Safra taşları ile safra kesesi mukozası lezyonları arasındaki ilişki

Abstract

7. ÖZET Son zamanlarda bazı araştırmacılar, safra kesesindeki erken kanser öncesi lezyonları tanımlayarak, safra kesesi karsinomunun bu lezyonlardan geliştiğini, güvenilir çalışmalar yaparak göstermişlerdir. Bu çalışmalar, öncül lezyonların tabiatı ile infiltratif karsinomaya doğru gelişimlerini meydana çıkarmıştır. Bunlardan Albores -Saavedra ve arkadaşları yaptığı çalışmalarda, sırajda epitelyal hiperplazi, atipik heperplazi yada displazi ve karsinoma insitu ile sonunda infiltratif adenokarsinoma geliştiğini tespit etmişlerdir. Latio ise diğer yandan, kronik inflamasyon bulunan safra keselerindeki metaplastik epitelyal değişikliklerden sonunda displazi ve adenokarsinom meydana geldiğine inanmaktadır. Safra kesesindeki taş ve karsinomun yüksek sıklıkta birarada bulunduğu göz önünde tutulursa, taş ile kombine olarak bu insidansın artması beklenebilir. Safra kesesinde taşın etkisiyle, iltihap ve bunu mukoza defekti ve tamiri izler. Mukozanın tekrarlayan defekt ve onarımı sonucu, normal epitelin di- feransiye olma yeteneği giderek azalır. İntestinal ve psödopilorik glandüler de¬ ğişim benzeri mukozal epitel metaplazisinin, mukozanın tekrarlanan âfetlenme ve rejenerasyonu sonucu, normal epitele dönüşüm kabiliyetinin azalmasıyla ilgili olabildiği kabul edilmektedir. Zira, taşsız olgularda metaplastik değişikliklere daha az rastlanmıştır. Bu çalışma, Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji Anabilim Dalında 1995 yılında yapıldı. Safra kesesi taşlarının, safra kesesi mukozasında mey¬ dana getirdiği değişikliklerin incelenmesi amaçlandı. İncelenen toplam 214 safra kesesinin 107 si (% 50) lezyonlu olup, bu patolojik lezyonlu safra keselerinden 62 tanesinin(% 57.94) taşı bulunmakta, 45 tanesinin ise (% 42.05) taşı bulunmamaktadır. Bu çalışmada, patolojik lezyonlu safra keselerinin incelenmesinde, (% 8.41) İntestinal metaplazi, (% 7.00) psödopilorik metaplazi, (% 8.87) villöz hi-perplazi, (% 7.94) atipik hiperplazi, (% 1.40) displazi, (% 1.86) spongioform hi- perplazi, (% 0.93) hiperplazi + psödopilorik metaplazi, (% 0.46) atipik hi perplazi + intestinal metaplazi + çok katlı yassı epitel metaplazisi, (% 0.46) hi perplazi + çok katlı yassı epitel metaplazisi, (% 0.46) atipik hiperplazi + psödopilorik metaplazi, (% 2.80) intestinal metaplazi + hiperplazi, (% 2.33) in testinal metaplazi + atipik hiperplazi, (% 2.33) intestinal metaplazi + psö dopilorik metaplazi, (% 0.46) intestinal metaplazi + çok katlı yassı epitel me taplazisi, (% 1.40) intestinal metaplazi + displazi, (% 0.46) çok katlı yassı epitel metaplazisi, (% 0.46) karsinoma insitu bulundu.

8. SUMMARY The relation between gallstones and the gallbladder mucosa lesions. A number of authors recently have tried to define and study the early pre- cursor lesions which give rise to adenocarcinoma of the gallbladder. From these studies, nature of these precursör lesions and their progression towards infiltrating carcinoma have emerged. Albores Saavedra et al. postulate that adenocarcinoma develops through a sequence of epithelial hyperplasia to aty- pical hyperplasia ör dysplasia to carcinoma in situ and finally to infiltrating adenocorcinoma. Latio on the other hand, believes that dysplasia and ul- timately adenocarcinoma of the gallbladder arise from the metaplastic epit- helium which is commonly found in chronically inflamed gallbladders. it has been considered that the sequence of carcinoma and stone in the gallbladder would be significant according to the high incidence of combination with stone. in the gallbladder mucosal defect and repair are frequently repeated in association with stone and subsequent inflammation. it was considered that metaplasia of the mucosal epithelium like as intestinal and pseudopyloric glandular transformation may arise in association with the decreasing ability to differentiate for the normal epithelium according to the repeated detect and regeneration of the mucosa, because metaplastic changes were found less fre- quently in the cases without stone. This study were made in Pathology Department of Faculty of Medicine of Selçuk Univercity in 1995. The aim of this study was to investigate the chan¬ ges in gallbladder's mucosa that were caused by gallbladder stone. 214 gall¬ bladders were investigated and it was found out that 107 (50 %) of them had pathologic lesions. 62 of (57.94 %) these gallbladders with pathologic lesions. had stones and 45 of (42.05 %) them didn't have stone.in the investigation of gallbladders with pathologic lesions, 8.41 % in- testinal metaplasia, 7.00 % pseudopyloric rnetaplasia, 8.87 % villöz hyperp- lasia, 7.94 % atypical hyperplasia 1.40 % dysplasia, 1.86 % spongioform hyperplasia, 0.93 % hyperplasia + pseudopylorik metaplasia, 0.46 % atypical hyperplasia + intestinal metaplasia, + squamöz metaplasia, 0.46 % atypical hyperplasia + pseudopyloric metaplasia, 2.80 % intestinal metaplasia + hyperplasia, 2.33 % intestinal metaplasia + atypical hyperplasia 2.33 % in¬ testinal metaplasia + pseudopyloric metaplasia, 0.46 % intestinal metaplasia + squamöz metaplasia, 1.40 % intestinal metaplasia + dypsplasia, 0.46 % squ- amöz metaplasia, 0.46 % carcinoma insitu were found.