ve kontrol gruplarında 48'er öğrenci yer almıştır. Araştırmada nicel ölçme aracı olarak `Kuvvet ve Hareket Başarı Testi (KHBT)`, `Fizik Dersi Tutum Anketi (FTA)` ve `Çalışma Yaprakları` kullanılmıştır. Test ve ölçek, deney ve kontrol gruplarına 8 haftalık öğretim sürecinden önce ve sonra uygulanmıştır. Güvenilirlik katsayıları KHBT için 0,67, FTA için 0,93 olarak bulunmuştur. Araştırmadan elde edilen verilerle ilgili yapılan analizler sonucunda KHBT ve FTA son testlerine göre deney grupları ve kontrol grubu arasında deney grupları lehine anlamlı farklar bulunmuş, deney grupları arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır. Deney gruplarına öğretim sürecinde uygulanan çalışma yapraklarını değerlendirmede kullanılan rubriklerin sonuçlarına göre ise teknoloji destekli eğitim gören grup lehine anlamlı farklar bulunmuştur. Çalışmadan elde edilen bulgulara göre teknoloji destekli eğitim gören grubun laboratuvar destekli eğitim gören gruba göre, konuyu ders esnasında kavrama düzeyi daha olumlu bulunmuştur.

This research study aimed to compare students' conceptual knowledge and attitudes towards physics lesson who were separately taught with three different methods. The main research question was as follows: Are there significance differences among technology supported teaching, laboratory-based teaching, and curriculum-based teaching in terms of students' learning and attitudes. Quasi-experimental design was carried out for this research. The participants of this study were 144 9th grade students studying in an all-boys state high school. The students who were in the technology supported classroom constituted the first experimental group while the students in the laboratory based classroom comprised the second experimental group. There was also one control group whose students were taught based on the curriculum. Each group had 48 students. Data were collected in the physics lessons. Both quantitative and qualitative research methods were used to gather data. The students' conceptual learning was assessed with the help of `Force and Motion Achievement Test`. This test was applied before and after the treatment with an eight-week time difference. Cronbach Alpha value for this application was found as .67. Worksheets were also designed to follow students' learning during the instruction. The worksheets were evaluated by rubrics created by the researchers. In order to determine any change in the students' attitudes towards physics lesson, `Physics Lesson Attitude Scale` was used. This scale had high internal consistency with .93 reliability value. Findings showed significant differences between the experimental groups and control group. In other words, when technology or laboratory approach was embedded in the instruction, the students became better learners and their attitudes increased. Results also presented no significant differences between the experimental groups. However, analysis of the worksheets revealed that using technology in the class facilitated learning during the instruction more than using laboratory experiments.