Dişeti çekilmeleri ve biyotipi ile alveoler kemik morfolojisi arasındaki ilişkinin araştırılması

Abstract

Bu çalışmanın amacı, dişeti biyotipi ile altındaki alveoler kemik kalınlığı arasındaki ilişkinin araştırılmasıdır. Ayrıca hastalarda yaygın görülen ve rahatsızlık oluşturan bir durum olan dişeti çekilmesi ile kemik kalınlığı arasındaki ilişki de araştırılmıştır. Kemik kalınlığının, dişeti biyotipi ve dişeti çekilmesi ile muhtemel ilişkisinin kanıtlanması, mukogingival cerrahi, implant cerrahisi gibi periodontal işlemler öncesinde tedavi planlaması konusunda hekime yol gösterecektir. Bu çalışmada üst ve alt kesici ve kanin dişlerde son 3 ayda çekilen konik ışınlı bilgisayarlı tomografide (KIBT) gerçekleştirilen radyolojik ölçümler ile klinik periodontal parametreler ve dişeti biyotiplerinin birbirleriyle olası ilişkileri incelendi. Dişeti biyotipi yeni geliştirilmiş biyotip sondu ile `ince` / `orta` / `kalın` olarak belirlendi. Bukkal kemik kalınlıkları krestal 1, 2 ve 4 mm seviyesinden olmak üzere üç noktadan ölçüldü. Ayrıca dişlerde mevcut olan açılanma ve rotasyon değerleri de ölçüldü. Klinik periodontal parametrelerde ise keratinize doku genişliği (KDG), dişeti çekilme derinliği (ÇD), sondlama derinliği, plak indeksi, gingival indeks ve sondlamada kanama değerleri kaydedildi. Periodontal cep derinliği ≥5 mm olan dişler çalışma dışı bırakıldı.Gruplar arası karşılaştırma sonuçlarına göre, ince biyotipte KDG ve üç seviyedeki kemik kalınlıkları kalın biyotipe göre istatistiksel olarak anlamlı derecede daha az bulundu (p<0.016). Orta biyotipte ise krestal 2 ve 4 mm'de kemik kalınlığı kalın biyotipe göre istatistiksel olarak anlamlı derecede daha az bulundu (p<0.016). Dişeti çekilmesi ile dişeti biyotipi arasındaki ilişki istatistiksel olarak anlamlı bulunmadı. Ancak, dişeti çekilmesi ile krestal 2 ve 4 mm seviyelerindeki kemik kalınlıkları arasında negatif korelasyon görüldü (p<0.05). Dişlerde bukkal alveol kemik kalınlığı azaldıkça daha fazla dişeti çekilmesi görüldüğü sonucuna varıldı. Bu çalışmanın sonucunda, dişeti biyotipi ile bukkal alveoler kemik kalınlığı arasında anlamlı pozitif korelasyon olduğu ve kemik kalınlığı miktarının dişeti çekilmesi üzerinde etkili olabileceği söylenebilir.Anahtar kelimeler: Alveoler kemik kalınlığı, dişeti, dişeti biyotipi, dişeti çekilmesi

The aim of this study is to evaluate the relationship between gingival biotype and underlying alveolar bone thickness. In addition, the relationship between gingival recession and bone thickness, which is common in patients and causes discomfort, has also been investigated. Proof of possible association of bone thickness with gingival biotype and gingival recession will lead to treatment planning prior to periodontal procedures such as mucogingival surgery and implant surgery. In this study, we investigated possible correlations between clinical periodontal parameters and gingival biotypes of the upper and lower incisors and canine teeth in radiologic measurements performed on cone beam computed tomography in the last 3 months. The gingival biotype was identified as `thin` / `medium` / `thick` with the newly developed biotype probe. Buccal bone thicknesses were measured at three points, crestal 1, 2 and 4 mm. In addition, the angulation and rotation values present in the teeth were also measured. Width of keratinized tissue, gingival recession, probing depth, plaque index, gingival index and bleeding were recorded in clinical periodontal parameters. Teeth which have ≥5 mm periodontal pocket depth were excluded from the study.According to the results of the intergroup comparisons, in thin biotype, width of keratinized gingiva and bone thickness at three levels were found statistically significantly lower than thick biotype (p<0.016). In medium biotype bone thickness at crestal 2 and 4 mm were found to be significantly less than the thick biotype (p<0.016). The relationship between gingival recession and gingival biotype was not found statistically significant. However, a negative correlation was seen between gingival recession and bone thickness at crestal 2 and 4 mm levels (p<0.05). As the buccal alveolar bone thickness decreased in the teeth, more gingival recession were seen as the result was achieved. As a result of this study, it can be concluded that there is a significant positive correlation between the gingival biotype and buccal alveolar bone thickness, and it could be said that amount of bone thickness may be effective on gingival recession.Key words: Alveolar bone thickness, gingiva, gingival biotype, gingival recession