Beden ve dijital deneyim mekanları

Abstract

Günümüzde tasarlanan mekanlar bireyin özgür ifadesine çokca bağlı kalmaktadır. Bu bağlılığın yanında tasarlanan mekanlar insan deneyimine odaklanmaktan çok bir fantazi öğesine dönüştürülmekte ve retinal haz duyumuna gerekenden fazla bir şekilde odaklanmaktadır. Kartezyen ve salt ölçümsel bağlamda değerlendirilen mekan bedenle kurduğu etkileşimi belirli duyumlara yönlendirerek bedenin yaratıcı emeğini hiçe saymakta ve kalıcı bir bellek inşaası yaratmamaktadır. Bedenle mekan fiziksel bedenle zihnin ayrılamaz oluşu gibi birbirine bağımlı haldedir. Tasarımcı bu bağları doğru kurguladıkça beden de mekanın ayrılmaz bir parçası konuma gelebilecektir. Bedenin bu bağlamda kalıcı bir bellek inşaası, duyum, duygu gibi girdilerini aktive ettiği ve fiziksel bedenini aktif kullandığı deneyimsel mekanda teknoloji girdisi bedenle mekan diyaloğuna yeni tanımlar getirmiştir. Teknoloji sibernetik bilminin ortaya çıkmasıyla birlikte insan bedenine karşı bir kontrol mekanizması rolü üstlenmiştir. Fakat yakın bir gelecekten başlayarak teknoloji bedeni manipüle etmeye başlayarak onla hibridleşerek hatta bedenin var olduğu ortamları fiziksel bağlamda değiştirerek dönüştürmeye başlamıştır. Beden için yeni bir ortam olan teknolojiyle var edilen deneyimsel mekanlar yeni medya sanatı gibi güçlü bir argümanla yeni mekan tanımları yaratmıştır. Beden artık fiziksel varlığıyla var olmadığı zihin mekanlarında da gezinebilmekte bazen bir bilgiye bazen bir girdiye de dönüşebilmektedir. Öyleki tasarımcılar geleneksel tasarım yöntemlerinin yerine bedene ait zihinsel verileri bile yeni mekan yaratımlarında kullanmaya başlamışlardır. Böylelikle bir yapıya ait strüktür insan beyninin karmaşık algoritmalarını kullanarak kendine ait yeni bir strüktürel bağlam bile yaratabilmektedir. Tüm bu durumlar bedenin teknolojik mekanlara karşı yansıttığı duygu durumlarını, duyusal verileri, zihni etkilemiş ve çokduyulu mekan deneyimi gibi kavramlar ortaya çıkartmıştır. Beden artık teknolojiyi manipüle etmenin yanında teknoloji tarafından manipüle edilerek bir mekanı yeniden yaratma, değiştirme ve dönüştürme şansı bulmuştur. Antik dönemdeki ölçümsel tanımlarından ve metaforlardan sıyrılan beden deneyimsel bağlamda etkileşimli teknolojiler sayesinde mekan tarafından algılanabilen bir kavram olmuştur. Teknoloji-mekan ve beden aynı düzlemde ve akışkan bir birliktelikle interaktif deneyim ortamlarını oluşturarak genetik kodlarda yeni bir bellek inşaası yaratmaya başlamıştır. Tez çalışmasında ise bedenin interaktif deneyimsel sürecinde etkileşimli teknolojiyle kurgulanan bir mekanda mekana karşı duygu durumları, duyumları ve fiziksel girdileri mekanın fiziksel girdileri üzerinden değerlendirilecektir. Mekandan kopamayan zihinsel süreçler irdelenerek melez tanımlara sahip interaktif ortamların insan bedeni üzerinde mekansal deneyim bağlamında oluşturduğu parametreler deney grubu üzerinde incelenecektir. Kartezyen ve matematikselleştirilen interaktif deneyime karşı deneyimin tahminsizliği irdelenecektir. Bu tahminsizlik teknolojinin salt retinal bağlamda gözeril bir tasarım ortamında nasıl çokduyulu, çok katmanlı bir bedensel deneyime dönüştürülebilir olması konusu bu tezin tartışma konusu olacaktır.

Places designed today are mostly dependent on the free statement of the individual. The places designed beside this dependence are getting converted to a fantasy factor instead focusing on the human experience and focus on the feeling of retinal pleasure more than required. The place which is evaluated within cartesian and absolute metrical context redirects the interaction it established with the body to certain feelings, thus challenges the creative effort of the body and cannot build a permanent memory. The body and the place are dependent on each other as physical body and the spirit are.As long as the designer builds these connections well, the body will be able to be an integral part of the place. Body's building a permanent memory within this context, in an experimental place where it actives its inputs such as hearing, feeling and actively uses its physical body, the technological input redefined the dialog between the body and the place. Technology has committed a role of control mechanism against the human body, by emergence of the cybernetic science. But starting from a near future, technology begins to manipulate the body, hybridizing with it, and even transforming the environments in which the body exists in physical context. The experiential spaces created by technology, which is a new environment for the body, have created new place definitions with a powerful argument like new media art. The body can also travel in places of mind where it does not exist with its physical existence, and sometimes it can transform into an information and sometimes into an input. In fact, instead of using traditional design methods, designers have begun to use even the mental formulas of the body to create new places. Thus the structure belonging to a building can create its own new structural context using the complex algorithms of the human brain. Al these situations have influenced the moods, sensory data, and mind of a body it reflects against technological places and brought out concepts like multi-sensory place experience. The body has now been able to recreate, modify and transform a place by manipulating and getting manipulated by the technology. The body, which has been stripped of metaphors and metrical definitions in the ancient ages, has become a concept that can be perceived by the place, thanks to interactive technologies in the experiential context. Technology-place and body have begun to create a new memory construction in genetic codes by creating interactive experience environments in the same plane and with a fluid synergy. In this dissertation study, the moods, sensations and physical inputs of the body against the place, during its interactive experimental phase, in a place, which was built with interactive technology shall be evaluated over the physical inputs of the place. Mental processes that cannot give away the place shall be examined and the parameters created by the interactive places having hybrid definitions on the human body within the context of spatial experiment shall be examined on the experimental group. The lack of estimation of the experiment shall be examined against the cartesian and mathematical interactive experiment. The subject of question how can it be possible to convert this technology into a multi-sensational, multi-layered physical experiment in an observable design environment within an absolute retinal context shall constitute the main objective of this dissertation .