Amerikan Hukuku ile karşılaştırmalı olarak kasten yaralama sonucu ölüme neden olma suçu

Abstract

Bu tez çalışmasında 5237 sayılı TCK'nın neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama başlıklı 87. maddesinin dördüncü fıkrasında düzenlenmiş olan kasten yaralama sonucu ölüme neden olma suçunun özellikleri, unsurları ve uygulama koşulları incelenmiştir. Bu suçun `neticesi sebebiyle ağırlaşmış suç' şeklinde düzenlenmiş olan bir suç tipi olması nedeniyle TCK'nın 23. maddesinde düzenlenmiş olan neticesi sebebiyle ağırlaşmış suç konusu da ele alınmıştır. Konunun 765 sayılı TCK döneminde düzenleniş biçimi, öğretinin ve uygulamanın konuya yaklaşımı, 5237 sayılı TCK'daki yeni düzenlemeler ve konunun Amerikan ceza hukukundaki düzenlenişi karşılaştırmalı olarak ortaya konmak suretiyle bu konunun 5237 sy TCK dönemindeki özellikleri, unsurları ve uygulama koşullarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Yapılan bu araştırma sonucunda aşağıda sıralanan sonuçlara ulaşılmıştır:Öncelikle 23. maddede yer alan düzenleme ile neticesi sebebiyle ağırlaşmış suçlarda istenmeyen neticeden sorumluluğun taksir düzeyinde bir kusurun varlığına bağlı kılınması, kusura dayalı sorumluluğun tesisi yönünden oldukça olumlu bir düzenlemedir. Ancak söz konusu düzenlemenin daha doğru anlaşılması ve daha adil bir cezalandırmayı sağlaması bakımından 23. maddenin; ?Kanunun kasten işlenen bir fiilin ağırlaşmış neticesine daha ağır bir ceza öngördüğü suçlarda failin bundan cezalandırılması, bu netice bakımından bilinçli taksirle hareket etmesine bağlıdır? şeklinde düzenlenmesinin daha yerinde olacaktır.M.23'te düzenlenmiş olan neticesi sebebiyle ağırlaşmış suçlarda sadece kast + taksir kombinasyonu söz konusu olabilecektir. Bunun dışındaki tüm kombinasyonlar, gerek TCK'da yer verilmiş olan neticesi sebebiyle ağırlaşmış suç tipleriyle gerek 23. maddedeki düzenlemeyle ve gerekse de neticesi sebebiyle ağırlaşmış suçların ortaya çıkış gayesi ile bir uyum arz etmediği kanaatine varıldığından kabul edilmemiştir.Neticesi sebebiyle ağırlaşmış suçlarda istenmeyen neticeden sorumluluk için iki ölçüt esas alınmıştır: ?şart teorisi çerçevesinde belirlenecek nedensellik bağı? ve ?istenmeyen neticenin öngörülebilirliği?. Bunun dışında nedensellik bağına ve tipikliğe ilişkin olarak öğretide ileri sürülen doktrinler, 5237 sayılı TCK bakımından yasal dayanaktan yoksun kabul edilerek benimsenmemiştir.M.87/4'te düzenlenmiş olan kasten yaralama sonucu ölüme neden olma suçunun, neticesi sebebiyle ağırlaşmış suç tipinin unsurlarını içermesi, yasada düzenlendiği yer ve öngördüğü ceza miktarı bakımından yerinde bir düzenleme olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca 765 sy TCK m.452/2'de yer alan düzenlemenin 5237 sayılı TCK m.87/4'e alınmaması isabetli olmuştur.Yasa koyucunun, bu suçun oluşabilmesi için yaralama fiilinin belli bir ağırlıkta olmasını araması ve m.86/2'de düzenlenmiş olan basit bir tıbbi müdahale ile giderilebilecek ağırlıktaki yaralama fiilini bu suçun kapsamı dışında tutması da ortaya çıkan haksızlık ve m.87/4'te öngörülen ceza miktarları göz önünde bulundurulduğunda oldukça yerinde bir düzenlemedir. Ancak Yargıtay'ın m.86/2 kapsamındaki bir yaralama fiili sonucunda mağdurun hayatını kaybettiği olaylarda faili m.85 uyarınca taksirle öldürme suçundan sorumlu tutarken ortaya koyduğu ?taksir karinesi? yaklaşımı, kabul edilemez bir yaklaşımdır.Bu suçta işlenen fiilin m.87/4 bakımından tipik kabul edilebilmesi için ölüm neticesinin, yaralama hareketinin mağdurun üzerinde doğuracağı neticelerden kaçmaya yönelik yapılmış bir hareketin sonucunda, yaralama neticelerinin içerisinde yer alan ölüme yol açabilme tehlikesinin gerçekleşmesi sonucunda veya yaralama neticelerinin mağdurun bedeni üzerinde doğurduğu neticeleri ortadan kaldırabilmek için yapılması gereken bir hareket sonucunda meydana gelmesi mümkündür.Daha adil bir cezalandırmanın sağlanması için TCK'nın 96., 101., 118., 232. ve 234. maddelerine ilişkin değişiklik önerilerinde bulunulmuş ve bu doğrultuda yasa değişikliğine gidilmesi önerilmiştir. Yine kasten yaralama ve kasten öldürme suçlarına eklenecek birer fıkrayla, anne karnında iken saldırıya uğrayan ceninin, aldığı bu darbelerin etkisi ile sağ ve tam doğduktan ölmesi ya da özürlü olarak hayatını sürdürmesi neticelerinin yaptırım altına alınması gerektiği sonucuna ulaşılmıştır.Amerikan ceza hukukunda konuya ilişkin emsal alınabilecek düzenlemelere yer verilmiş ve hukukumuz bakımından da bu konularda benzer düzenlemelere gidilmesi gerektiği, gerekçeleriyle birlikte önerilmiştir.Neticesi sebebiyle ağırlaşmış suç türünün ceza hukuku sisteminin işleyişini aksatan ve varlığına ihtiyaç duyulmayan bir parçasını temsil ettiği ve bu suç türünün özünde yer alan aşırı sorumluluk anlayışını daha insani bir seviyeye çekmek için yapay sınırlandırma formülleri geliştirmek yerine bu suç türünün ceza yasamızdan çıkarılmasının daha yerinde olacağı sonucuna varılmıştır.

