Ratlarda deneysel korozif özefagus yanığı modelinde etil pirüvat ve N-asetil sistein uygulamasının yanığa ikincil meydana gelen hasar üzerine olan koruyucu etkisinin incelenmesi

Abstract

Amaç: Korozif madde alımına bağlı özefagus yanıkları hem çocuklarda hem erişkinlerde sık görülmektedir. Ancak mortalite ve morbiditeyi önleyebilecek standart tedavi yöntemi henüz geliştirilememiştir. Bu çalışma antioksidan etkileri bilinen N-asetil sistein (NAC) ve etil pirüvatın (EP), özefagusta Sodyum Hidroksit (NaOH) ile oluşturulan korozif yanığa bağlı gelişen hasara etkisini inceleme amacıyla yapıldıGereç ve Yöntem: Çalışmada 35 adet Sprague Dawley tipi rat sayıları eşit olarak 5 gruba ayrıldı. Yanık oluşturmak için NaOH gavaj ile verildi. Grup 1 (Yanık oluşturulmadı, kontrol grubu) ve Grup 2 (%25 lik NaOH ile yanık oluşturuldu, tedavi verilmedi), Grup 3 (% 25 lik NaOH ile yanık oluşturuldu - NAC verildi ) Grup 4 (% 25 lik NaOH ile yanık oluşturuldu - EP verildi), Grup 5 (% 25 lik NaOH ile yanık oluşturuldu - NAC+EP verildi) Tüm ratlar 4 gün boyunca standart rat yiyeceği ve su ile beslendi. Dördüncü günün sonunda tüm ratların özefagusları histopatolojik inceleme yapmak için çıkartıldı. Histopatolojik değerlendirme kriterleri olarak inflamasyon, epitel kaybı, hemoraji, m.mukoza hasarı, submukozada kollajen birikiminde artış, t. muskularisde kollajen birikimi ve total hasar skoru ve stenoz indeksi değerlendirildi. Bulgular: Değerlendirme sonucunda total histopatolojik hasar skoruna bakıldığında, yanık oluşturulup tedavi verilmeyen grup ile NAC ve NAC+EP uygulanan grup karşılaştırıldığında total histopatolojik skorda anlamlı istatistiksel farklılık bulundu. Ancak kontrol grubu ile NAC ve NAC+EP grubunun arasında da anlamlı farkın olması bize NAC ve NAC+EP'nin total histopatolojik hasar skorunu anlamlı derece azalttığını ancak tamamen normal seviyeye getirmediğini yani tedavinin etkili olduğunu ancak tam iyileşmenin sağlanamadığını göstermektedir. Sadece EP verilen grupta ise tedavi uygulanmayan yanık grubuna göre total histopatolojik skorda anlamlı bir farklılık olmadığı gözlendi. Stenoz indekslerine bakıldığında sonuçlar total histopatolojik hasar skoru ile benzer şekilde anlamlı bulundu. Tedavide etkili olduğu görülen sadece NAC ile NAC + EP verilen gruplar, stenoz indeksi ve total histopatolojik skor açısından karşılaştırıldığında, NAC+EP grubunun sayısal verilere bakıldığında daha etkili olduğu ancak istatistiksel olarak bu iki grup arasında anlamlı fark olmadığı saptanmıştır. Sonuç: Çalışmamıza göre deneysel ortamda tek başına NAC'nin ya da NAC ve EP'nin birlikte kullanımının korozif maddeye bağlı özefagus hasarını önlemede ve histopatolojik iyileşme sağlamada faydalı olabileceği saptanmıştır. Anahtar Kelimeler: Özefagus, korozif madde, N-asetil sistein, etil pirüvat, alkali yanık

Objective: Esophageal burns due to ingestion of corrosive substances are common in both children and adults. However, the standard treatment that can prevent mortality and morbidity has not been developed yet. This study was conducted to investigate the effect of N-acetyl cysteine (NAC) and ethyl pyruvate (EP) on corrosive burn caused by sodium hydroxide (NaOH)Materials and Methods: In the study, 35 Sprague Dawley rats were equally divided into 5 groups. NaOH was gavaged to form a burn. Group 1 (burn not formed, control group), Group 2 (burned with 25% NaOH, untreated), Group 3 (burned with 25% NaOH - NAC was given), Group 4 (burned with 25% NaOH, EP was given) Group 5 (burned with 25% NaOH, NAC + EP was given). All rats were fed with standard rat food and water for 4 days. At the end of the 4th day, all rats' esophagus was removed for histopathologic examination. Histopathological evaluation criteria were inflammation, epithelial loss, haemorrhage, mucosal injury, increase in collagen accumulation in submucosa, collagen accumulation in tunica muscularis, total damage score and stenosis.Findings: When the total histopathological damage score was evaluated as a result of the evaluation, there was a statistically significant difference in the total histopathological score between the burned and untreated group and NAC and NAC + EP group. However, the significant difference between the control group and the NAC and NAC + EP group indicates that NAC and NAC + EP significantly lowered the total histopathologic damage score but did not bring it to the normal level, that is, the treatment was effective but not fully recovered. In the EP group only, there was no significant difference in the total histopathologic score according to the untreated burn group. When the stenosis indexes were compared, the results were found to be similar to the total histopathological damage score. The NAC + EP group was found to be more effective when compared to NAC group by the numerical data, but statistically there was no significant difference between the two groups.Conclusion: According to the study, co-use of NAC and EP or NAC alone in the experimental setting was found to be beneficial in preventing esophageal damage due to corrosive substances and in providing histopathological healing.Key words: Esophagus, corrosive substance, N-acetyl cysteine, ethyl pyruvate, alkali burn