Johannes Brahms`ın Op.73 re majör II. Senfonisi`nin I. Allegro non troppo bölümü`nün müzikal biçim ve orkestra şefliği teknikleri yönünden incelenmesi

Abstract

Bu çalışmada, romantik dönem bestecilerinden Johannes Brahms'ın Op.73 re majör 2. Senfonisinin 1. bölümü, form, tematik ilişki, müzikal karakter ve orkestra şefliği teknikleri bakımından incelenmektedir. Çalışmada Betimsel Araştırma ve Durum Çalışması Modeli kullanılmıştır. Dört ana bölümden oluşan çalışmada; ilk bölümde, çalışmada kullanılan yöntem ve açıklamalara yer verilmiştir. İkinci bölümde, Brahms'ın sanatına etki eden önemli kişiler ve senfoni anlayışı ile ilgili bilgiler aktarılmıştır. Üçüncü bölümde 2. Senfoni 1. Bölümün, form, tematik ilişki ve müzikal karakteri ile ilgili bulgular sunulup, Brahms'ın sonat allegrosu biçimine getirdiği yeniliklerle ilgili bilgiler verilmiştir. Dördüncü bölümde ise eser, orkestra şefliği ve yorumculuk açısından irdelenmiş ve nitelikli olarak seslendirilebilmesi için, kaynaklardaki yorumlardan da yola çıkarak önermelerde bulunulmuştur.

In this study, Op.73 D Major 2nd Symphony's 1st movement is examined in terms of form, thematic relations, musical character and orchestral conducting techniques. Descriptive research and case study model were the base of the study. The study consist of four sections: In the first section, the methods and explanations related to the study is given. In the second section, persons effected Brahms's art and symphonic approach are examined and, innovations in the sonata form made by Brahms are presented. In fourth section, first movement is examined in terms of conducting techniques, and detailed analysis has been presented with the help of written sources for sufficent interpretation.