Biyolojik ajan kullanan romatoid artritli hastalarda fibromiyalji ve anksiyetenin hastalıaktivitesik , ağrı ve fonksiyonel duruma etkisi

Abstract

Biyolojik Ajan Kullanan Romatoid Artritli Hastalarda Fibromiyalji veAnksiyetenin Hastalık Aktivitesi, Ağrı ve Fonksiyonel Durum Üzerine EtkisiAmaç: Romatoid artritle takip edilen ve takibinde biyolojik DMARD (Hastalıkmodifiye edici antiromatizmal ilaçlar) başlanan hastalarda fibromiyalji veanksiyetenin hastalık aktivitesi, ağrı ve fonksiyonel duruma etkisini incelemekMetod: Çalışmaya romatoid artrit tanısıyla takip edilen ve biyolojik DMARD(Hastalık modifiye edici antiromatizmal ilaçlar) kullanan 31 hasta dahil edildi.Hastaların; biyolojik DMARD (Hastalık modifiye edici antiromatizmal ilaçlar)başlandığı zaman, 1 ay ve 3 ay sonraki muayene kayıtları tarandı. Hastaların DAS 28(Hastalık aktivite skoru) ve VAS (görsel ağrı skalası) skorları, 2013 ACR tanıkriterlerine göre fibromiyalji tanısı olup olmadığı, HAD (Hastane anksiyete vedepresyon ölçeği) skorlarına göre anksiyete veya depresyon varlığı kaydedildi.Bulgular: DAS 28 ve VAS skorlarında 1 ve 3. aylarda azalma düzeylerinde,fibromiyalji, anksiyete ya da depresyon olanlarla olmayanlar arasında anlamlıfarklılık saptanmadı (p>0,05). Ayrıca, anksiyete ya da depresyon skorlarında azalmaolanların oranıyla, DAS 28 skorlarında 1 ve 3. aylardaki azalma düzeyleri sırasıyla 2ve 2,8'den az ve çok olanlar arasında anlamlı ilişki saptanmadı (p>0,05).Fibromiyaljisi olanlarda olmayanlara göre 3.aydaki ortalama DAS 28 değerleriarasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptandı (p<0,05). Başlangıçta, 1 ve 3.aylarda anksiyete ya da depresyonu olan ve olmayanlarda eş zamanlı bakılanortalama DAS 28 skorları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptandı (p<0,05).Sonuç: Çalışmamızın sonuçlarına göre etkin tedavi başlanan romatoid artritlihastalarda, fibromiyalji, anksiyete ya da depresyon varlığının hastalık aktivitedüzeyindeki azalma üzerine anlamlı etkileri saptanmadı. Ancak, fibromiyaljivarlığının 3.aydaki DAS 28 skorları üzerine, anksiyete ve depresyon varlığının da eşzamanlı değerlendirilen DAS 28 skorları üzerine anlamlı etkisi saptandı. Bu sonuç,romatoid artritte tedavi planı yapılırken psikosomatik komorbiditelerin hastalıkaktivitesi üzerinde önemli etkileri olduğunu ve mutlaka göz önünde bulundurulmalarıgerektiğini göstermektedir.

Effect of Fibromyalgia and Anxiety on Disease Activity, Pain and FunctionalStatus in Patients With Rheumatoid Arthritis Using Biological AgentAim: Study of effects of the anxiety and fibromyalgia on the activation of disease,pain and functional status of the disease on the people with rheumatoid arthritisfollowing up with biological DMARD (Disease modifying antirheumatic drugs).Method: 31 patients are involved the study whoever is diagnosed with rheumatoidarthritis and following up with biological DMARD (Disease modifyingantirheumatic drugs). Patients examination records were analyzed when the began tousing biological DMARD on 1st and 3 rd month. The patients evaluated to accordingto DAS 28 (disease activity score) and VAS (visual analog scale), 2013 ACRdiagnosing criteria for diagnosing fibromyalgia and HAD (Hospital anxiety anddepression scale) for depression and anxiety.Findings: There was no meaningful decline on the DAS and VAS scoring betweenthe people with anxiety or depression and people without anxiety or depression(p>0,05). Also, between the people who is with decreased scoring of the anxiety ordepression scoring and people with DAS decline scores on the 1st and 3rd month. Inthe order of 2 and less and/or more than 2,8 was not observed difference. Observedobvious difference DAS 28 scoring between the people with and withoutfibromyalgia (p<0,05). At the beginning, 1st and 3rd month detected statisticaldifference between the people with and without depression or anxiety with DAS 28scoring (p<0,05).Result: According the our studies there has not effect of fibromyalgia, anxiety ordepression on the activation of disease. But existence of fibromyalgia has effect onthe 3rd month DAS 28 scoring at the same time evaluating patient with depressionand anxiety. This result has shown that while making treatment plan we shouldconsider psychosomatics comorbidities and its effect on activation of disease.