İnsan amniyon sıvısı ve farklı dikiş tekniklerinin sinir iyileşmesindeki rolü

Abstract

Bu deneysel çalışmada, insan amniyon sıvısı kullanımı ve askı dikişi yönteminin sinir iyileşmesi üzerine olumlu katkısının olup olmayacağını araştırmayı amaçlandı.15 adet Spraque Dawley cinsi erkek ratın her iki siyatik siniri (30 adet sinir) kullanılarak oluşturduğumuz sinir yaralanma modelinde 4 grup oluşturuldu. 1. gruba 0,3ml SF ve epinöral dikiş, 2. gruba 0,3ml SF ve askı dikişi uygulandı. 3. gruba 0,3ml insan amniyon sıvısı ve epinöral dikiş ve 4. gruba da 0,3ml insan amniyon sıvısı ve askı dikişi uygulandı.Sinir iyileşmesinin tamamlanması için 8 hafta bekledikten sonra tüm siyatik sinirler tekrar eksplore edildi. Makroskopik değerlendirmenin ardından, histolojik inceleme için, proksimal ve distalden kesi hattına 1cm uzaklıktan kesilerek alındı.Rutin histolojik takiplerin ardından onarım hattı ve distalden uygun kesitler alınıp hematoksilen eozin ve toluidin blue ile boyandı ve hematoksilen eozin preparatlarında akson sayısı ve ortalama akson çapları tespit edildi. Makroskopik değerlendirme için Petersen ve arkadaşlarının kullandığı sınıflandırma kullanıldı.Sonuçlar alındıktan sonra, tanımlayıcı istatistik olarak yüzde ortalama ve standart sapma kullanıldı. Gruplar arasında parametrik koşul taşıyanlarda Student-t testi kullanıldı. Makroskopik görünüm sınıflandırılması için paired-samples testi kullanıldı.Sonuç olarak insan amniyon sıvısı kullanılan 3. ve 4. grupta makroskopik inceleme açısından sinir yapışıklığı ve iyileşmesi daha iyiydi (p=0,001). Akson sayısı hem onarım hattında, hem de distalde anlamlı olarak daha iyi bulundu ( p= 0,007, p=0,034, p= 0,016, p=0,003). Ortalama akson çapı açısından ise iyileşme hattında insan amniyon sıvısı daha iyiyken (p=0,032, p= 0,001), distalde, epinöral dikiş kullanılan grupta, insan amniyon sıvısı ve SF arasında fark yoktu(p=0,070). Askı dikişi atılan grupta ise yine insan amniyon sıvısı grubu daha iyiydi(p=0,013). Epinöral dikiş ve askı dikişi grupları karşılaştırıldığında ise tek anlamlı fark, SF kullanılan, onarım hattındaki ortalama akson çapıydı ve epinöral dikiş lehineydi (p=0,020).

In this experimental study, we search positive effects of human amniotic fluid (HAF) and anchor suturing, in nerve regeneration.We prepare 4 group of nerve injury model, which contains 15 Spraque Dawley rats bilateral sciatic nerves (30 nerves). We used, epineural suture with 0,3ml SF in group 1, anchor suture with 0,3ml SF in group 2, epineural suture with 0,3ml human amniotic fluid in group 3 and anchor suture with 0,3ml human amniotic fluid in group 4.We wait 8 weeks for nerve regeneration and than all the sciatic nerves are explored. For histological observation, all of the nerves are explored and taken from 1cm distance from repair site, after macroscopic evaluation done.After routine histological procedure, 5?m cross sections are taken, from the repair site and distal of the nerves. Axon counts and mean axon diameters are measured in the light microscope. Also a numerical grading scheme described by Petersen, et al., was used for gross evaluation.Student-t test was used for statistical analysis of histological findings and paired-samples test used for gross evaluation.As a result, group 3 and 4 (human amniotic fluid groups) have better results in gross evaluation of nerve adherence and separability (p=0,001). Axon counts are also better in HAF groups, in repair site and distal segments ( p= 0,007, p=0,034, p= 0,016, p=0,003). In terms of mean axon diameters, HAF groups have better results at repair site (p=0,032, p=0,001). In distal segments, there is no difference between HAF and SF which we use epineural suture (0,070), but HAF is better which we use anchor suture (0,013). The only difference between epineural suture and anchor suture is the mean axon diameter of the repair site which we use SF (p=0,020).