Vizingli infantlarda serum interselüler adezyon molekülü-1, tümör nekrozis faktör-alfa ve total immunglobulin E düzeyleri

Abstract

ÖZET Bu çalışmada yaşlan 2-24 ay (ortalama 7.1 ± 4.7 ay) arasında değişen, nefes darlığı ve hırıltılı solunum şikayetleriyle getirilip `wheezy infant` veya `bronşiolit` ön tanısıyla hastaneye kabul edilen, vizing yapabilecek altta yatan her hangi bir hastalığı olmayan veya şüphesi taşımayan 30 (17 kız, 13 erkek) vizingli süt çocuğu hasta grubu ve yaşlan 2-14 ay (ortalama 7.9 ±5.4 ay) arasında olan, solunum sistemi ve/veya diğer allerjik hastalık bulgusu olmayan ve farklı şikayetlerle çocuk sağlığı ve hastalıklan polikliniğine getirilen 30 infant (16 kız, 14 erkek) kontrol grubu olarak incelendi. Hastalığın akut ve dört aylık tedavi sonrası stabil dönemde olmak üzere iki kez serum sICAM-1, TNF-a ve TlgE düzeylerine bakılarak hastalığın aktivitesi, tedaviye yanıtının değerlendirilmesindeki önemleri, birbirleriyle olan ilişkileri ve hasta ile kontrol grubu arasındaki farklılıklan araştınldı. Aynca vakalar vizinge eşlik eden atopik risk faktörleri yönünden incelendi. Hastalar ilgili objektif ve sübjektif kriterlere göre atopik ve nonatopik olarak ikiye aynldı. Aynca `Provisional Committee`nintl27) kriterlerine göre hafif, orta ve şiddetli olarak üçe aynldı. Yattıklan serviste gerekli ve yeterli nonspesifik antimikrobial, antiinflamatuar tedavi aldıktan sonra 0.03-0.05 mg/kg/doz 16 hafta kullanmak üzere oral ketotifen verilerek taburcu edildi. Klinik hastaların klinik yakınma süreleri 5 gün-12 ay (ortalama 4.3 ± 2.6 ay) arasında değişiyordu, 8 olgu (% 26) bize gelmeden önce farklı sayıda vizing atağı geçirme öyküsü veriyordu ve bunların 4'ü (% 50) atopikti. Yakınma süreleriyle ilk ortalama sICAM-1, TNF-a ve TlgE düzeyleri arasında ilişki saptanamadı (sırasıyla r değerleri 0.20, 0.15, 0.12; p değerleri 0.60, 0.150, 0.350). Risk faktörleri olarak 8 (% 26) olguda allerjik akraba öyküsü, 7' sinde (% 23) eşlik eden allerjik hastalık vardı (Tablo-X). Hasta grubundaki ilk sICAM-1 düzeyi (815 ± 296 ng/ml) son sICAM-1 düzeyine göre (609 ± 280 ng/ml) yüksek bulundu (pO.001). Aynı şekilde ilk TNF-a ve TlgE düzeyleriyle (sırasıyla 253 ± 207 pg/ml ve 209 ± 37 ÎU/ml) son düzeyleri (sırasıyla 100 ± 86 pg/ml ve 96 ± 19 ÎU/ml) arasındaki farklılıklar anlamlıydı (herbiri için pO.001) Aynca hasta grubunun ilk sICAM-1 düzeyleri ile TNF-a ve TlgE 63düzeyleri arasında (sırasıyla r değerleri 0.78 ve 0.68, p değerleri 0.012 ve 0.001), ilk TNF-a düzeyleriyle TlgE arasında (r = 0.70, p = 0.001) belirgin korelasyon vardı. Yine son sICAM-1, TNF-a ve TlgE düzeyleri arasında da belirgin korelasyon vardı. Kontrol grubunun ilk sICAM-1 ve TNF-a değerleriyle (sırasıyla 248 ±123 ng/ml ve 69 ± 47 pg/ml) son değerleri (sırasıyla 238 ± 130 ng/ml ve 58 ± 43 pg/ml) arasında fark bulunamadı (herbiri için p>0.05). Hasta grubunun ilk ve son ortalama sICAM-1 ve TNF-a değerleriyle kontrol grubu arasında belirgin derecede fark vardı (herbiri için p<0.001) (Tablo-XTV, XV). Ayrıca hasta grubunun son sICAM-1 ve TNF-a düzeyleri kontrol grubunun ilk sICAM-1 ve TNF-a düzeylerinden daha yüksekti (herbiri için pO.001). Vizingli olguların 8'i (% 26) atopikti, atopik olguların ilk sICAM-1, TNF-a ve TlgE düzeyleri (sırasıyla 1087 ± 103 ng/ml, 558 ± 404 pg/ml ve 457 ± 210 İU/ml) atopik olmayanlara göre anlamlı derecede yüksekti (herbiri için pO.001). Yine atopik olgulardaki son sICAM-1, TNF-a ve TlgE düzeyleriyle nonatopikler arasındaki farklüıklar da anlamlıydı (herbiri için p<0.001) (Şekil 7, 8, 9). Hastaların 16'sında (% 54) orta, 10'unda (% 33) hafif ve 4'ünde (% 13) ağır vizing kliniği vardı. Hafif vizingli olguların ilk ortalama sICAM-1, TNF-a ve TlgE düzeyleri (sırasıyla 777 ± 190 pg/ml, 295 ± 70 pg/ml ve 207 ± 87 İU/ml) orta derecede vizingi olanlardan (srrasıyla 720 ± 202 ng/ml, 260 ±140 pg/ml ve 205 ± 104 IU/ml) ve ağır derecede vizingi olanlardan (sırasıyla 760 ± 200 ng/ml, 281 ± 130 pg/ml ve 193 + 84 İU/ml) farklı değildi (herbiri için p>0.05). Ayrıca hafif derecede vizingi olan 10 olgunun 6'sı atopikti. 16 haftalık takip sonunda hasta grubundan 11 (% 36) olgunun vizing semptomu değişik derecelerde devam ediyordu ve bunların 6'sı (% 54) atopikti. Ayrıca bu 11 olgunun 6'sı (% 54) 4 aylık takip ve tedavi sırasında değişik sayıda vizing atağı geçirmişlerdi. Vizing atağı geçiren bu 6 olgunun 4'ü çalışmaya dahil edilmeden önce vizing atağı geçirme öyküsü veren ve atopik olan 8 vakadan 4'üyle aynı olgulardı. Vizing semptomu devam eden bu 11 olguyla semptomsuz olanlar arasında ortalama son sICAM-1, TNF-a ve TlgE düzeyleri açısından fark yoktu. 64Sonuç olarak, serum sICAM-1 ve TNF-a düzeylerinin hastalığın aktivitesi, tedaviye yanıtın değerlendirilmesi ve takipte kullanılabilecek inflamatuar belirleyiciler olduklarını düşünmekteyiz. 65