Trabzon ilinde yaşayan 6-18 yaş arasındaki okul çağı çocuklarında arı venomuna bağlı allerjik reaksiyonların sıklığı, klinik ve laboratuvar özellikleri

Abstract

Amaç: Bu çalışma Trabzon il merkezinde yaşayan okul çağı çocuklarında arı venom allerjisinin sıklığı ile klinik ve laboratuvar özelliklerini incelemek amacı ile yapıldı.Metod: Trabzon il merkezinde bulunan anaokulu, ilköğretim okulu ve liselerden rastgele seçilen toplam 17000 çocuğa arı sokması ve atopik hastalıkları sorgulayan bir anket formu dağıtıldı. Arı sokma öyküsü olan ve çalışmaya katılmayı kabul edenlere Çocuk Allerji ve İmmünoloji Polikliniği'nde deri testi, spesifik IgE ve bazal triptaz ölçümü yapıldı. Sonuçlar: Toplam 17000 anketten geriye bildirim 7904 (%46,0) adet oldu. Bu çocuklardan 4312'si (%54) arı sokması bildirdi. Çalışmaya katılmayı kabul eden 545 çocuğa detaylı anket uygulandı. Bu çocuklardan %91,1'inde normal lokal reaksiyon, % 6,4'ünde geniş lokal reaksiyon, %1,1'inde sistemik reaksiyon, %0,7'sinde ürtiker, %0,5'inde ürtiker ve anjioödem bildirildi. Deri testi yapılan 149 çocuktan altı tanesinde (%4,0) pozitiflik bulundu. Serum spesifik IgE ve serum bazal triptaz ölçümü yapılan 95 çocuktan herhangi bir arı türüne karşı spesifik IgE pozitifliği 20 çocukta (%21,0) saptandı. Arı sokması sonrası herhangi bir reaksiyon bildiren çocukların ortalama bazal triptaz düzeyleri, normal lokal reaksiyon bildiren çocuklardaki ortalama bazal triptaz düzeylerine (3,32±1,48 µg/L) göre anlamlı olarak yüksek bulundu (p=0,017).Tartışma: Bölgemizde arı venom allerjisi önemli bir sağlık sorunudur ve arı sokması sonrası en sık görülen reaksiyon geniş lokal reaksiyondur. Anahtar kelimeler: Arı venom allerjisi, anafilaksi, çocuk, spesifik IgE, triptaz

Aim: To investigate the frequency and clinical and laboratory characteristics of bee venom allergy in 6-18 year-old urban school children living in Trabzon city center.Methods: A total of 17000 questionnaires were dispensed to a population of randomly selected 6-18 age urban school children. Parents were asked to complete questions about history of insect stings and presence of atopic diseases. A telephone survey was undertaken to whom reported an hymenoptera sting and accepted to participate in the study and invited to the outpatient clinic for laboratory investigations. Results: The response rate to the questionnaire was 46,0% (7904/17000). The estimated prevalence of reported Hymenoptera sting was 54,0% (4312/7904). A detailed questionnaire was applied to 545 children who accepted to participate in the study. Of the 91,1% reported a normal local reaction, 6,4% a large local reaction, 1,1% systemic reaction, 0,7% an urticarial reaction, 0,5% an urticaria and angioedema. Of the 149 children who accepted to participate in the laboratory investigations. Skin prick tests were found positive in 4,0%. A serum specific IgE to any type of Hymenoptera (i.e., Apis mellifera and/or Vespula) was found positive in 21,0% in a randomly selected 95 among 149 children. Mean basal tryptase level in children with a suspected IgE mediated reaction to Hymenoptera venom was significantly higher than mean basal tryptase level of children with normal local reaction (5,13±3,39 vs 3,32±1,48, p=0,017). Discussion: Reactions againts Hymenoptera stings seem to be a common and an important health problem in our region. Key Words: Bee venom allergy, anaphylaxis, child, spesific IgE, tryptase