Sigara içen ve içmeyen hastalarda desfluran ve sevofluranın solunum mekaniklerine etkilerinin karşılaştırılması

Abstract

Şiddetli bronkospazm, anestezinin nadir fakat korkulan bir komplikasyonudur. Bronkospazm için en önemli risk faktörlerinden birisi de sigara içimidir. Volatil anestetiklerin çoğunun bronkodilatasyon etkileri olduğu ve bronkospazm tedavisinde kullanıldıkları bilinmektedir. Sevofluranın entübasyon sonrası oluşan bronkokonstrüktör yanıtlan diğer volatil anestetiklerden daha iyi baskıladığı bildirilmiştir.1'10'11 Desfluranın etkisi ise tam olarak belirlenememiştir. Bu konuda desfluran ile yapılmış klinik çalışma azdır ve bildirilen sonuçlar çelişkilidir.2'10'85 Volatil anestetiklerin etkinliğinde sigara içiminin etkisi araştırılmamıştır. Çalışmalarda sadece entübasyondan sonraki ilk 10 dakika değerlendirildiğinden uzun süredeki etkileri konusunda bilgiler azdır. Bronşiyal yanıtlara inhalasyon anestetiklerinin etkileri trakeal entübasyondan sonraki bir dönemde yapılacak uyanda farklı olabilir.16 Araştırmamızda desfluran ve sevofluranın entübasyondan sonra 25. dakikaya kadar, anestezi sırasında mekanik trakeal uyan oluşturduktan sonra, cerrahinin sonu ve ekstübasyondan sonraki dönemlerde solunum mekaniklerine etkilerini, sigara içen ve içmeyen hastalarda değerlendirmeyi amaçladık. Bu çalışmaya üst gastrointestinal sistem cerrahisi planlanan 30-55 yaş arası ASA I- II risk grubunda pulmoner hastalığı olmayan 100 hasta alındı. 50 sigara içmeyen ve 50 sigara içen toplam 100 hastaya rastgele seçimle inhalasyon anestetiği olarak desfluran veya sevofluran uygulanarak, Desfluran sigara (-), Desfluran sigara(+), Sevofluran sigara (-) ve Sevofluran sigara (+) olmak üzere 25' er kişilik 4 hasta grubu oluşturuldu. Anestezi indüksiyonu 2-3 mg/kg propofol ve O.lmg/kg veküronyum ile sağlandı. Entübasyondan sonra idamede %50 02/kuru hava karışımı içinde %6 desfluran veya %2 sevofluran uygulandı. İndüksiyondan hemen sonra başlanan 0.05-0.2 mcg/kg/dk dozda sürekli remifentanil infüzyonuna cerrahi sonuna kadar devam edildi. Hastalann indüksiyon sonrası (ind.), entübasyonun 5. dakikası (ent.5), entübasyonun 25. dakikası (ent.25), entübasyonun 30. dakikası (ent.30), cerrahi sonu (cer.son) ve ekstübasyondan iki dakika sonraki (ext.) dönemlerde olmak üzere dinamik kompliyans, hava yolu direnci, ve tepe hava yolu basıncı değerleri kaydedildi. 30. dakika ölçümü öncesi tüp kafinin indirilip şişirilmesi ve aspirasyon ile trakeal uyan oluşturuldu. VHasta grupları arasında demografik özellikler yönünden anlamlı fark bulunmadı. Kalp atım hızı, ortalama arter basıncı, periferik oksijen satürasyonu ve vücut ısısı değerleri gruplar arasında hiçbir dönemde farklı değildi. Desfluran grubunda sigara içmeyenlerde ent. 5 döneminde ölçülen hava yolu direnci (7.36±1.18.) ind. dönemine (6.56±1.08) göre yüksek iken (p<0.01), ent.25 değeri (6.36±1.35) başlangıç değerinden farksızdı. Sigara içenlerde ise hem 5. dakika (8.36±0.95) hem 25. dakikada ölçülen değerler (7.92±0.95) başlangıca göre (7.16±1.10) yüksekti (sırasıyla p<0.001, p<0.0l). Desfluran grubunda sigara içenlerde hava yolu direnci ent.5 ve ent.25 dönemlerinde içmeyenlere göre yüksekti (p<0.001). Sevofluran grubunda sigara içen ve içmeyen gruplarda 5. dakikada dinamik kompliyans (sırasıyla 51.24±4.03, 54.56±3.11), ind. döneminden (48.84±3.69, 51.96±2.76) yüksek bulundu (p<0.001). 25. dakikada kompliyansda yükselme ve hava yolu direncinde düşüş devam etti. Sigara içen ve içmeyenlerin değerleri arasında fark yoktu. Trakeal uyandan sonra (ent.30) Desfluran grubunda hava yolu direnci sigara içenlerde içmeyenlere göre (sırasıyla 9.60±1.32, 7.48±1.53) daha yüksek ölçüldü (p<0.01). Sevofluran grubunda ise hava yolu direnci artış ve kompliyans düşüş oranlan sigara içenler ve içmeyenlerde aynı derecede oldu. Cerrahi sonunda ve ekstübasyondan sonra desfluran gruplarında değerler başlangıç değerlerinden farksız iken sevofluran gruplannda hava yolu direnci başlangıç değerinden düşük, kompliyans yüksek bulundu. Bazal değerler hariç tüm ölçüm dönemlerinde desfluran grubunda hava yolu direnci sevofluran gruplarından daha yüksek, kompliyans daha düşüktü. Entübasyondan sonraki 5. dakika bulgularımız Goff ve arkadaşlarının10 sevofluran ve desfluranı karşılaştırdıkları ve sigara içen/içmeyen alt grupları sonradan inceledikleri çalışmayla uyumluydu. Sonuç olarak, entübasyon ve trakeal uyanlara bronkokonstriktör yanıtların desfluran grubunda sevofluran grubuna göre daha şiddetli olduğu, sevofluran grubunda sigara içen ve içmeyenler arasında bu yönden bir fark bulunmazken, desfluran grubunda sigara içenlerde bu yanıtların içmeyenlere göre daha fazla olduğu saptandı. Desfluranm entübasyonla oluşan bronkokonstriksiyonu sigara içmeyenlerde 5., sigara içenlerde 25. dakikaya kadar baskılayamadığı, buna karşılık sevofiuranm 5. dakikada her 2 grupta da baskıladığı ve bronkodilatatör etkisinin 25. dakikaya kadar sürdüğü görüldü. Anahtar sözcükler: Desfluran, sevofluran, hava yolu direnci, dinamik kompliyans, sigara içenler.

