Farklı yüzey işlemi uygulanmış zirkonyum oksit esaslı alt yapıların üst yapı porselenine olan bağlanma dayanımının değerlendirilmesi

Abstract

Estetik, biyouyumluluk ve üstün mekanik özelliklere sahip olan zirkonya, tam seramik sistemlerde, son yıllarda yaygın olarak alt yapı materyali olarak kullanılmasına rağmen, veneer seramiği ile arasındaki bağlantı mekanizması henüz net olarak bilinmemektedir. Bu çalışmanın amacı, zirkonya alt yapılara uygulanan farklı yüzey işlemlerinin, materyallerin ortalama yüzey pürüzlülüğüne ve faz değişimine olan etkisinin incelenmesi ve uygulanan farklı yüzey işlemleri ile birlikte liner materyalinin, zirkonya alt yapı ile veneer seramiği arasındaki bağlanma dayanımına olan etkisinin araştırılmasıdır.Yapılan çalışmada, 80 adet, 8x8x3 mm boyutlarında Lava zirkonya alt yapı blokları hazırlandı. Uygulanan yüzey işlemlerine göre örnekler 4 gruba ayrıldı (n=20): Kontrol, kumlama (50μm Al2O3), CO2 lazer ile pürüzlendirme ve zirkonyum oksit tozu eklenerek pürüzlendirme. Örneklerin, profilometre ile yüzey pürüzlülüğü ölçümü yapıldı ve X- ray difraksiyon (XRD) analizi ile faz yapısı belirlendi. Yüzey işlemi uygulanan her bir grubun yarısına IPS e.max ZirLiner uygulandı (n=10). Tüm gruplara, tabakalama tekniği (IPS e.max Ceram) ile 5 mm çapında ve 3 mm yüksekliğinde veneer porselen uygulandı. Örneklerin bağlantı yüzeylerine, universal test cihazında 0,5 mm/dk hızla kesme kuvveti uygulandı. Bağlanma dayanımı testinden sonra örneklerin kopma ve yüzey işlemi yapılmış yüzeyleri, SEM ve EDS analizi ile incelendi. Verilerin analizi, Kruskal Wallis H Testi (p<0.05) ve Mann Whitney U testi ile değerlendirildi (p<0.05). Çalışmanın sonucuna göre, zirkonya yüzeyinin zirkonya tozu ile kaplanarak modifiye edilmesi, yüzey pürüzlülüğünü ve zirkonya veneer bağlantı dayanımı anlamlı bir şekilde arttırmıştır. XRD analizine göre, kumlama diğer yüzey işlemlerinden daha fazla monoklinik zirkonya yapı oluşumuna neden olmuştur. Liner uygulanması zirkonya ve veneer arasında bağlanma dayanımını olumsuz yönde etkilemiştir.Anahtar Sözcükler: Bağlanma Dayanımı, CO2 lazer, Yüzey İşlemleri, Zirkonya, Zirkonyum oksit tozu, Liner

In recent years, zirconia is widely used strengthening core material for all ceramic systems which has esthetics, biocompatibility and mechanical properties but bonding mechanism between zirconia and veneering ceramic is still unknown. The purpose of this study was to evaluate the effect of different surface treatments on mean surface roughness and phase transformation and to investigate the effect of different surface treatments and liner material applied zirconia frameworks on shear bond strength. In the study, eighty (8 x8 x3 mm) zirconia framework blocks were prepared. Samples were divided into 4 groups according to the surface treatment (n=20); Control, sandblasting (50 μm Al2O3), CO2 laser etching, zirconium oxide powder caoating before sintering. Surface roughness was measured by using profilometer and X-ray diffraction analysis was performed to characterize the crystalline phases for all specimens. Liner (IPS e.max Ceram ZirLiner), was applied to half of these specimens (n=10). All subgroups were veneered (5 mm in diameter, 3 mm in thickness) with layering ceramic (IPS e.max Ceram). The samples were tested in a universal testing machine with a cross head speed of 0,5mm/min. After shear bond strength test, fractured surface specimens and surface treatments were evaluated with SEM and EDX. The data were analyzed by using the Kruskal Wallis H Testi and Mann Whitney U test for multiple comparison. According to the results of this study, modifying the zirconia surface with powder coating could significantly increase the surface roughness and the shear bond strength of zirconia to veneering porcelain. XRD analysis revealed that sandblasting was contained more monoclinic zirconia than the other surface treatments. Liner application negatively affected the bond strength between the zirconia and the veneer.Key words: Bond Strength, CO2 laser, Surface Treatments, Zirconia, Zirconium oxide powder, Liner