Temporomandibular eklem iç yapı bozukluğunda manyetik rezonans görüntüleme bulguları ve klinik bulgularla korelasyonu

Abstract

8. ÖZET Temporomandibular eklemin iç yapı bozuklukları disk, artiküler eminens, fossa ve mandibular kondil arasındaki anormal ilişki olarak tanımlanmaktadır. Bu çalışmada, iç yapı bozukluklarının tanısında klinik muayene ve manyetik rezonans görüntüleme sonucu elde edilen bulgular karşılaştırıldı. Çalışmada; TME şikayeti nedeniyle Diş Hekimliği Fakültesine başvuran ve iç yapı bozukluğu tanısı alan 100 hasta (179 eklem) yer almıştır. Her hastadan MRG'de akslyal kesitler üzerinden, ağız kapalı ve açık T1, T2 ve proton ağırlıklı oblik sagittal; ağız kapalı T1 ve proton ağırlıklı koronal kesitler alındı. Eklemler MR bulgularına göre normal, redükte, irredükte ve beraberinde dejeneratif değişikliklerin olduğu dört gruba ayrıldı. Klinik bulgularına göre ise erken, ara ve geç dönem olmak üzere üç gruba ayrıldı. Sıklıkla geç (%43) ve ara (%36) dönem olgularla karşılaşıldı. Ara dönemdeki eklemlerin %45'i normal, %52'si RA; geç dönemdekilerin ise çoğu İRA (%82) olarak saptandı. IRA yer değişikliği saptanan eklemlerin klinik muayenelerinde %82'sinde ağrı, %65'inde ağız açıklığında azalma, %39'unda krepitasyon, %26'sında klik saptandı. RA yer değişikliği saptanan eklemlerin ise %64'ünde ağrı, %62'sinde klik, %23'ünde ağız açıklığında azalma ve %10'unda krepitasyon bulundu. Kemik komponentlerdeki dejenerasyon sıklıkla IRA'lı ve krepitasyon bulunan eklemlerde izlendi. Klinik muayenede saptanan klik sesi redükte disk yer değiştirmesi için, kronikleşmiş ağrı ve ani oluşan ağız açıklığında azalma irredükte disk yer değiştirmesi için anlamlı bulgulardır. Ancak kemik yapıdaki ve diskteki dejeneratif değişiklikleri klinik muayenede saptamak imkansızdır. Eklemdeki disfonksiyon ile birlikte bu değişikliklerin saptanması özellikle tedavi seçiminde ve cevabında önemli olduğu için klinik muayene ile MRG bulguları birlikte değerlendirilmelidir. 58

9. SUMMARY Internal derangement of temporomandibular joint has been described as abnormal relationship beetween the disc, articular eminence, fossa and condyl. In this study it was compared to magnetic resonance imaging and clinical findings of internal derangement of TMJ. In the study a hundered seventy nine joint of a hundered patients referred to Selçuk University faculty of Dentistry and diagnosed internal derangement in their TMJ were examined axial localizer, closed and opening mouth position in T1, T2 and proton weighted oblique sagittal plane and closed mouth position coronal plane was obtained by MRI joints was divided into four as normal, reduction (RA), irreduction (IRA) and with or without degenerative joint changes according to MRI findings. Clinically it was classified as early, intermediate and late stage and frequently compared to cases with the intermediate (%30) and late (%43) stage, in the intermediate stage, was normal %45 of joint versus %52 of joints with RA was normal, %82 of joints with IRA determined in the late stage. In the joints with IRA, %82 of joints had pain, of %65 limited mouth opening, of 539 crepitation and finally of %26 clicking. In the joints with RA, 64% of joints had pain, of 62% dicing, of 23% limited mouth opening and of 10% crepitation. Degenerative change of osseos component of joint was frequently seen in the joints IRA and crepitation. It was significance findings which determined the clicking for RA and the chronic pain and suddenly limited mouth openning for IRA. Clinically, the degenerative changes of osseos component and disc are imposibble. To determine disfunction with dejenerative changes in the joints, it should be evaluation together with clinical examination and MRI findings when the choice of and responce to treatment are important. 59