Mercedes ve j insizyonları ile yapılan karaciğer operasyonları sonrasında insizyonel herni gelişimi üzerine etki eden faktörlerin belirlenmesi

Abstract

Giriş ve Amaç: Karaciğer ameliyatları için sıklıkla Mercedes ve J insizyonları tercih edilmektedir. Bu non-anatomik insizyonların takibinde insizyonel herni gelişimi önemli bir sorun teşkil etmektedir. Bu çalışmadaki amaç, karaciğer rezeksiyonu ve karaciğer transplantasyonu sırasında kullanılan insizyonların insizyonel herni gelişiminde oynadığı rolün ortaya konulması ve tedavi yaklaşımlarımızın dünyadaki uygulamalarla karşılaştırılmasıdır.Gereç ve Yöntem: Ocak 2007- Aralık 2014 tarihleri arasında kliniğimizde karaciğer rezeksiyonu ve karaciğer transplantasyonu yapılan hastalar çalışmaya dahil edildi. Tüm hastalarımızda batın kapatılması insizyon birleşim yeri 1 no polipropilen dikişle desteklendikten sonra tek tabaka halinde 1 no polidioksanon materyali ile devamlı teknikle yapıldı. Hastalara ait demografik özellikler, preoperatif, operatif ve postoperatif veriler retrospektif ögeleri de olan prospektif bir çalışma ile takip edildi.Bulgular: 197 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastalarımızın ortalama yaşı 55,3 (23-84), ortalama VKİ 26,2 kg/m2 (16-47) idi. 118 (% 59,89) hasta malignite nedeniyle opere edildi. 179 (%90,86) hastaya karaciğer rezeksiyonu, 18 (% 9,13) hastaya karaciğer transplantasyonu yapıldı. 175 (% 88,83) hastada Mercedes insizyonu, 22 (%11,17) hastada J insizyonu kullanıldı. 13 (% 6,59) hastada yara yeri enfeksiyonu görüldü. 2 (% 1,01) hastamızda eviserasyon görüldü. J insizyonu yapılan hastaların % 21,7'sinde, Mercedes insizyonu kullanılan hastaların % 9'unda insizyonel herni görüldü. İnsizyonel herni görülen hastaların % 67'sinde herni ilk yıl içinde tesbit edilirken, topografik olarak hernilerin daha çok insizyonların birleşim yerinde olduğu görüldü. Yapılan istatistiksel analiz sonucunda vucüt kitle indeksi ve malignitenin insizyonel herni için bağımsız risk faktörleri olduğu görüldü. İnsizyonel herni görülen hastalarımızın 4 (% 2,03) 'üne primer yaklaştırma üzerine onlay teknikle yama tamiri uygulandı.Tartışma ve Sonuç: Karaciğer cerrahisi için kullandığımız Mercedes ve J insizyonlarının kapatılması sırasında uyguladığımız tekniğin insizyonel herni gelişimi açısından uygulanabilir olduğu görülmüştür. Obezite ve malignite insizyonel herni için bağımsız risk faktörüdür. Herniasyonun en sık görüldüğü yer olan insizyon birleşim yerlerine ilave destek dikişlerinin faydalı olabileceği düşünülmüştür.Anahtar kelimeler: Karaciğer cerrahisi, Mercedes ve J insizyonu, insizyonel herni

Background and aim: Mercedes and J shape incisions are usually preferred for liver surgery. Both are non-anatomical incisions and development of incisional hernia during follow-up period is an important problem. This study is planned to investigate the incidence, etiology and treatment of incisional hernia after liver surgery. We compared our data with larger studies on incisional hernia (IH) after abdominal surgery.Material and methods: Patients who had liver surgery between January 2007 and December 2014 were included in the study. Fascial plane of the abdominal wall closed continuously with 1/0 PDS sutures. The junction points of incisions were supported interrupted sutures with 1/0 polypropylene material. Demography, preoperative and postoperative data of patients were collected prospectively and, data were analyzed retrospectively.Results: A total of 197 consecutive patients were included. Median age was 55,3 years-old (23-84). Median BMI of patients was 26,2 kg/m2 (16-47). Majority of patients (n=118, 59,89 %) was operated for malignancy. Liver resection was performed in 179 patients (90,86 %). Deceased donor liver transplantation was performed in 18 patients (9,13 %). Preferred incision was J-shape in 175 patients (88,83 %) and Mercedes in 22 patients (11,17%). Thirteen patients (6,59 %) were suffered from surgical site infection. Evisceration was developed in 2 patients (1.01%). During the follow-up period, incisional hernia was detected in 21,7 % of patients after J-shape incision and 9 % of patients after Mercedes incision. Most of incisional hernias (67%) was detected within the first postoperative year. Topographically, incisional hernias usually developed in the junctional areas of incisions. BMI and malignancy were found independent risk factors for development of incisional hernia after liver surgery. Incisional hernia repair was performed in 4 patients (2.03%) with on-lay mesh herniorrhaphy.Conclusion: Our closure technique was seemed reliable for incisional hernia development. BMI and malignancy were independent risk factors for incisional hernia. Additional interrupted sutures may be required in junctional areas of incisions for better support.Key words: Liver surgery, Mercedes and J-shape incisions, incisional hernia