Tik bozukluğu olan çocuk ve ergenlerde yaşam kalitesi ve eşlik eden bozukluklar

Abstract

Amaç: Bu çalışma ile çocuk psikiyatri polikliniğinde tik bozukluğu tanısı konulan çocuk ve ergenlerde eşlik eden psikiyatrik bozuklukları tespit etmek, yaşam kalitelerinde sağlıklı çocuk ve ergenlere göre farklılık olup olmadığını belirlemek, varsa bu farklılığın eşlik eden psikiyatrik bozukluklar ve tiklerin şiddeti ile ilişkisi olup olmadığını incelemek amaçlanmıştır. Yöntem: Araştırmanın örneklemi Karadeniz Teknik Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Ergen Ruh Sağlığı ve hastalıkları Polikliniği'ne ilk kez başvuran, DSM-V'e göre Tik Bozukluğu tanısı konmuş ve zeka düzeyi normal saptanan, 7-17 yaş grubu 30 çocuk ve ergenden, bunların anne-babaları ve öğretmenlerinden oluşmuştur. Kontrol grubu ise araştırma grubu ile yaş ve cinsiyet açısından eşleştirilmiş, çalışmaya katılmayı kabul etmiş 30 çocuk ve ergen, anne-babaları ve öğretmenlerinden oluşmaktadır. Katılımcılara Çocuklar için Yaşam Kalitesi Ölçeği (ÇİYKÖ) ebeveyn ve çocuk formları, Yıkıcı Davranım Bozuklukları için DSM-IV'e Dayalı Tarama ve Değerlendirme Ölçeği ebeveyn ve öğretmen formları, Çocuklar için Depresyon Envanteri (CDI), Çocuklarda Anksiyete Bozukluklarını Tarama Ölçeği (ÇABTÖ), Maudsley Obsesif Kompulsif Bozukluk Ölçeği ve Yale Genel Tik Ağırlığını Derecelendirme Ölçeği (YGTSS) uygulanmıştır. İstatistiksel değerlendirmeler için IBM SPSS Statistics Base 22.0 paket programı kullanılmıştır. Bulgular: Araştırmaya dahil edilen 30 Tik Bozukluğu olan çocuğun %60'ı erkek, %40'ı kız, yaş ortalamaları 11±2,3 idi. Tik bozukluğu tanısı konulan çocuk ve ergenlerin %13,3' ü Geçici Tik Bozukluğu, %30'unun Kronik Motor ya da Vokal Tik Bozukluğu, %56,7'sinin Tourette Sendromu tanı ölçütlerini karşıladığı bulundu. Tik bozukluğu olan çocuk ve ergenlerin %73,3' ünde eşlik eden bir ya da daha fazla sayıda psikiyatrik bozukluk bulunmaktaydı. Eşlik eden bozukluklar içerisinde en sık görülen %43,3 oranında Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB), ikinci sıklıkta görülen bozukluk ise %26,7 ile Obsesif Kompulsif Bozukluk (OKB) olarak saptandı. Tik bozukluğu olan grupta; hem ebeveyn hem de çocukların bildirdikleri tüm alanlarda yaşam kalitesi, kontrol grubundan anlamlı şekilde daha düşük olarak saptandı. Yaşam kalitesi ile tik şiddeti arasında anlamlı bir ilişki bulunamadı. Depresif belirti yoğunluğu ile ebeveynin ve çocuğun bildirdiği yaşam kalitesi arasında negatif ilişki olduğu saptandı. Anksiyete belirtilerinin yoğunluğu ile ebeveynin bildirdiği yaşam kalitesi arasında anlamlı ilişki olmayıp, çocuğun bildirdiği yaşam kalitesi arasında negatif ilişki bulundu. OKB belirtilerinin yoğunluğu ile ebeveyn ve çocukların bildirdiği yaşam kaliteleri arasında anlamlı ilişki bulunmadığı saptandı. Sonuç: Tik bozuklukları, çocuk ve ergenlerin yaşam kalitesini sosyal, duygusal, fiziksel, okul işlevselliği alanlarında olumsuz yönde etkilemektedir. Tik bozukluğu olan çocuk ve ergenlerdeki işlev kaybı tiklerin şiddeti ile değil, eşlik eden psikiyatrik belirtilerin yoğunluğu ile ilişkilidir. Bu nedenle tik bozukluğu olan çocuk ve ergenlerde sadece tiklerin kendisine odaklanılmaması, eşlik eden psikiyatrik bozukluklar açısından ayrıntılı bir değerlendirme yapılması gerektiği sonucuna ulaşılabilir.

Objective: The aim of this study was to determine the comorbid psychiatric disorders in children and adolescents diagnosed with tic disorder, to determine whether the quality of life of children and adolescents with tic disorders differed from those of healthy children and adolescents, and to determine whether this difference was associated with the comorbid psychiatric disorders and the severity of tics.Method: The sample of the study consisted of 30 children and adolescents aged 7-17 years who were admitted to Karadeniz Technical University Faculty of Medicine Child Adolescent Psychiatry Outpatient Clinic for the first time and diagnosed Tic Disorders and their children and parents. The control group consisted of 30 healthy children and adolescents that were paired by age and sex with study group and their parents and teachers. All participants agreed to participate in the sudy and children with intellectual disability were excluded. Participants were asked to complete pediatric Quality of Life Inventory (PedsQOL) parent and child forms, Turgay DSM-IV based Child and Adolescent Behavior Disorders Screening and Rating Scale parent and teacher forms, Children's Depression Inventory, Screen for Child Anxiety and Related Disorders, Maudsley Obsessive Compulsive Inventory and Yale Global Tic Severity Scale. IBM SPSS Statistics Base 22.0 package program was used for statistical analysis. Results: Of the 30 children and adolescents with tic disorders who were included in the study,%60 were male, %40 were female and the mean age was 11±2,3. %13,3 of the children and adolescents with tic disorders had provisional tic disorder, %56,7 had tourette syndrome and %30 had chronic motor or vocal tic disorder. 73.3% of children and adolescents with tic disorder had one or more comorbid psychiatric disorders. The most common comorbid disorder was attention deficit hyperactivity disorder (ADHD) with 43.3% and the second one was obsessive compulsive disorder (OCD) with 26.7%. It has been found that children with tic disorders have low quality of life in all areas of their lives, according to both their PedsQOL parent and child form scores. No significant relationship was found between quality of life and tic severity. A negative relationship was found between the intensity of depressive symptoms and the quality of life reported by the parents and the children. There was no significant relationship between the intensity of anxiety symptoms and the quality of life reported by the parent, but a negative correlation was found between the quality of life reported by the child. There was no significant relationship between the intensity of OCD symptoms and the quality of life reported by parents and children. Conclusion: Tic disorders adversely affect the quality of life of children and adolescents in social, emotional, physical and school functioning areas. Functional impairment in children and adolescents with tic disorders is not related to the severity of tics, but to the intensity of comorbid psychiatric symptoms. Therefore, it can be concluded that tics should not be focused solely on children and adolescents with tic disorders, but a detailed evaluation should be made in terms of comorbid psychiatric disorders.