Karaciğer rezeksiyonları sırasında ve sonrasında kanamaya yaklaşım

Abstract

Amaç: Karaciğer rezeksiyonları sırasında kan kaybını azaltmaya yönelik yöntemlerin değerlendirilmesi ve çalışmamızın sonuçları ile literatürün karşılaştırılması amaçlanmıştır.Gereç ve yöntem: Karadeniz Teknik Üniversitesi Tıp Fakültesi Genel Cerrahi Bölümü' nde 2007 ile 2018 yılları arasında karaciğer rezeksiyonu yapılan 257 hasta retrospektif olarak değerlendirildi. Kanama kontrolü amacıyla Aralıklı Pringle Manevrası, Clamp-Crush + Ligasure, düşük santral venöz basınç, fibrin yapıştırıcı + okside selüloz yöntemleri kullanıldı. Hastalar intraoperatif kanama miktarı 450 cc altında ve üstünde olmak üzere 2 grup olarak değerlendirildi. Preoperatif, intraoperatif ve postoperatif veriler prospektif olarak toplandı, kanama miktarı ile ilişkileri açısından istatistiksel analiz yapıldı. Bulgular: Çalışmamıza %57,9 (n:149) erkek, %42,1 (n:108) kadın hasta dahil edildi. Hastaların %32,2' si (n:83) benign, %67,8' i (n:174) malign nedenlerle opere edildi. Hastaların%66,2' sinde (n:170) minör rezeksiyon, %33,8' inde (n:87) majör rezeksiyon yapıldı. Hastaların %73,5' inde (n:189) 450 ml altında, %26,5' inde (n:68) 450 ml ve üstünde kan kaybı olduğu görüldü. Kanama miktarı ortanca değeri 200 ml, ameliyat süresi 125 dk, iskemi süresi 20 dk idi. 1 hastaya kanama nedeniyle reoperasyon uygulandı. Hastanede yatış süresi 10 gün idi. Safra kaçağı %6,6 (n:17), karaciğer yetmezliği %5,4 (n:14), postoperatif mortalite %4,6(n:12) oranında görüldü.Erkek cinsiyet (p: 0,032) ve majör rezeksiyon (p: 0,000) grubunda daha fazla kan kaybı saptandı. Kan kaybı miktarının ameliyat süresi, karaciğer iskemi süresi ve kan transfüzyon oranları ile ilişkili olduğu görüldü. Kanama miktarı fazla olan grupta genel morbidite (p: 0,014), atelektazi (p: 0,006), safra fistülü (p: 0,001), ve yatış süresi (p: 0,002) artmış olarak görüldü.Sonuç: Çalışmamız sonucunda; intraoperatif kanama miktarındaki artışın, komplikasyon oranının yükselmesiyle ilişkili olduğu tespit edilmiştir. Bu nedenle kan kaybının azaltılmasının, daha iyi sonuçlara ulaşmayı sağlayacağı düşünülmektedir. Literatürdeki çalışmalarda kan kaybını azaltmaya yönelik yöntemler değerlendirilmiş, kanama miktarına etkileri açısından anlamlı farklılık saptanmamıştır. Çalışmamızda literatürdeki çalışmalara oranla kanama miktarı az ve ameliyat süresi kısa olarak saptanmıştır. Genel veriler kabul edilebilir sınırlarda görülmüştür. Serimizde karaciğer rezeksiyonları literatür sonuçlarıyla uyumlu olarak, güvenli bir şekilde uygulanmıştır.

Objective: Evaluation of methods to reduce blood loss during liver resections and comparison of the results of our study with the literatüre is aimed. Materials and methods: Who underwent liver resection between 2007 and 2018 at Karadeniz Technical University Faculty of Medicine Department of General Surgery, 257 patients were evaluated retrospectively. Intermittent Pringle Maneuver, clamp-crush + ligasure, low central venous pressure, fibrin adhesive + oxidized cellulose methods were used for bleeding control. Patients were evaluated as 2 groups with intraoperative bleeding less than 450 cc and more than 450 cc. Preoperative, intraoperative and postoperative data were collected prospectively, statistical analysis was performed for the relationship between the amount of bleeding and the data. Results: At our study, %57.9 (n: 149) male and %42.1 (n: 108) female patients were included. Of the patients, %32,2 (n: 83) were operated for benign reasons and %67.8 (n: 174) were operated for malignant reasons. Minor resection was performed in %66.2 (n: 170) of the patients and major resection in %33.8 (n: 87). Of the patients, %73.5 (n: 189) had less than 450 ml and %26.5 (n: 68) had more than 450 ml of blood loss. The median amount of bleeding was 200 ml, the operation time was 125 min, the ischemia time was 20 min. 1 patient underwent reoperation for bleeding. Hospitalization time was 10 days. Bile leakage was %6.6 (n: 17), liver failure was %5.4 (n: 14) and postoperative mortality was %4.6 (n: 12).More blood loss was detected in male gender (p: 0.032) and major resection group (p: 0.000). The amount of blood loss was associated with the duration of operation, hepatic ischemia time and blood transfusion rates. General morbidity (p: 0,014), atelectasis (p: 0,006), biliary fistula (p: 0,001), and hospitalization time (p: 0,002) increased in the group with more bleeding.Conclusion: As the result of our study; it was determined that the increase in the amount of intraoperative bleeding was associated with an increase in the complication rate. Therefore, it is thought that reducing blood loss will provide better results. Methods for reducing blood loss were evaluated in the literature and there were no significant difference in their effects on the amount of bleeding. In our study; the amount of bleeding was less and the operation time was shorter than the studies in the literature. General data were found within acceptable limits. In our series, liver resections were performed safely in accordance with the literature results