İndometazin, selekoksib ve meloksikam`ın sıçanların mide ve karaciğer dokusu MDA, GSH, MPO ve eritrosit MDA, GSH ve NO seviyelerine etkisi; selekoksib, meloksikam ve ranitidin`in indometazin uyarımlı gastric ülserlere antiülser etkileri

Abstract

ÖZET NSAID, antienflamatuvar ve analjezik özelliklerinden dolayı klinikte çok sık kullanılmaktadır. Fakat ciddi GIS yan etkileri uzun süre kullanımlarını sınırlamaktadır. NSAlD'lerin yan etkilerinden Siklooksijenaz (COX) enzim inhibisyonu sonucu prostaglandin (PG) eksikliği, nötrofil bağımlı mikrovasküler yaralanmalar ile serbest oksijen radikal (ROS) aracılı lipid peroksidasyonu sorumludur. Nitrik Oksitin (NO) gastrik ülser iyileşmesinde önemli rolü vardır. Bunu da; gastrik kan akımını arttırarak ve GIS mikrosirkülasyona lökosit adhezyonunu inhibe ederek sağlamaktadır. Glutatyon (GSH) insan gastrik mukozasında yüksek konsantrasyonda bulunan endojen bir antioksidandır. GSH'ın normal doku konsantrasyonunun sürdürülmesi NSAlD'lerin oluşturduğu ROS'ni yok ederak mukozal hasarı inhibe etmektedir. Biz bu çalışmada, intragastrik verilen COX-1 inhibitörü Indometazin, selektif COX-2 inhibitörü Selekoksib ve Meloksikam'ın sıçanlarda mide ve karaciğer dokusu GSH, Malondialdehid (MDA), Myeloperoksidaz (MPO) ve eritrosit GSH, MDA ve NO seviyelerine etkilerini araştırdık. Ayrıca Selekoksib ve Meloksikam'ın antiülser etkileri, İndometazin ile oluşturulan ülser modelinde araştırıldı ve etki güçleri Ranitidin ile karşılaştırıldı. Bu çalışmada 56 adet Albino Wistar cinsi erkek sıçan kullanıldı. Hayvanlar rastgele 7 gruba ayrıldı. Kontrol grubuna sadece distile su verildi (grup I), İndometazin 25 mg/kg (grup II), Selekoksib 100 mg/kg (grup III), Meloksikam 7.5 mg/kg (grup IV), Ranitidin 150 mg/kg intragastrik olarak indometazin uygulamasından 5 dk önce (grup V), Selekoksib 100 mg/kg intragastrik olarak İndometazin uygulamasından 5 dk önce (grup VI), Meloksikam 7.5 mg/kg intragastrik olarak İndometazin uygulamasından 5 dk önce (grup VII) verildi. İndometazin yaygın gastrik ülser meydana getirdi. GSH düzeyini azalttı, MDA, MPO ve NO düzeylerini arttırdı. Selekoksib ise gastrik ülser oluşturmadı ve tüm parametrelere etkisi kontrol grubuna göre farksızdı. Fakat Meloksikam mide de ülserler oluşturdu. İndometazin kadar olmasa da kontrol grubuna kıyasla GSH'ı azalttı, MDA, MPO ve NO yükseltti. Meloksikam, Selekoksib ve Ranitidin indometazin ile beraber verildiğinde ise İndometazin ülserlerini önledi. Indometazin'in ülserojenik mekanizması sadece sitoprotektif PG inhibisyonuna bağlı değildir. Buna ilave olarak MDA, GSH, MPO ve NO gibi enzimatik ve nonenzimatik oksidan ve antioksidan mekanizmaları etkileyerek hasar oluşturduğunu söyleyebiliriz. Meloksikam'ın tek başına ülserojenik olması, İndometazin ile birlikteVI verildiğinde Indometazin ülserlerini önlemesi, Meloksikam'ın güçlü agonist ve antagonist özelliğe sahip olduğunu düşündürmektedir.

vıı ABSTRACT Nonsteroidal antiinflammatory drugs (NSAIDs) are frequently used in clinical trials due to their antiinflammatory and analgesic properties, but their serious gastrointestinal side effects restrict their long-term use. Deficiency of prostaglandins (PGs) as a result of cyclooxygenase inhibition, netrophils-related microvascular trauma and oxygen radical-induced lipid peroxidation are responsible for the side effects of NSAIDs. Nitric oxide (NO) has an important role in healing of gastric ulcer by improving gastric blood flow and inhibiting the adhesion of leucocyte in gastrointestinal microcirculation. Glutathione (GSH) is an endogenous antioxidant found in human gastric mucosa at high concentrations. The maintenance of normal tissue GSH concentrations inhibits mucosal injury by oxygen radicals formed during the use of NSAID. In this study, we investigated the effect of oral Indomethacin (COX-1 inhibitor), Celecoxib and Meloxicam (COX-2 inhibitor) on gastric and hepatic tissue GSH, malondialdehyde (MDA) and myeloperoxidase (MPO) and erythrocyte GSH, MDA, NO levels in rats. Additionally, the antiulcerogenic effects of Celekoxib and Meloxicam were investigated in an Indomethacin- induced ulcer model and their efficiency was compared with that of Ranitidin. In this study, a total of 56 Albino Wistar male rats were used. The animals were randomly assigned to seven groups equal in number as follows. The control group received only distilled water (group I). Indomethacin (25 mg/kg) was given to group II, Celecoxib (100 mg/kg) to group III and Meloxicam (7.5 mg/kg) to group IV. Ranitidin at a dose 150 mg/kg (group V), Celecoxib at a dose of 100 mg/kg (group VI) and Meloxicam at a dose of 7.5 mg/kg (groub VII) were intragastrically given 5 min before Indomethacin administration of 25 mg/kg. Indomethacin and Meloxicam caused widespread gastric ulceration, decreased GSH levels and increased MDA, MPO and NO levels ( being more prominent in Indomethazin than in Meloxicam group). But Celekoxib did not produce gastric ulceration and its effect on the parameters measured was not significantly different from those of the control group. On the other hand, both Meloxicam and Celekoxib like Ranitidin, prevented Indomethacin-induced ulcer formation.vııı The ulcerogenic mechanism of Indomethacin could not be attributed only to the inhibition of cytoprotective PGs. In addition, we can propose that it may cause ulcer formation by disturbing some enzymatic and nonenzymatic oxidant and antioxidant mechanisms such as MDA, MPO, NO and GSH. That Meloxicam was ulcerogenic when given by itself and inhibited Indomethacin- induced ulcer formation when given before Indomethacin may indicate the powerful agonist and antogonist property of Meloxicam.