Deneysel intestinal iskemi-reperfüzyon hasarına, iskemi sonunda uygulanan E vitamini, C vitamini, steroid ve mannitolün etkileri

Abstract

8.ÖZET intestinal iskemi-reperfüzyon, ilgili barsak segmentinde olduğu kadar sistemik olarak da çeşitli hasarlara yol açabilen bir olaydır. Bu nedenle iskemi tedavisi yanısıra reperfüzyon hasarını önleyici tedavi de yapılmalıdır. Bu çalışmada, acil iskemi olaylarında reperfüzyon hasarına karşı iskemi döneminde uygulanabilecek bir tedavi yöntemi araştırıldı. Her grupta 6 tavşan bulunan 10 grup oluşturuldu. Laparotomi yapılan tavşanlarda 30 cm'lik distal ileum segmentini besleyen mezenter arter buldock pensi ile oklüze edildi. Bir saatlik iskemi ve bir saatlik reperfüzyon uygulandı. Deney grupları sham, iskemi-konlrol, reperfüzyon kontrol, C vitamini (iskeminin son 5 dakikasında, İV, 10 mg/kg dozda), E vitamini (iskeminin son 15 dakikasında, İM, 10 mg/kg dozda), metil prednizolon (iskeminin son 5 dakikasında, İV, 30 mg/kg dozda), mannitol %20 (iskeminin son 5 ve reperfüzyonun ilk 5 dakikası arasında infüzyon şeklinde 3 ml/kg dozda), CEM, CEK ve CEKM gruplarından meydana geldi. CEM, CEK, CEKM gruplarında ilaçlar yukarıdaki şekilde, kombine olarak verildi. İşlem sonunda İ/R'a uğrayan ve komşu barsaktan doku örnekleri alındı. Iskemi-Reperfüzyon hasarı ve kullanılan ilaçların etkileri, histopatolojik ve biyokimyasal olarak şu şekilde değerlendirildi: 1- Villus ve submukoza özellikleri incelendi. 2- Malondialdehid (MDA) ve glutatyonun (GSH) deney dokusundaki gram protein başına miktarının komşu sağlam dokudaki miktarına göre % değişimi hesaplandı. Sonuç olarak total hasarın (iskemi hasarı + Reperfüzyon hasarı), yarısına neden olan reperfüzyon hasarını, E vitamininin kısmen, diğer ilaçların ise tamamen önlediği görüldü, Reperfüze dokudaki GSH azalmasını metil prednizolon dışındaki tüm ilaçlar önlerken (p<0.05), MDA artışını önlemede Vrt C, mannitol, CEM ve CEKM grupları etkili olmuştur (p<0.05). özellikle mannitolün histopatolojik olarak ve doku MDA düzeyini azaltma yönünden (p<0.01) iskemik hasarın da gerilemesine yardımcı olduğu gözlenmiştir. Kombine gruplar ise, tek başına C vitamini veya mannrtolden daha fazla etkili olamamışlardır. Gerek kullanım kolaylığı gerekse etkinlikleri nedeniyle mannitol ve C vitamininin intestinal reperfüzyon hasarını önlemek için kullanılabilecek uygun ilaçlar oldukları sonucuna varıldı. Klinikte, tüm intestinal iskemi vakalarında bu iki ilaç ve uygun vakalarda Vrt E ve metil prednizolon olabildiğince erken uygulanmalıdır. 50

9.SUMMARY Intestinal ischemia-reperfusion (İR) is an event that causes intestinal injury as well as various systemic damages. Therefore, reperfusion injury (Rl) should be treated together with ischemia treatment. In this study, a method of treatment against Rl during ischemia of urgent cases was investigated. The study was performed on 10 groups of rabbits each composed of 6, were used. In laparatomised rabbits, the mesentery artery that perfuses 30 cm segment of distal ileum was occluded with buldock pens. Ischemia was maintained for 1 hour, followed by 1 hour of reperfusion. The study groups were consisted of sham, ischemia-control reperfusion-control, vitamin C (in a dosage of 10 mg/kg, in the last 5 minutes of ischemia, intravenously), vitamin E (in a dosage of 10 mg/kg, in the last 15 minutes of ischemia, inframuscularly), methyl prednisolone (in a dosage of 30 mg/kg, in the last 5 minutes of ischemia, intravenously), mahnitol %20 (in a dosage of 3 ml/kg, during the last 5 minutes of ischemia and tiie first 5 minutes of reperfusion in form of infusion), CEM, CEK and CEKM. In CEM, CEK and CEKM groups the drugs were administered in combined form as mentioned above. After the procedure, tissue samples were taken from the reperfused and normal gut The Rl and the effects of the drugs were investigated both histopathologically and biochemically as follows: 1- The structures of villus and submucosa were examined. 2- Malondialdehyde (MDA) and glutathione (GSH) levels of involved tissues were measured per gram of protein and compared with the same values of intact neighbor tissue as percentage change. As a result, Rl that leads to half of the total injury was found to be prevented by vitamin E partially while by all the otiier drugs totally. All but methyl prednisolone prevented the decrease in GSH level in reperfused tissue (p< 0.05). The increase in MDA level in tiie reperfused tissue was inhibited in vitamin C, mannitol, CEM and CEKM groups (p<0.05). Especially, mannitol induced tiie decrease in ischemic injury both histopathologically and by decreasing tissue MDA levels (p< 0.01). The combined drugs were not more effective than vitamin C or mannitol alone. It was concluded that vitamin C and mannitol were useful drugs in preventing intestinal reperfusion injury with respect to tiieir effectiveness and easy use. These two drugs should be used in all cases of intestinal ischemia, and vitamin E and metliyi prednisolone can be added as quickly as possible in suitable cases. 51