Adölesan gebelerde çocukluk çağı istismarı, duygu düzenleme ve evlilik doyumu

Abstract

Bu çalışmanın amacı adölesan gebelerde çocukluk çağı istismarı ile adölesan gebelerin duygu düzenleme durumları ve evlilik doyumları arasındaki ilişkinin belirlenmesidir. Nicel araştırma olarak planlanan bu çalışmanın modeli, genel tarama modelidir. Araştırmanın evrenini adölesan gebeler, örneklemini Nisan 2016-2017 tarihleri arasında Konya Dr. Faruk Sükan Kadın Doğum ve Çocuk Hastalıkları Hastanesine başvuran adölesan gebeler oluşturmuştur. Araştırmaya gönüllü olarak katılan adölesan gebelerin sosyo demografik özelliklerini belirlemek için araştırmacı tarafından geliştirilen `Kişisel Demografik Bilgi Formu`, adölesan gebelerin çocukluk çağı istismar puanlarını belirlemek için `Çocukluk Çağı Travma Ölçeği (CTQ)`, duygu düzenleme güçlüğü puanlarını belirlemek için `Duygu Düzenleme Güçlüğü Ölçeği` ve evlilik doyum puanlarını belirlemek için `Evlilik Yaşam Ölçeği` kullanılmıştır. Veriler yüz yüze görüşme tekniği kullanılarak araştırmacı tarafından toplanmıştır. Çalışmaya dahil olan 350 adölesan gebeden elde edilen verilerin istatistiksel analizleri SPSS 23.0 paket programı yapılmıştır. Örneklem grubunun demografik değişkenliklerini açıklamak için yüzde ve frekans değerlerine bakılmıştır. Gruplar arasındaki farkların anlamlılık düzeylerini açıklamak için `t testi`, iki değişken arasındaki doğrusal ilişkinin gücünü test etmek için korelasyon ve regresyon testleri uygulanmıştır. Araştırmanın sahada uygulanmasına olanak veren etik kurul izni ile kurumda uygulanmasına izin veren kurum izni ilgili mercilerden alınmıştır. Yapılan araştırma sonucunda adölesan gebelerde çocukluk çağı travmaları ile duygu düzenleme güçlüğü arasında pozitif yönlü güçlü bir ilişkinin, evlilik doyumu ile negatif yönlü güçlübir ilişkinin var olduğu görülmüştür. Ayrıca gebelerde çocukluk çağı travmalarının duygu düzenleme güçlüğünü %44 düzeyinde, evlilik doyumunu ise %53 düzeyinde istatistiksel olarak anlamlı bir şekildeaçıkladığı sonucuna varılmıştır.

The aim of this study is to determine the relationship between childhood abuse, emotional regulation, and marital satisfaction in adolescents pregnants. The model of this study, planned as quantitative research, is the general screening model. The universe of the study consisted of adolescent pregnants and the sample was produced adolescent pregnants that were applied to the Dr. Fauk Sükan maternity and child hospital between April 2016 and 2017. The `Personal Demographic Information Form` developed by the researcher was used to determine sociodemographic characteristics of adolescent pregnants who volunteered to research. The `Childhood Trauma Scale (CTQ)` was used to determine the childhood abuse scores of adolescent pregnants, `Emotion Regulation Difficulties Scale` was used to determine the emotion regulation difficulties of adolescent pregnants and `Marriage Life Scale` was used to determine marital satisfaction scores of adolescent pregnants. The data were collected by the researcher using faceto-face interview technique. Statistical analysis of the data obtained from 350 adolescent pregnants included in the study were made by SPSS 23.0 package program. Percent and frequency values are looked at to explain the demographic changes of the sample group. The `t test` was used to explain the significance levels of the differences between the groups. Correlation and regression tests were applied to test the power of the linear relationship between the two variables. The ethics committee allowing the application of the research on the field and the institution allowing the application in the institution were taken from the related institutions. As a result of the research, it was found that there is a strong positive relationship between childhood traumas and emotional regulation difficulties in adolescent pregnants anda strong negative correlation with marital satisfaction. In addition, childhood traumas were found to explain emotion regulation difficultiy at 44% and marital satisfaction at 53%.