Köpeklerde visseral leishmaniosisin indirekt fluoresan antikor testi (IFAT) ile tesbiti

Abstract

Köpeklerde Visseral Leishmaniosisin İndirekt Fluoresan Antikor Testi (IFAT) ile Tespiti Bu çalışma köpeklerde visseral leishmaniosis'in yaygınlığının belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Bu amaçla, Ağustos 1995-Şubat 1997 tarihleri arasında Konya, Bursa ve İzmir orjinli 278 köpek VL yönünden incelenmiştir. Köpeklerin tamamının Vena safena parvasından 10'ar mi kan alınmış ve ayrıca Konya orjinli 65 köpeğin otopsileri yapıldıktan sonra, kan, karaciğer, dalak ve lenf yumrularından hem yayma frotiler hazırlanmış, hem de NNN besi yerine ekimler yapılmıştır. Alman kan örnekleri 1 gün buzdolabında bekletildikten sonra, serumları ayrılmış ve kullanılıncaya kadar serum tüpleri içinde -20°C de dipfirizde saklanmışlar ve daha sonra IFAT ile incelenmişlerdir. IFAT sonuçlarına göre incelenen 278 köpeğin ikisi (%0.72) VL yönünden pozitif bulunmuştur. Konya ve İzmir orjinli köpeklerin birer tanesi visseral leishmaniosisle enfekte bulunurken, Bursa orjinli köpeklerde VL tespit edilememiştir. Konya' daki VL yönünden pozitif köpeğin kan serumunda 1/160, İzmir' daki köpeğin kan serumunda ise 1/5120 titrelere kadar anti-leishmanial IgGantikorlen saptanmıştır. Otopsileri yapılan köpeklerden hazırlanan yayma frotilerin hiçbirisinde amastigotlara rastlanmamış, buna ilaveten NNN besiyerinde de promastigotlar üretilememiştir. Sonuç olarak, VL Konya yöresi köpeklerinde seyrek olarak görülürken, Bursa yöresi köpeklerinde visseral leishmaniosise rastlanmamıştır. Diğer taraftan, İzmir yöresinde visseral leishmaniosise %5.55 oranında rastlanması bu yörede visseral leishmaniosisin köpeklerde bir sorun oluşturabileceğini ve bu durumun insan sağlığını olumsuz yönde etkileyebileceğini göstermektedir.

This study was carried out to determine the prevalence of canine visceral leishmaniosis in Konya, Bursa and İzmir provinces. Between August 1995-February 1997, totally 278 dogs were examined. Ten mililiters blood samples from Vena sephana parva of each dog were collected. They were waited in refrigerator one day, then the sera were seperated and kept at -20°C until used. They were examined by Indirect fluorescent antibody test (IF AT). Biopsy samples of liver, spleen, blood and lymph nodules of 65 dogs were examined by microscopically and inoculated into NNN media. IF AT results of sera showed that 2 out of 278 (0.78%) dogs were positive. Visceral leishmaniosis (VL) was determined in one dog of both Konya and İzmir provinces. Serological examination of these dogs showed 1/160 and 1/5120 anti- leishmanial IgG titers. While no anti-leishmanial antibody titer was detected in the dogs of Bursa province, seropositivity of dogs in Konya and İzmir provinces was determined as 0.50% and 5.55% respectively. None of the examined biopsy samples showed amastigotes or promastigotes of leishmania both in microscopic smears and cultures. The results of the study suggested that prevalence of VL in Konya province was low. No visceral leishmaniosis was found in Bursa. Nevertheless the rate of 5.55%, VL in İzmir province can be a problem in this region and this can create potential risk for human health. 55