Aktif üveit atağı esnasında ve iyileşme döneminde serum karbonik anhidraz ı-ıı otoantikor düzeyleri

Abstract

Amaç: Karbonik anhidraz I ve II (KA-I ve KA-II) enzimlerine karşı oluşan otoantikorlarının üveit etiyopatogenezdeki rollerini ve bu otoantikorların üveit tanı ve takibindeki önemini araştırmak.Materyal ve Metod: Bu çalışma Karadeniz Teknik Üniversitesi Tıp Fakültesi Göz Hastalıkları Anabilim Dalı Uvea-Behçet Biriminde Ocak 2009 ? Haziran 2010 tarihleri arasında gerçekleştirildi. Aktif üveit atağı tanısı konulan 64 hasta ile sağlıklı bireylerden oluşan 43 kontrol grubu çalışmaya dahil edildi. Hastaların üveit tanısı aldıkları ilk muayenelerinde ve klinik olarak tam düzelme kriterlerine sahip oldukları son muayenelerinde elde edilen serumlarından KA-I ve KA-II enzimlerine karşı gelişen otoantikor düzeyleri ölçüldü.Bulgular: Çalışmadaki 28'i kadın (%43,8), 36'sı erkek (%56,3) toplam 64 aktif üveitli hastanın yaş ortalaması 40,03±10,23 (14-68) idi. Çalışmadaki sağlıklı kontrol grubunun ortalama KA-I otoantikor seviyeleri 0,2671±0,1434 ABSU idi. Hasta grubunda ise tedavi öncesi KA-I otoantikorları ortalama 0,4078±0,2870 ABSU, tedavi sonrası ortalama 0,3300±0,2326 ABSU idi. Kontrol grubuna ait ortalama KA-II otoantikor seviyeleri 0,2735±0,1131 ABSU iken tedavi öncesi hasta grubunun ortalama KA-II otoantikor seviyeleri 0,3632±0,2604 ABSU, tedavi sonrası 0,3849±0,2068 ABSU olarak ölçüldü. Çalışmadaki KA-I ve KA-II otoantikorlarının hasta grubunda tedavi öncesi dönemde kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek olduğu görüldü. Tüm klinik bulguların kaybolduğu dönemdeki KA-II otoantikorlarının kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı ölçüde yüksek olduğu, KA-I otoantikorlarının ise kontrol grubu ile anlamlı bir farklılık sergilemediği görüldü. Çalışmaya katılan hastaların tedavi ile KA-I ve KA-II otoantikor değerlerinde gelişen değişikliğin istatistiksel olarak anlamlı olmadığı görüldü.Sonuç: KA-I ve KA-II enzimlerine karşı gelişen otoantikorlar üveit atağı geçiren hastalarda sağlıklı kontrol grubuna göre anlamlı bir biçimde yüksek tespit edilmiştir. Bu bulguların önemini belirlemede daha geniş katılımlı ve uzun takip süreli, ileri çalışmalar gerekmektedir.

Purpose: To research the role of autoantibodies against Carbonic Anhydrase I and II (CA-I and II) in the etiopathogenesis of uveitis and the importance of these autoantibodies in the diagnosis and follow-up of uveitis.Material and Method: This study was carried out at Karadeniz Technical University, Faculty of Medicine, Department of Ophthalmology from January 2009 to June 2010. Sixty-four patients with active uveitis and 43 healthy controls were included in this study. Serum autoantibody levels against CA-I and II were measured at first examination in all participant. The measurements were then repeated in uveitis group at the time that all clinical signs were disappeared.Results: Mean age of the uveitis group (28 female (%43,8), 36 male(%56,2) was 40.03±10.23(14-68). Mean CA-I autoantibody levels of the healthy control group was 0.2671±0.1434 ABSU. Mean CA-I autoantibody levels of uveitis group was 0.4078±0.2870 at the first examination and 0.3300±0.2326 at the last session. While the mean CA-II autoantibody levels of the healthy control group was 0.2735±0.1131 ABSU, these levels were 0.3632±0.2604 at the first examination and 0.3849±0.2068 at the last session in the uveitis group. It was seen that pretreatment CA-I and CA-II autoantibody levels of the patients were statistically significantly higher compared to the control group. At the last session that all clinical findings were disappeared, CA-II antibody levels of uveitis group were statistically significantly higher compared to control group, however, there was no significantly difference between two groups for CA-I antibody levels. It was seen that the change of CA-I and CA-II autoantibody levels by treatment was not statistically significant in the uveitis group.Conclusion: It is concluded that autoantibody levels against CA-I and CA-II enzymes are significantly higher in patients with active uveitis compared to healthy control group in this study. These findings warrant further long term comprehensive studies for a more conclusive statement on the subject.