Ratlarda Roziglitazon`un telomer dinamiğine etkisinin moleküler yöntemlerle araştırılması

Abstract

Roziglitazon; Tip II diabet tedavisinde kullanılan tiazolidinedion grubu bir ilaçtır. Bu grup ilaçlar, karbonhidrat ve lipid metabolizmasını kontrol eden genlerin ekspresyonunun düzenlenmesinde görev alan peroksizom proliferatör aktive reseptör-gama (PPAR-gama)'nın ligandı olarak rol oynarlar. Telomer; kromozom uçlarında bulunan özelleşmiş DNA ve protein kompleksinden oluşmaktadır. Omurgalılarda telomerik DNA, TTAGGG gibi, guaninden zengin dizelerden oluşur. Normal hücrelerde, her DNA replikasyon peryodunda, telomer 50-150 baz kısalır. Tamir edilemeyen oksidatif DNA hasarı da bu telomer kısalmasına katkıda bulunabilir. Literatürde, roziglitazonun telomer uzunluğuna etkisini gösteren bir çalışma bulunmamaktadır. Bu nedenle, çalışmamızda roziglitazonun telomer uzunluğuna etkisini araştırmayı amaçladıkÇalışmada 7?8 haftalık, 248-275 g arasında, 16 tane erkek Sprague-Dawley cinsi rat kullanıldı. Ratlar; her grupta dört tane olacak şekilde dört gruba ayrıldı ve 14 gün boyunca 0.0, 0.5, 1.0 ve 2.0 mg/kg dozlarında roziglitazon oral yoldan uygulandı. Rat karaciğer, ince bağırsak, pankreas dokuları ve lenfositlerinden genomik DNA izolasyonu yapıldı. Numunelerde telomer uzunluğu, kalibratör DNA numunesi ile karşılaştırılarak elde edilen telomer kopya sayısının referans gen kopya sayısına relatif oranını belirleyen kantitatif PCR ile ölçüldü.Roziglitazon dozları ve kontrol grubları arasında telomer uzunluğu açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulamadık (p>0.05). Numunelerin kontrol grupları değerlendirildiğinde; rat karaciğer, ince bağırsak, pankreas dokularının ve lenfositlerinin telomer uzunlukları arasında anlamlı bir fark bulundu (p < 0.05). Bu sonuç, roziglitazonun telomer kısalmasına yol açmadığını göstermektedir.Anahtar kelimeler: Roziglitazon, Telomer, Oksidatif stres

Rosiglitazone that is a drug for the treatment of type II diabetes mellitus, belong to the class of thiazolidinediones. Drugs of this class act as ligands for the peroxisome proliferator-activated receptor-gamma (PPAR-gamma), which is involved in the regulation of genes controlling carbohydrate and lipid metabolism. Telomeres are composed of specialized DNA and protein complexes. Telomeric DNA consist of guanine-rich sequences, such as TTAGGG in vertebrates. In normal cells, telomeres shorten by ~50?150 bp with each round of DNA replication. In addition to this, unrepaired oxidative DNA damage can also contribute to telomere shortening. There is no study that shows the effect of rosiglitazone on telomere length in literature. Because of this, we aimed to research on the effect of rosiglitazone on the telomere length in our study.We used sixteen male Sprague-Dawley rats that at 7-8 weeks of age and weighing 248?275 g in our study. The rats were divided into four groups, four rats in each group, and dosed once a day for 14 days by oral gavage with doses of 0.0, 0.5, 1.0, and 2.0 mg/kg rosiglitazone. Genomic DNA was extracted from rat liver, small intestine, pancreas tissue and lymphocytes. Telomere length values were measured by a quantitative PCR assay that determines the relative ratio of telomere copy number to single copy gene copy number in samples as compared with a calibrator DNA sample.We did not found statistically any significant difference between doses of rosiglitazone and control groups for telomere length (p>0.05). When control groups of all samples were analyzed, there was a significant difference between rat liver, small intestine, pancreas tissue and lymphocytes telomere length (p<0.05). This result has showed that rosiglitazone doesn?t lead to telomere shortening.Key words: Rosiglitazone, Telomere, Oxidative stress