Akciğer kanserinde tanı yöntemleri (70 olgunun değerlendirilmesi)

Abstract

61 ÖZET Bu çalışma 39'u sitohistopatolojik olarak verifiye edilmiş diğer 21 'i ise klinik ve radyolojik yöntemler ile teşhis edilen 70 hasta üzerinde yapılmıştır. Hastaların büyük çoğunluğunu sigara tiryakisi erkekler j oluşturmaktadır. Yaş ortalaması 61.7 olan bu hastaların semp tomatolojik ve radyolojik özellikleri literatür ile uyumlu bu lunmuştur. Hastalardaki balgam sitolojisi ile elde edilen pozitif tanı oranları yabancı literatüre göre düşüktür. Bu sonuç has talardan.alınan balgam örneklerinin kalitesindeki düşüklük, hazırlanan preparat sayının az olması ve bu konudaki deneyim lerimizin yetersizliğine bağlı olabilir. Bronkoskopiden hemen sonra alınan balgam sitoloj isileri ile pozitif tanı oranı oldukça yüksektir ve bu yöntem bronkos- kopi öncesi alman balgam sitoloj ileri ve bronkoskopiden 2 sa at sonra alman balgam sitoloj ilerine göre istatistiksel ola rak çok önemli (P<0.01) fark göstermektedir. Bu nedenle ihmal edilmemesi gerektiği kanatine vardık. Tek başına pozitif patolojik tanının en yüksek bulunduğu yöntem bronş lavajıdır. Ancak bu yöntem ile hastaların % ı 44. 2 'sinde pozitif tanı elde edilirken balgam sitolojisi, bronkoskopik biyopsi ve postbronkoskopik balgamların incelen mesiyle tanı oranı % 62. 8' e yükselmektedir. Bu sonuçlara göre aradaki fark istatistiksel olarak çok önemli (P< 0,001) bulun-62 muştur. O halde bu yöntemlerin hepsinin birlikte uygulanması en iyi sidir. Hastaların % 37.1 'inde nörolojik bozukluklar saptandı.. Bu bozukluklar metastaz ve karsinometöz nöromyopati'den oluş maktadır. Bu bulgular akciğer kanserli hastaların ayrıntılı nörolojik incelemeye tabi tutulmaları gereğini göstermektedir. Ultrasonografik inceleme ile 3 hastada karaciğer metas tazı, 4 hastada plörezi, 25 hastada ise akciğer röntgeninde izlenen lezyonların solid karakteri gösterilmiştir. Hastalarımızın % 90 gibi yüksek bir oranda inoperabl bu lunması akciğer kanserinin erken tanısında önemli sorunlarımız olduğunu göstermektedir.