Hepatosellüler karsinomlu hastaların klinik ve epidemiyolojik özellikleri

Abstract

Amaç: Bu retrospektif çalışmada hepatosellüler karsinom (HSK) tanılı hastaların etiyolojisi, klinik özellikleri ve epidemiyolojik özellikleri incelenmesi amaçlanmıştır.Materyal ve Metod: Bu retrospektif çalışmada Karadeniz Teknik Üniversitesi Tıp Fakültesi Farabi Hastanesi'ne, 2003 ve 2014 yılları arasında başvuran ve HSK tanısını histopatolojik ya da klinik-radyolojik olarak alan hastaların demografik özellikleri, etiyolojileri, tümörün özellikleri ve uygulanan tedaviler incelendi. Bulgular: Çalışmaya 129 HSK'lı (101 erkek, 28 kadın, ortalama yaş 65.4 ± 13.7) hasta alındı. Erkek/kadın oranı 3.6/1 idi. Etyolojik olarak bakıldığında özellikle viral nedenler ön planda olmak üzere hastaların %48,8'i hepatit B virus enfeksiyonu (n=63), %20,9'u hepatit C virus enfeksiyonu (n=27) ve % 23,2'side etyolojisi bilinmeyen kriptojenik vakalardan (n=30) oluşmaktaydı. Alfa-feto protein düzeyi vakaların %69,9'unda 400 ng/ml'nin altındaydı. Tanı esnasında hastaların 71 (%55.1)'inde siroz zemini mevcutttu. İlk tanı esnasında 57 hastada (%44,2) tek nodül tespit edildi, 68 hasta (%52,7) multinoduler olarak tespit edildi. Hastaların 23'ünde (% 17,8) ekstrahepatik yayılım mevcuttu. Karaciğer hastalığı için düzenli takip altında olan ve AFP-ultrasonografi ile tarama yapılan hastalarda HSK tanısı daha erken evrede konuldu. Genel sağkalım süresi 18,2 ay bulundu. Cerrahi tedavilerin diğer tedavilere kıyasla sağkalım oranlarını olumlu yönde etkilediği gözlemlendi ( p<0,005).Sonuç: Bu çalışmada HSK'lı hastaların yaş ortalaması ileri ve erkek cinsiyet baskın bulunmuştur. Viral sebepler ve özellikle HBV en önemli etiyolojik faktördür. Hastalığın geç evrede teşhisi küratif tedavilerin uygulanmasını engellemektedir. Erken tanı, zemindeki karaciğer hastalığının durumu ve cerrahi tedaviye uygunluk sağkalımı artırmaktadır. Dolayısıyla HSK vakaların önemli bir kısmının ileri evre hastalığa sahip olmaları, bölgemizde etkin tarama ve izleme programları ile birlikte tanı ve tedavi yöntemlerinin de daha etkili bir şekilde kullanılması gerekliliğini ortaya koymaktadır.

Aim: The aim of this retrospectif study is to investigate the etiological, clinical and epidemiological characteristics of patients that have hepatocellular cancer (HCC).Materials and Methods: Patients with HCC who were followed-up in KTU Faculty of Medicine Farabi Hosbital between 2003 and 2014 were included in the study. Diagnosis of HCC was established by histopathological and/or clinical-radiological examinations. We retrospectively reviewed demographic data, primary etiology, tumor characteristics and selected treatments of patients.Results: There were 129 patients with HCC (101 male,28 female, mean age 65.4 ± 13.7) included in the study. Viral etiologies; especially HBV (63 patients / %48,8),HCV (27 patients /%20,9) were dominant, cryptogenic etyology(30 patients /%23,2). The level of AFP for %69,9 patients is under 400 ng/ml. At diagnosis 71 patients (%55,1) were cirrhotic in this cohort. At diagnosis 57 patients (%44,2) had one nodule; however 68 patients (%52,7) had diagnosed with multinoduler. There were 23 (%17,8) patients who had extrahepatic metastasis.The patients who had regular follow-ups and screening with AFP-ultrasonography were diagnosed at an earlier stage. Overall survival time was 18,2 months. Surgical treatments were found to be associated with a better survival according to other treatments ( p<0,005).Conclusion: Advanced age and male predominance were found in our cohort. Viral etiologies, especially HBV were found to be most important etiology. Late diagnosis of HCC significantly diminishes the options of curative treatments available. Early diagnosis, stage of underlying liver disease and suitability for surgical treatment options improve overall survival. It is clear that in addition to the efficient screening and follow up programs, diagnostic and treatment methods should be used more effectively due to those patients having advanced stage of hepatocelluler cancer in our region.