Bazı maddelerde oluşan paramanyetik merkezlerin elektromanyetik dalga ile etkileşmesinin incelenmesi

Abstract

Bu çalışmada Diaminoglyoxime (DAG) molekülünün tek kristalinin ? ışınlarına maruz kalmasıyla elde edilen radikaller, oda sıcaklığında ve farklı yönelimlerde Elekrron paramagnetic rezonans (EPR) tekniğiyle incelenmiştir. Spektrumlar incelendiğinde, sadece g değeri deneysel olarak belirlenebilmiştir. Bu değer anizotropiktir ve ortalama değeri gav=2,012017576 G dur. Diğer EPR parametreleri teorik hesaplamalardan elde edilmiştir. Literatürdeki başka vik dioksim moleküllerinden elde edilen radikallere uygun olarak ve UB1LYP/6-31g(d,p) metod ve baz setleriyle teorik bir radikal modellenmiş ve EPR parametreleri de aynı metod ve baz seti ile hesaplanmıştır. Hesaplanmış olan g değerleri deneyle oldukça iyi uyum sağlamıştır. İki farklı N atomunun izotropik aşırı ince yapı sabitleri sırasıyla 1.56G ve 3.18G ve İki farklı H atomunun ki ise sırasıyla 4.99 G ve 5.33 G dur. Elde edilen aşırı ince yapı sabitleri kullanılarak üç kristalografik eksende yapılan similasyonlar deneysel spektrumlarla oldukça iyi uyumaktadır.

Single crystals of Diaminoglyoxime (DAG) were investigated using an electron paramagnetic resonance (EPR) technique, with ? irradiation of the crystals at different orientations in the magnetic field at room temperature, and the spectra were found to be temperature dependent. Taking into consideration and the experimental spectra of the irradiated single-crystal DGO, it was seen that only g-tensor of the radical could be calculated experimentally. The experimental g-factor of the radical were found to be anisotropic, with the average values, gav=2,012017576 G. Other EPR parameters obtained from theoretical calculations. Pursuant to obtained radicals of other vic-dioksime ligands in the literature , a radicals was modeled using the UB1LYP/6-31g(d,p) level of density-functional theory. EPR parameters were calculated by the same method and basis set. The Calculated g value was well matched to the experimental value and the calculated hyperfine-coupling constants were used as starting points for simulations. Isotropic values of hyperfine-coupling constants are 1.56G 3.18G for two different N atoms, 4.99 G and 5.33G for two different H atoms, respectively. The experimental and simulated spectra in for each of the three crystallographic axes were well matched.