Tip 2 diyabet hastalarında tıbbi beslenme tedavisi, pentraksin-3, hs-crp ve vücut kompozisyon analizleri arasındaki ilişkilerin değerlendirilmesi

Abstract

TİP 2 DİYABET HASTALARINDA TIBBİ BESLENME TEDAVİSİ, PENTRAKSİN-3, hs-CRP VE VÜCUT KOMPOZİSYON ANALİZLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİLERİN DEĞERLENDİRİLMESİHazırlayan: Dr Ramazan DURANAile Hekimliği Anabilim DalıTıpta Uzmanlık Tezi - Konya, 2018Amaç: Bu çalışmada Tip 2 diyabet hastalarında tıbbi beslenme tedavisinin, pentraksin-3, hs-CRP ve vücut kompozisyon analizleri üzerine olan etkisinin değerlendirilmesi amaçlanmaktadır. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmaya 01.03.2017 ile 25.08.2017 tarihleri arasında Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi Aile Hekimliği Diyabet Eğitim Polikliniğine ve Periyodik Muayene Polikliniğine başvuran Tip 2 DM tanısı konmuş ve tedavi almakta olan 160 birey alındı. Katılımcıların sosyodemografik özelliklerini ve Diyabet özelliklerini içeren 38 sorudan oluşan anket formu yüz yüze görüşme yöntemi ile uygulandı. Hastaların ilk muayenesinde ve diyetisyen tarafından tıbbi beslenme tedavisi verildikten 3 ay sonra Doğrudan Segmental Çok frekanslı - Biyoelektrik Empedans Analizi (DSM-BIA) yöntemiyle Inbody 770 cihazı kullanılarak vücut kompozisyon analizleri ölçüldü. Tüm veriler SPSS 21.0 istatistik paket programı kullanılarak değerlendirildi. Verilerin değerlendirilmesinde sayı, yüzde, ortalama, standart sapma ve median kullanıldı. Student-t testi, Mann-Whitney U testi, Paired Simple-t testi, Wilcoxon testi, Pearson ve Spearman's rho korelasyon analizleri kullanıldı.Bulgular: Hastaların üç aylık tıbbi beslenme tedavisi (TBT) sonrası vücut kompozisyon analizlerinde; ağırlık, VKİ, bel çevresi, vücut yağ ağırlığı, vücut yağ oranı ve visseral yağ alanı TBT öncesine göre istatistiksel olarak anlamlı derecede düşük bulundu (p<0,001), Ancak TBT sonrası bel-kalça oranı düzeyinde TBT öncesine göre istatistiksel olarak anlamlı farklılık yoktu (p=0,802). Hastaların TBT sonrası kan parametrelerinden; glukoz (p<0,001), insülin (p=0,033), HOMA indeksi (p=0,004), HbA1c (p<0,001), total kolesterol (p=0,001), LDL (p=0,008), ALT (p<0,001) ve hs-CRP (p<0,001) düzeyleri TBT öncesine göre istatistiksel açıdan anlamlı derecede düşük bulundu. Buna karşın TBT sonrası trigliserid (p=0,509), HDL (p=0,079) ve pentraksin-3 (p=0,706) düzeylerinde TBT öncesine göre istatistiksel açıdan anlamlı farklılık bulunamadı. TBT sonrası sistolik kan basıncı değerleri TBT öncesine göre istatistiksel açıdan anlamlı derecede düşük bulundu (p<0,001), fakat TBT sonrası diastolik kan basıncı ile TBT öncesi arasında istatistiksel açıdan anlamlı farklılık bulunamadı (p=0,382). TBT sonrası Framingham risk skoru düzeyi TBT öncesine göre istatistiksel açıdan anlamlı derecede düşük bulundu (p<0,001). Sonuçlar: Çalışmamızda Tip 2 diyabetli hastalarda uygulanan tıbbi beslenme tedavisinin kardiyovasküler riski ve inflamasyonu azalttığı, glisemik kontrolün sağlanmasına katkı sağladığı, vücut kompozisyonunda anlamlı düzelme sağladığı sonucuna varılmıştır. Tip 2 diyabet hastalarında tıbbi beslenme tedavisi, hastaların tedaviye uyumu ve yaşam tarzlarında olumlu değişmeler gösterip, metabolik kontrolün sağlanması, hastalığın ilerleyip komplikasyonlarının gelişmemesi açısından büyük öneme sahiptir. Anahtar kelimeler:Tip 2 Diyabetes Mellitus;Tıbbi Beslenme Tedavisi;hs-CRP;Pentraksin-3

EVALUATION OF THE RELATIONSHIP BETWEEN MEDICAL NUTRITION THERAPY, PENTRAXIN-3, hs-CRP AND BODY COMPOSITION ANALYSIS IN TYPE 2 DIABETES PATIENTSPrepared by: Dr Ramazan DURANDepartment of Family MedicineSpecialization thesis in medicine - Konya, 2018Objective: In this study, it was aimed to evaluate the effects of medical nutrition therapy on pentraxin-3, hs-CRP and body composition analysis in Type 2 diabetes patients.Materials and Methods: This study included 160 individuals who were admitted to the Outpatient Diabetes Education Clinic and Periodic Examination Clinic, diagnosed with Type 2 Diabetes and received treatment at Selcuk University Faculty of Medicine Family Medicine Department between the dates of March 1, 2017 and August 25, 2017. A questionnaire consisting of 38 questions including the sociodemographic and diabetic characteristics of the participants was administered by face-to-face interview method. Body composition analyzes were measured using the Inbody 770 instrument using the Direct Segmental Multifrequency - Bioelectrical Impedance Analysis (DSM-BIA) method at the first examination of the patients and 3 months after the medical nutrition treatment was given by the dietician. All the data were evaluated using SPSS for Windows 21.0 statistical software. Number, percentage, mean, standard deviation and median were used to evaluate the data. Student-t test, Mann-Whitney U test, Paired Simple-t test, Wilcoxon test, Pearson's and Spearman's rho correlation analyzes were used.Results: In the body composition analyzes of the patients after 3 months medical nutrition therapy (MNT); weight, BMI, waist circumference, body fat weight, body fat ratio and visceral fat area were statistically significantly lower than they were before MNT (p <0.001). However, there was no statistically significant difference in waist-to-hip ratio after MNT compared to pre- MNT (p = 0.802). Of the blood parameters of patients after MNT; glucose (p <0.001), insulin (p = 0.033), HOMA index (p = 0.004), HbA1c (p <0.001), total cholesterol (p = 0.001), LDL (p = 0.008), ALT (p <0.001) and hs-CRP (p <0.001) levels were statistically significantly lower than before MNT. On the other hand, there was no statistically significant difference between triglyceride (p = 0.509), HDL (p = 0.079) and pentraxin-3 (p = 0.706) levels pre and post MNT. Systolic blood pressure values after MNT were statistically significantly lower than before MNT (p <0.001) but there was no statistically significant difference in diastolic blood pressure between pre-MNT and post-MNT (p = 0.382). The level of Framingham risk score after MNT was statistically significantly lower than before MNT (p <0.001).Conclusion: In our study, it was cocluded that medical nutrition therapy applied to patients with Type 2 diabetes decreased cardiovascular risk and inflammation, contributed to the maintenance of glycemic control, and a significantly improved the body composition. Medical nutrition therapy in type 2 diabetes patients, has a major importance in that patients show positive changes in treatment compliance and lifestyle, providing metabolic control, and preventing progression of disease and complications.Keywords: Type 2 Diabetes Mellitus, Medical Nutrition Therapy, hs-CRP, Pentraxin-3