CAD/CAM sistemlerinde kullanılan geçici kron materyallerine uygulanan farklı yüzey pürüzlendirme işlemlerinin metal ortodontik braketlerin bağlanım dayanımına etkisi

Abstract

Bu çalışmanın amacı, CAD/CAM sistemlerinde kullanılan çeşitli geçici kron materyal ve yüzey pürüzlendirme işlem kombinasyonlarının ortodontik braketlerin bağlanma dayanımına etkilerinin incelenmesidir. Çalışmamızda kullanılmak üzere Coritec 550i imes-icore cihazında 100 adet Tempo CAD (PMMA) yüzeyi, 100 adet Vita CAD temp (Bis-akril kompozit) yüzeyi ve 100 adet Pekkton İvory (PEKK) yüzeyi elde edilmiştir. Her materyal grubunda yüzeylere % 9,6'lık Hidroflorik asit, 50 µm Al2O3 tozu ile kumlama, ultrafine elmas frez, Er,Cr:YSGG lazer, MMA monomeri olmak üzere toplam beş farklı işlem uygulanmış (n:20) ve ortodontik ataşmanlar Transbond XTTM ile yapıştırılmıştır. Örneklerin yarısında makaslama testi 24 saat sonra, diğer yarısında ise 14 gün sonra Instron cihazı ile uygulanmıştır. Braketlerin bağlanma dayanımları Newton biriminde ölçüldükten sonra braket yüzey alanına bölünerek Megapascal'a çevrilmiştir. Tüm materyal gruplarında en yüksek bağlanma direnci Al2O3 tozu ile kumlama yapılan örneklerde kaydedildi. En düşük bağlanma direnci Vita CAD temp ve Tempo CAD materyallerinde lazer uygulanan grupta, Pekkton İvory materyalinde ise MMA monomer uygulanan grupta kaydedilmiştir. Kopma tipleri Adhesive Remnant Indeks'e (ARI) göre skorlanmıştır. Al2O3 tozu ile kumlanan yüzeylerde kopma yapıştırıcı ve braket ara yüzünde görülürken, diğer pürüzlendirme işlemlerinin uygulandığı gruplarda kopma daha çok geçici kron yüzeyi-yapıştırıcı ara yüzünde görülmüştür. Profilometre cihazında incelenmek üzere her materyal grubunda beş adet yüzeye pürüzlendirme işlemleri uygulanmış ve tüm materyallerde en pürüzlü yapı Al2O3 tozu ile kumlama yapılan yüzeylerde gözlenmiştir. Bekleme süresinin braketlerin bağlanım dayanımı üzerinde istatistiksel olarak anlamlı bir etkisi görülmemiştir. CAD/CAM sistemlerinde üretilen geçici kron materyallerine yapıştırılan ortodontik braketlerin bağlanım dayanımları, materyalin yapısı ve uygulanan yüzey pürüzlendirme işlemlerine göre değişiklik göstermektedir.

The aim of this study was to evaluate the effect of various temporary crown materials used in CAD/CAM systems and different surface conditioning method combinations on the shear bond strength of orthodontic brackets. In our study, 100 Tempo CAD (PMMA) surfaces, 100 Vita CAD temp (Bis-acrylic composite) surfaces and 100 Pekkton Ivory (PEKK) surfaces were obtained in Coritec 550i imes-icore. In each material group, five different treatments (etching with 9.6 % hydrofluoric acid, sunblasting with 50 μm Al2O3 particles, roughening with ultrafine diamond bur, Er,Cr:YSGG laser irradiating and priming with MMA monomer) were applied to the surfaces and the orthodontic attachments were bonded with Transbond XTTM. Half of the samples were applied with shear test 24 hours later and in the other half 14 days later with İnstron device. The bond strengths of the brackets were measured in Newtons, and then divided by the brackets into surface areas; turned into Megapascals. In all three material groups, the highest bond strength values were found in samples sandblasted with Al2O3 particles. For Vita CAD temp and Tempo CAD groups the lowest bond strenght value found in samples irradiated with Er,Cr:YSGG laser, for Pekkton İvory group the value found in samples primed with MMA. Failure types were scored according to the Adhesive Remnant Index (ARI). The failure in the samples sandblasted with Al2O3 particles was seen more at the adhesive-bracket interface while the samples which roughened with other processes showed it on surface-adhesive interface. Five surfaces in each material group were roughened to be examined in the profilometer, and the roughest structure in all materials was observed on the surfaces sanblasted with Al2O3 particles. No statistically significant effect of the waiting period on the bond strength of the brackets was observed. The bond strengths of the orthodontic brackets bonded to the temporary crown materials produced in CAD/CAM systems vary according to the structure of the material and the applied surface roughening processes.