Köpeklerde deneysel oluşturulan değişik tip intestinal strangülasyon obstrüksiyonlarında dimetilsülfoksitin (DMSO) koruyucu etkisinin klinik, laboratuvar ve histopatolojik olarak araştırılması

Abstract

6.0ZET S. Ü. Sağlık Bilimleri Enstitüsü Cerrahi (VET) Anabilim Dalı DOKTORA TEZİ / KONYA-2001 Cengiz CEYLAN Danışman Doç. Dr. Yılmaz KOÇ Köpeklerde Deneysel Oluşturulan Değişik Tip intestinal Strangülasyon Obstrüksiyonlarmda Dimetilsülfoksitin (DMSO) Koruyucu Etkisinin Klinik, Laboratuvar ve Histopatolojik Olarak Araştırılması Bu araştırma, köpeklerde deneysel oluşturulan iki tip intestinal strangülasyon obstrüksiyon sonucu oluşan işemi-reperfüzyon hasarında; bir hidroksil radikali temizleyici-toplayıcı ajan olan dimetilsülfoksit (DMSO)' in koruyucu etkisinin belirlenmesi amacıyla yapıldı. Çalışma materyalini 24 adet köpek oluşturdu. Köpekler kendi aralarında 6'şarlı 4 gruba ayrıldı. Grup I ve H'deki köpeklerde 1 saat işemi ve 1 saat reperfuzyon gerçekleştirildi ve tedavi amacıyla reperfüzyonun başlangıcında grup Fe % 0.9'luk NaCl 5 ml/kg dozunda, grup H'ye de 1 g/kg dozunda DMSO % 20'lik solüsyon iv uygulandı. Grup III ve IV'teki köpeklerde 24 saat işemi ve 1 saat reperfuzyon gerçekleştirildi ve tedavi amacıyla reperfüzyonun başlangıcında grup IH'e % 0.9'luk NaCl 5 ml/kg dozunda, grup IV e de 1 g/kg dozunda DMSO % 20'lik solüsyon iv uygulandı. Grup I ve H'de aperfuzyon oluşturmak amacıyla distal jejunum segmentini besleyen arteria ve vena jejunales'e Buldog klempleri yerleştirildi. Grup III ve IV'te hipoperfüzyon oluşturmak amacıyla aynı damarlara kan akımını tahmini olarak % 50 84oranında gerileten ligatürler uygulandı. Bütün gruplardaki köpeklerde klemp ve ligatür uygulanan damarların beslediği 20-30 cm'lik bağırsak segmentinde luminal oklüzyon oluşturmak amacıyla hem proksimale hem de distale penroz lastik drenlerle ligatürler uygulandı. Bütün gruplardaki köpeklerden laboratuvar analizleri için; anesteziden hemen sonra, (preişemi), intestinal strangülasyon obstrüksiyonu oluşturduktan sonra (işemi) ve uygulanan tüm ligatürler kaldırıldıktan ve belirtilen ilaçlar uygulandıktan sonra (reperfüzyon), kan, periton sıvısı ve bağırsak biyopsisi örnekleri toplandı. Kan örneklerinde; eritrosit sayısı, hematokrit değer, trombosit sayısı, akyuvar sayısı, hemoglobin miktarı, pH. PC02, P02, HOC3`, baz fazlalığı (BE), 02 saturasyonu, Na+, K+, Ca+2, ve glikoz miktarı belirlendi. Periton sıvısında laktik asit seviyesi belirlendi. Bağırsak biyopsisi örneklerinde de Chiu'nun standart skalasına göre intestinal mukozal hasar belirlendi. İşemiden sonra tedavi amacıyla kullanılan DMSO, değerlendirilmeye alınan; pH, PC02, P02, 02 saturasyonu ve periton sıvısı laktik asit seviyesinde kontrole göre (NaCl) istatistiki olarak önemli (P<0.05) olan düzelmeler sağlamıştır. Sonuç olarak köpeklerde oluşturulan iki tip intestinal strangülasyon obstrüksiyonu sonucu oluşan işemi-reperfüzyon hasarında DMSO'nun kısmi düzelmeler sağlamakla beraber işemi-reperfüzyon hasarında tedavi amacıyla tek başına kullanılmasının yeterli olamayacağı düşüncesine varıldı. 85

7.SUMMARY Clinical, Laboratory and Histopathological Investigation of the Protective Effect of Dimethylsulfoxide (DMSO) on Experimentally Induced Various Types of Intestinal Strangulation Obstruction in Dogs The aim of this study is to evaluate the protective effect of dimethylsulfoxide (DMSO), a scavenger of hydroxyl radical, on the experimentally induced ischemia reperfusion injury by two different intestinal strangulation obstruction in dogs. A total of 24 dogs were used and divided into 4 groups, each group having 6 dogs. The dogs in groups 1 and 2 were subjected to 1 hour of no flow ischemia and 1 hour of reperfusion, and then, for the treatment of animals at the beginning of reperfusion, group 1 was treated with 0.9% NaCl, and the other with 20% DMSO. The dogs in groups 3 and 4 were subjected to 24 hours of low flow ischemia and 1 hour of reperfusion, and then, for the treatment of animals at the beginning of reperfusion, group 3 was treated with 0.9% NaCl, and the other with 20% DMSO. To carry out no flow (aperfusion) ischemia the jejunal artery and vein of the distal jejunum close to ileum were clamped completely with Bulldog clamps in groups 1 and 2. To cany out the low flow ischemia (hipoperfusion) the vessels mentioned above were ligated to decrease blood flow about 50% in groups 3 and 4. The distal jejunal segment was also ligated with penrose drains in its proximal and distal ends 20-30 cm apart for luminal occlusion in all animals. Blood, peritoneal fluid and intestinal biopsy samples were collected both before ischemia and after ischemia and reperfusion. Complete blood count, oxygen status, acid-base, electrolyte and glucose levels in blood were measured, and lactic acid level in peritoneal fluid was also measured. Moreover, intestinal mucosal damage was also determined based on Chiu's standard scale. One hour after reperfusion, statistically significant improvements were observed on pH, PC02, P02, 02 saturation and lactic acid level in animals treated with DMSO in comparison with NaCl treated animals. It was concluded that DMSO provided an incomplete healing, and that use of DMSO itself could not be sufficient on the ischemia reperfusion injury in the intestines. 86