Üveitlerde etiyoloji

Abstract

ÖZET Amaç: Üveit tanısıyla takip edilen hastalarda üveit nedenlerinin sıklığını saptamak. Gereç ve Yöntem: 1997 yılının Haziran ayından 2001 yılının Mayıs ayına kadar, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Göz Hastalıkları Anabilim Dalı Üvea - Behçet biriminde, üveit tanısıyla takip edilen tüm hastalar çalışmaya alındı. Olgular özellikle anatomik lokalizasyonlarına göre sınıflandırıldı. Klinik bulgular ve labaratuar çalışmaları ile etiyolojik tanıya gidildi. Bulgular: Çalışmaya üveit tanısı almış 126' sı erkek, 86' sı kadın toplam 212 hasta dahil edildi. Anatomik lokalizasyonlarına göre 120 hasta ön üveit, 18 hasta orta üveit, 38 hasta arka üveit ve 44 hasta panüveit olarak değerlendirildi. Etiyolojide sistemik hastalıklardan en sık Behçet hastalığı ( %22.1 ) olmak üzere, ankilozan spondolit ( %4.2 ), romatoid artrit ( %2.3 ), diabetes mellitus ( %2.3 ), üst solunum yolu enfeksiyonu ( %1.4 ), multiple skleroz ( %0.4 ) ve psöriazis ( %0.4 ) tespit edildi. Enfeksiyöz nedenli etiyolojide başta herpetik üveit (%6.1) olmak üzere, toksoplazma (%5.1), toksokara ( %2.3 ), selülit ( %0.4 ), akut retinal nekroz ( %0.4 ), brusella ( %0.4 ) ve oftalmomiyozis ( %0.4 ) tespit edildi. Bunun dışında Fuch' s heterokromik iridosiklit (%11.3), akut posterior multifokal plakoid pigmentepiteliopati ( APMPPE ) ( %0.8 ), Vogt - Kayanagi - Harada ( VKH ) sendromu ( %0.8 ), sempatik oftalmi ( %0.8 ), Eales hastalığı ( %0.8 ), fakolitik üveit ( %0.4 ), birdshot korioretinopati ( %0.4 ), serpingiöz korioretinopati ( %0.4 ), göze spesifik üveit etiyolojisi olarak tespit edildi. Hastaların %31.6' sında etiyoloji tespit edilemedi ve idiopatik olarak kabul edildi. Sonuç: Üveit epidemiyolojisi, üveitin tanınması, risk grublannın saptanması, tedavi plan ve yaklaşımlarının düzenlenmesinde yararlı olmaktadır. ^d& *& tfVŞ*

ABSTRACT Purpose: To determine the frequency of the causes of uveitis, in patients with uveitis. Material and Methods: All patients followed by the diagnosis of uveitis from the period of June 1997 to May 2001 in the Uvea - Behçet disease in the Medical Faculty of Ondokuz Mayıs University were included to the study. The cases were classified especially according to the anatomical localization. The etiological diagnosis was made by evaluation the clinical findings and labaratory studies. Findings: Totaly 212 patients of uveitis were included to the study. 126 patients were men, 86 patients were women. According to the anatomical localizations, 120 patients were classified as anterior, 18 patients as intermediate, 38 patients as posterior and the remaining 44 patients were classified as panuveitis. Concerning the etiology, the most common systemic disease found was Behçet disease ( %22. 1 ), it was followed by ankylozan spondolitis ( %4.2 ), romatoid artritis ( %2.3 ), diabetes mellitus ( %2.3 ), upper respiratory tract infection (%1.4), multiple sclerosis ( %0.4 ) and psoriasis ( %0.4 ). According to the infections causes of the etiology, herpetic uveitis was the most common cause found ( %6. 1 ), it was followed by toxoplasmosis ( %5.1 ), toksocara ( %2.3 ), cellulitis ( %0.4 ), acute retinal necrosis ( %0.4 ), brucella ( %0.4 ) and ophthalmomyosis ( %0.4 ). Apart of that, Fuch' s heterochromic iridosiclitis ( %11.3 ), acute posterior multifocal placoid pigmentepiteliopathy ( APMPPE ) ( %0.8 ), Vogt - Kayanagi - Harada ( VKH ) syndrome ( %0.8 ), sympatietic ophthalmia ( %0.8 ), Eales disease ( %0.8 ), facolitic uveitis ( %0.4 ), birdshot chorioretinopathy ( %0.4 ), serpingious chorioretinopathy ( %0.4 ) were found to be spesific etiological factors for the eye. Etiology couldn' t be determined in an important percentage (%31.6) of the patient group, this group was accepted to be idiopatic. Result: Epidemiology of uveitis is usefull in diagnosis and determination of the risk groups and the plan of the therapy. IV