This dissertation presents a detailed account of the basics, components, and practical requirements of intentional injury death as denoted in the fourth section of the Article #87?which is labeled as aggravated battery on account of its consequences?in Turkish Criminal Law No.5237. Moreover, the study of this crime was further elaborated through the study of the aggravated injury on account of its consequences that is designated in the Article #23 since both crimes overlap each other. In so doing, it was aimed to identify the basics, components, and practical requirements of this crime within the context of Turkish Criminal Law No.5237 through a comparative analysis on the approaches to this crime regarding its designation, doctrines, and application within the scopes of former Turkish Criminal Law No.765, along with the relevant latest amendments in the Turkish Criminal Law No.5237 and the designation of this crime in the American Criminal Law. The results elicited are as follows:It is possible to assert that the designation in the Article #23 remains highly positive in terms of establishing the liability based on culpability and because in this designation the negligence liability in the crimes of aggravated injury on account of their consequences is established depending on the degree of negligence. However, this designation would be clearer and could provide fairer verdicts if the Article #23 were re-designated as ?Penalizing an offender for a crime in which the Law imposes a more severe penalty due to the aggravation resulting from an intentional act is only dependent on recklessness in the consequent aggravation.?According to the Article #23, ?intent + negligence? remains the only possible combination for the aggravated injury on account of its consequences. Any other combinations are denied considering that they would contradict not only with the designations of the crimes of aggravated injury on account of their consequences within the Turkish Criminal Law but also with the designation in the Article #23 and the reason of emergence for the crimes of aggravated injury on account of their consequences.In aggravated injury on account of its consequences, there exist two criteria regarding the negligence liability ??the causal link to be established based on the theory of conditioning? and ?the foreseeability of the outcome of negligence?. Any other doctrines concerning the causal link and its typicality are denied in that they lack in a legal basis concerning the Turkish Criminal Law No.5237.It is agreed that the crime of intentional injury death denoted in the Article #87/4 remains an appropriate designation in that it covers all the aspects of aggravated injury on account of its consequences, and also it is due to the location it designates in the Criminal Law and the amount of penalty it imposes. Further, it was quite suitable not to transfer the designation in the Article #452/2 in The Turkish Criminal Law No.765 to the Article #87/4 in the Law No.5237.For the crime of aggravated injury on account of its consequences, the lawmakers seek a certain degree of severity in injury to keep the offender liable for this crime and they also keep the minor injüries?which can be eliminated through simple medical operations?denoted in the Article #86/2 out of this scope; these designations remain highly suitable considering the amount of injury and also the amount of penalty imposed in the Article #86/2.On the other hand, it is unacceptable that the Turkish Supreme Court of Appeals holds a ?presumption of negligence? approach while decreeing an offender liable for intentional death, according to the Article #85, for the death arising from a crime of injury denoted in the Article # 86/2.This crime could be regarded typical within the scope of the Article #87/4 if the death results either from an intent to prevent the victim to experience the consequences arising from the act of injury, from the death risk arising from the consequences of injury, or from an act which was necessary for the elimination of the consequences of injury on the body of the victim.Throughout history, in an attempt to enable a fairer judiciary system, several proposals have been put forward to amend the Articles #96, #101, #118, #232, and #234 in the Turkish Criminal Law and to provide constitutional change. Additionally, legal sanctions should be provided for the consequences inflicted to a fetus?who gets assaulted and thus either dies before or immediately after birth, or sustains a handicapped life thereafter?by adding some sections to the crimes of intentional injury and intentional death.In the present study, the American Criminal Law has been investigated and some relevant designations that could be modeled have been noted and also proposed for the Turkish Criminal Law together with their rationales.We conclude that aggravated injury on account of its consequences is a hindrance for the implementation of criminal law, representing an inessential part for it; therefore, it would be better if it were totally removed instead of inventing artificial formulas to downgrade the excessive amount of liability within this crime for attaining a more humane level.