Severe bronchospasm is a rare and fearful complication of anesthesia. Smoking is one of the most important risk factors for bronchospasm. It is known that many volatile anesthetics has bronchodilator effects and are used in treating bronchospasm. It is reported that sevoflurane is the best in suppressing bronchoconstriction responses to entubation.1'10'11 However, the effect of desflurane could not be determined definitely. Clinical studies with desflurane about this matter are insufficient and reported results are contradictory. ' . Effects of smoking on effectiveness of volatile anesthetics is not inverstigated. Data about their long term effects are few, because only first 10 minutes after intubation is evaluated in studies. Effects of inhalation anesthetics on bronchial responses could be different in a stimulus that is given after tracheal intubation. 16 In our research we aimed to evaluate effects of sevoflurane and desflurane on respiratory mechanics in 25. minute after intubation, in periods after mechanical tracheal stimulation during anesthesia, after surgery and extubation, in smokers and nonsmokers. 100 patients who is scheduled to undergo gastrointestinal surgery, with an age between 30 and 55 years, in ASA I-II risk group and who does not have any pulmonary diseases are participated. Sevoflurane and desflurane is applied randomly to total 100 patients (50 smokers and 50 nonsmokers) as inhalation anesthetic, and 4 patient group that each has 25 patients is constituted as desflurane smoking ( - ), desflurane smoking ( + ), sevoflurane smoking ( - ), and sevoflurane smoking ( + ). Anesthetic induction is achieved with propofol of 2-3 mg/kg vecuronium of 0.1 mg/kg. After intubation, desflurane of %6 and sevoflurane of %2 in 02/dry air of %50 is applied for maintenance. Continuous remiphentanyle infusion of 0.05-0.2 mcg/kg/dk which is started immediately after induction, is continued until surgery is completed. Dynamic compliance, airway resistance and peak airway pressure of patients are made after induction (ind.), in the 5th (ent.5), 25th (ent.25), and 30th minutes after intubation, after surgery (cer.son) and in the second minute after extubation (ext). Tracheal stimulation is performed with inflation and deflation of tube cuff and aspiration before 30th minute measurement. VIIDemographic characteristics between patient groups did not differ significantly. Heart rate, mean arterial pressure, peripheral oxygen saturation and body temperature values did not differ between groups in any period. In nonsmokers in desflurane group,airway resistance values in ent.25 (6.36±1.35) were not different than baseline (beginning) value, whereas airway resistance in ent.5 (7.36±1.18.) were greater than ind. period (6.56±1.08; p<0.01). In smokers, either 5th (8.36±0.95) or 25th (7.92±0.95) minute values were greater than baseline value (7.16Ü.10 ; p < 0.001, p < 0.01, respectively). Airway resistance (in ent.5 and ent.25) of smokers in desfluran group were greater than nonsmokers (p < 0.001). 5th minute dynamic compliance of smokers and nonsmokers in sevoflurane group (51.24±4.03, 54.56±3.11, respectively) were greater than induction period dynamic compliance (48.84±3.69, 51.96±2.76,respectively ; p < 0.001). Increase in compliance and decrease in airway resistance is continued in 25th minute. Values between smokers and nonsmokers did not differ from each other. After tracheal stimulation (ent.30), airway resistance of smokers in desfluran group were greater than nonsmokers (9.60±1.32, 7.48±1.53, respectively; p < 0.01). In sevoflurane group, increase rates in airway resistance and decrease rates in compliance between smokers and nonsmokers were same. Airway resistance values in sevoflurane group were lower than baseline value and compliance values in sevoflurane group were greater than baseline after surgery and extubation, whereas values did not differ from baseline in desflurane group. Airway resistance in desflurane group were greater and compliance in desflurane group were lower than values in sevoflurane group in measurement periods except for baseline values. Our findings of fifth minute after intubation were correspondent with the study which Goff et al. I0 compared sevoflurane and desflurane and then studied smokers/nonsmokers subgroups. Finally, it is found that bronchoconstriction responses to intubation and tracheal stimulations in desfluran group were more severe than responses in sevoflurane group, responses in smokers did not differ from nonsmokers in sevofluran group, whereas these responses in smokers were greater than in nonsmokers in desflurane group. It is observed that desflurane could not suppress bronchoconstriction caused by intubation until fifth minute in nonsmokers and until 25th minute in smokers, and it is observed that sevoflurane suppresses bronchoconstriction in 5th minute in both groups and its brochodilating effect is lasted until 25th minute.Key words: Desflurane, sevoflurane, airway resistance, dynamic compliance, smokers.