P maddesi ve antagonistlerin lokomotor aktivite üzerine etkileri

Abstract

Bu çalışmada P maddesi ve antagonistlerinin lokomotor aktivite üzerine olan etkileri ve bu etkilerin oluşmasında taşikinin reseptörlerinin olası rolü araştırılmıştır. Deneyler. Ugo Basile 7430 (Varese. Italy) model lokomotor aktivite kafesi ile gerçekleştirildi. Lokomotor aktivite kafesine fareler teker teker konarak lokomotor aktiv iteleri ölçüldü. İlaçlar tek başlarına ve değişik doz grupları şeklinde kombine verildi. NK1 agonisti olan P maddesi, düşük dozda (125 ug/kg) anlamlı bir değişiklik yapmazken; yüksek dozlarda doza bağlı olarak anlamlı bir artış meydana getirmiştir (p<0.05). Yeterli dozda verildiğinde (5 mg/kg) kapsaisinin de lokomotor aktiviteyi artırdığı saptanmıştır. NK1 antagonist! olan L-703,606 tek başına verildiğinde: 1 mg/kg.lık dozda anlamlı bir değişiklik gözlenmezken; 3.5 mg/kg.lık dozda lokomotor aktivitede anlamlı olarak azalma meydana geldi (p<0.05). NK2 agonisti [p-Mas]-Nörokinin A-(4-10) ve NK2 antagonist L-659,877 tek başlarına verildiklerinde lokomotor aktivitede anlamlı bir değişiklik meydana gelmemiştir. P maddesi lokomotor aktiviteyi NK1 reseptörleri aracılığı ile artırmaktadır. NK2 reseptörlerinin bu konuda bir rollerinin olmadığı anlaşılmaktadır. P maddesinin bu etkisini doğrudan gösterebileceği de düşünülebilmekle birlikte, dopaminerjik aktiviteyi artırarak yapması daha olası görülmektedir. Ancak asetilkolin, glutamat ve serotonin gibi diğer nörotransmitter sistemleri ile etkileşmeler de bu olayda rol oynayabilir. Konunun aydınlığa kavuşabilmesi için yeni çalışmalara gereksinim vardır. P maddesini kapsaisinle birlikte uyguladığımızda lokomotor aktivite artışı gözlenmiştir. Lokomotor sistem, birçok sinir sistemi yolaklarıyla ilişki halindedir. Taşikinin reseptör agonist ve antagonistlerinin lokomotor aktivite üzerindeki VIIetkileri, henüz araştırma safhasındadır. İleride belki, parkinson hastalığı gibi bazı motor sistem hastalıklarına karşı kullanılabileceklerdir.Anahtar sözcükler: Taşikinin reseptörleri. P maddesi. Lokomotor aktivite, Nörokinin. Kapsaisin

In the present study, e fleets of substance P and its antagonists on locomotor activity and the possible role of tachykinin receptors on these effects have been investigated. [Experiments were carried out using a locomotor activity cage (Ugo Basile 7430; Varcse. Italy). Mice were individually placed in the cage and locomotor activities were measured. All drugs were applied as single and combined treatments. A NK1 agonist substance P did not produced a significant effect in low doses (125 ug/kg) while it produced a significant and dose dependent increase in locomotor activity in higher doses (p<0.05). Capsaicin administration in sufficient doses (5 mg/kg) was also shown to increase the locomotor activity. Although the NK1 antagonist L-703,606 was not effective when administered in 1 mg/kg dose, there was a significant decrease in locomotor activity when applied as 3.5 mg/kg (p<0.05). A NK2 agonist [p-Ala8]-Neurokinin A-(4-10) and a NK2 antagonist L- 659,877 did not produced any significant change in locomotor activity when applied separately. Substance P increases the locomotor activity via NK1 receptors. NK2 receptors appeared not to have a role in this process. Although it is possible to think that the substance P can exert this effect directly, it seems more probable that it could increase the locomotor activity via increased dopaminergic activity. There is also some possibility that the other transmitters including acetylcholine, glutamate and serotonin may involve in this effect. Further studies are required to enlighten these findings. There was an increase in locomotor activity after coadministration of substance P and capsaicin. Locomotor system is in close relationship with various neural pathways. Effects of tachychinin receptor agonists and antagonists on locomotor activity are IXstill in experimental level. This system may possibly be a suitable substrate for the treatment of some motor disorders including Parkinson's disease.Keywords: Tachykinin receptors, Substance P. Locomotor activity, Neurokinin. Capsaicin.