Kendini sabote etme imgeleri

Abstract

Daha Sonra Doldurulacaktır.Benliğinin yapılanma aşamasında, öncelikli olarak ebeveynlerini rol model alan birey, bu süreçte kendini güvende hissetmek, değer görmek ve hem ailesi hem de toplum tarafından onaylanma ihtiyacı güder. Bireyin çocukluktan erişkinliğine kadar uzanan yolculuğunda, tinsel ve fiziksel ihtiyaçlarını doyumuna ulaştıracak kaynaklardan yeterince beslenememesi hatta bu yolculuğa travmatik deneyimlerin eşlik etmesi, benliğinde yıkıcı ve aşağılayıcı yönelimlerin yuvalanmasına sebebiyet vereceği gibi kimliğinin inşa aşamasında bölünme yaşamasına da neden olabilmektedir. Deneyimlenen bu bölünmüş benlik (gerçek ve sahte benlik) bireyin hem öznel hem de toplumsal konumunu kendi öznel varlığının arzuladığı biçimde inşa etmesini engelleyebilmektedir. Öznenin gerçek (öz) ve sahte (sosyal) benliği arasında gerçekleşen bu çatışma durumu, bireyin kendini sabote etme eğilimine iterek, birçok olumsuz duygu (korku, endişe, öfke, içe kapanma) ve davranış öz-yıkıcı şiddete dönüşerek özünden uzak bir kimlik deneyimlemesine sebebiyet verebilmektedir. Bu çalışmada; kendini sabote etme eğilimi gösteren bireyin, kendi benliği ile ilgili yaşadığı çatışmaları ortaya çıkarmasında kinetik bir rol oynayan sanat ile ilişkisi ele alınacaktır. Bu ilişki ise sanatçının kimi zaman bedenini bir sanat nesnesi olarak kullanıp öznelliğini bozguna uğratarak, iç dünyasında barındırdığı ruhsal çatışmaları `kendini sabote etme` kavramının izlerini taşıyan imgelerle sanat eserlerine yansıtılması altında incelenecektir. Kendini sabote etme kavramının yaratıcılık ve üretkenliğe olan etkileri, sanatçıya ve bilhassa sanata kattığı etkili dönüşümler özdeşleştirilecektir.

In the structuring phase of the self, the individual who takes the role model of his/her parents wants to feel safe, to be valued and to be approved by both the family and the society. In the individual's journey from childhood to adulthood, the inadequacy of nutrition from the sources that will satisfy his/her spiritual and physical needs and the traumatic experiences may lead to destructive and derogatory tendencies and also the division during the phase of the construction of identity. The experience of the divided self (real and false self) can prevent the individual from constructing both his/her subjective and social position according to his/her own subjective wishes and desires. This confrontation of subject between the real (self) and false (social) can lead to self-sabotage tendency and cause many negative emotions (fear, anxiety, anger, self-enclosed) and behaviors (self-realization), which turn into self-destructive violence and this may end up to the experience of identity that is distant from the essence. In this study; it has been approached to the relationship between the individual, who demonstrate the tendency of self-sabotage and the art that plays a kinetic role to come out his/her conflicts about the self. This relationship will be examined from the point of an artist, who uses the his/her own body as an art object to defeat his/her self and reflects the spiritual conflicts in the inner world by using images that bear the traces of the concept of self-sabotage. The effects of self-sabotage on creativity and productivity will be identified with the artist and in particular with the positive acquisitions, which brings to the art.