On sekizinci yüzyıl divan şiirinde ulü`l-`azm peygamberler

Abstract

XVIII. yüzyıl divan şiirini şekillendiren en önemli unsurlar hiç şüphesiz İslâmî kaynaklardır. Kur'ân âyetleri ve hadis-i şerifler başta olmak üzere bu kaynakların başlıcaları peygamber kıssaları ve mucizeleri, İslâm tarihi, dinî menkıbeler ,Türk tarihi ve kültürüdür. Hatta Yunan ,İran, Hint ve Arap kültürlerinin etkileri de söz konusudur. Bu çalışmamızda XVIII. yüzyılda yaşamış olan `Divan` sahibi 10 önemli şairin Ulü'l- 'Azm adı verilen beş büyük peygamberi (Hz. Nûh, Hz. İbrâhîm, Hz. Mûsâ, Hz. 'Îsâ ve Hz. Muhammed) şiirlerinde nasıl ele aldıklarını, onları ve yaşadıkları olayları hangi duyuş ve ifade şekilleriyle şiire aktardıkları ele alınacaktır.

The most significant issues which embodied the Divan Poetry (Ottoman Poetry) in the eighteenth century, were undoubtedly Islamic resources. The main resources were stories and miracles of prophets, Islamic history, religious epics, Turkish history and culture, including the verses of the Koran and the hadiths at first.Even the effects of Greek, Iran, Indian and Arabian cultures were matters of subject. Our research focused on how 10 important poets having `Divan (Collected Poems)` and living in the eighteenth century handled with five great prophets named as Ulü'l- 'Azm (Prophet Noah, Prophet Abraham, Prophet Moses, Prophet Jesus and Prophet Muhammad) in their poems, how they transferred themselves and their experiences into poems in their own perceptions and expressions.