Trabzon ili ilköğretim çağı çocuklarında işeme disfonksiyonunun değerlendirilmesi

Abstract

TRABZON İLİ İLKÖĞRETİM ÇAĞI ÇOCUKLARINDA İŞEME DİSFONKSİYONUNUN DEĞERLENDİRİLMESİİşeme disfonksiyonu, İYE ve bunun sonucunda ileride gelişebilecek böbrek yetmezliği gibi önemli komplikasyonları nedeniyle çocukluk çağının önemli sağlık sorunları arasında yer almaktadır.Çalışmamızda Trabzon İli'nde ilköğretim çağı çocuklarında İD sıklığı ve risk faktörlerini belirlemeyi amaçladık. Bu amaçla düzenlenen ankette işeme bozukluğuna yönelik soruların yanı sıra, olası risk faktörlerine ilişkin sorular yer aldı. Ankette, Akbal ve ark. tarafından düzenlenen işeme bozukluğu semptom skorlaması formundan yararlanıldı. Dokuz ve üzeri puan alındığında, İD olarak kabul edildi. Ailelere verilen anketler aynı ay içinde toplandı.Yaşları 6 ile 10 yıl arasında değişen (ortalama 8.38 ±1.18 yıl), 1645 (%51.4)'i kız olan 3199 çocuk değerlendirmeye alındı. Değerlendirme sonucunda İD görülme sıklığı %11.2 bulundu. İD sıklığı ve risk faktörleri, cinsiyet yönünden değerlendirildiğinde kız ve erkek çocukları arasında anlamlı fark gözlenmedi (p>0.05). İD, gündüz ve gece idrar kaçırma sıklığının, yaşın artmasıyla birlikte giderek azaldığı belirlendi (p<0.05). Anne, babanın eğitim düzeyinin düşük olması, düşük sosyoekonomik düzey, ailede çocuk sayısının fazla olması, ailede idrar kaçırma sorunu olan bireylerin varlığı, kabızlık, enkoprezis ve İYE geçirme öyküsü gibi risk faktörlerinin İD ile istatistiksel olarak anlamlı bir düzeyde ilişkisi olduğu belirlendi (p<0.05).Bu verilerin ışığında, ailelerin İD ve eşlik eden risk faktörleri konusunda bilgilendirilmesi, tedavisinin sağlanarak çocukların olası komplikasyonlardan korunması gerektiği sonucuna varıldı.

THE EVALUATION OF VOIDING DYSFUNCTION IN SCHOOL AGED CHILDREN IN TRABZONVoiding dysfunction is one of the crucial health problem in childhood because of its serious complications such as urinary tract infection, chronic kidney disease. We aimed to determine the prevalence of voiding dysfunction and related risk factors in elementary school children in Trabzon. We organised a questionnaire for family of the students. We used the dysfunctional voiding and incontinence symptoms score questionnaire validated by Akbal et all. A score of equal or above nine was considered as a voiding dysfunction.We obtained data from 3199 children. The mean age of the students was 8.38 ±1.18 years. Of the children 1645 (51.4%) were girls. The overall prevalence of voiding dysfunction was 11.2%. There were no differences between girls and boys according to prevalence and related risk factors (p>0.05). The prevalence of voiding dysfunction, daytime and nighttime urinary incontinence were decreased with increasing age (p<0.05). There were a statistically significant relationships between voiding dysfunction and associated risk factors such as low maternal and paternal education, low family income, having more than two siblings, family history of voiding dysfunction, constipation, encopresis, and urinary tract infection (p<0.05). According to these results, we conclude that educational programme about voiding dysfunction and related risk factors for the family of the school-age children should be carried out to minimise the potential complications of voiding dysfunction.