Adi iş, ticari iş ve tüketici işlemlerinde faiz

Abstract

Faiz, para borçlarında alacağından mahrum kaldığı süre için ve bu süreyle orantılı şekilde alacaklıya ödenmesi gereken medenî semere olarak tanımlanabilir. Faiz hükümleri, hukukumuzda dağınık bir şekilde düzenlenmiştir. Faiz alacağının doğumuna ve oranına ilişkin temel kurallar, Türk Borçlar Kanunu, Türk Ticaret Kanunu ve 3095 sayılı Kanuni Faiz ve Temerrüt Faizine İlişkin Kanunda yer almaktadır.Bir işlemin adi iş, ticarî iş veya tüketici işlemi olarak nitelendirilmesi, söz konusu işleme uygulanacak faiz hükümlerini etkileyecektir. Dolayısıyla, faiz hükümlerinin uygulanmasından önce, taraflar arasındaki ilişkinin niteliğinin tespit edilmesi gerekir.Çalışmamızda; adi iş, ticari iş ve tüketici işlemleri ayrımı ele alınarak her biri için uygulanacak faiz hükümleri doktrin görüşleri ve Yargıtay kararları ışığında incelenmiştir.

Interest can be defined as civil benefits to be paid in proportional rates to the debtee in pecuniary debt for the period of time in which the debtee is deprived of his/her depts. The provisions of interest are arranged in Turkish law in a scattered manner. The basic rules related with the origin and rate of interest are included in the Turkish Code of Obligations, Turkish Code of Commercial and the Law No:3095 on the Law on Legal Interest and Default Interest.Characterization of any transactions as ordinary, commercial or consumer can affect to the provisions of interest. Therefore, the nature of the relationship between parties are need to be determined before implementation of interest provisions.In this study; differentiation among ordinary,commercial and consumer transactions are examined in the light of doctrinal views and decisions of the Supreme Court.