Doğuştan kalça çıkığının kapalı redüksiyonla tedavisinin traksiyonun avasküler nekoz üzerine etkisinin araştırılması

Abstract

ÖZET Doğuştan kalça çıkığı önemli bir ortopedik problemdir. Erken tanı ve erken tedavi ile normal bir kalça eklemi elde edilebilir. Ancak tedavide gecikildikçe başarı şansı azalır. Erken dönemde konservatif tedavi metodları uygulanır. Konservatif tedavi abdüksiyon cihazları ve alçı ile tesbit şeklinde uygulanır. DKÇ tedavisinde AVN önemli iatrojenik bir komplikasyondur. AVN'u önlemek için cilt traksiyonu ve addüktör tenotomi yapılması tavsiye edilmiştir. Bu arada zorlayıcı redüksiyon ve zorlayıcı alçı tespitinden kaçınmak gerekir. Kapalı redüksiyon öncesi traksiyon hastanede kalma süresini, yatak işgalini uzatır ve iş gücü kaybına yol açar. Üstelik AVN üzerindeki etkisi tartışmalıdır. Bu sebeple prospektif bir çalışma yaparak bu konuyu irdeledik. Kliniğimizde 1983-1995 yılları arasında toplam 138 hastaya kapalı redüksiyon uygulandı. Bunlardan 83 üne traksiyon sonrası kapalı redüksiyon, 55 ine traksiyon yapılmaksızın kapalı redüksiyon yapıldı. Bu iki grup hasta AVN gelişimi açısından karşılaştırıldı. En az 1 yıl takibi olan hastalar çalışma kapsamına alındı. 1. grupta (traksiyonlu) 52 hastanın 89 kalçası, 2. grupta (traksiyonsuz) 40 hastanın 65 kalçası yer aldı. İki grup arasında tedavi yaşı, cinsiyet, taraf, dislokasyon derecesi, alçı şekli ve alçı süresi bakımından anlamlı farklılık yoktu. Addüktör tenotominin 1. grupta daha fazla uygulandığı görüldü. Traksiyon yapılmayan 2. grupta hiç AVN nekroz görülmedi. Traksiyon sonrası kapalı redüksiyon yapılan 1. gruptaki 3 hastanın 4 kalçasında AVN görüldü. Bu gruptaki 52 hastanın 89 kalçası göz önüne alındığında AVN oranı % 4.5 olarak hesaplandı. Bu çalışma sonunda traksiyonun AVN üzerine etkisi olmadığı sonucuna varıldı. -65-