Pediyatrik kardiyak kateterizasyonda iki farklı remifentanil dozunun hemodinami ve derlenme süreleri üzerine etkileri

Abstract

Amaç: Pediyatrik kardiyak kateterizasyonda kısa etkili bir opioid olan remifentanilin iki farklı infüzyon dozunun hemodinami, derlenme zamanı ve komplikasyonlar açısından etkisini karşılaştırmaktır.Gereç ve Yöntem: Sedasyon altında kardiyak kateterizasyon planlanan, 2-12 yaşları arasında, ASA II-III risk grubunda olan 60 çocuk hasta çalışmaya dahil edildi. Hastalar girişimden 30 dk önce 0.5 mg/kg oral midazolam ile premedike edilip, nazal kanülle 3-4L/dk oksijen verildi. Hastaların premedikasyondan önce, premedikasyon verildikten sonra 5, 10, 30.dk'da nabız (KAH), sistolik kan basıncı (SKB), solunum sayısı (RS), sedasyon skalası (SS) kaydedildi. Oral midazolam premedikasyonundan 30 dakika sonra remifentanil infüzyonu başlandı ve remifentanil infüzyon dozlarına göre hastalar iki gruba ayrıldı. Remifentanil infüzyon dozu 0.1 µg/kg/dk olanlar Grup I ve 0.2 µg/kg/dk olanlar Grup II olarak adlandırıldı. Remifentanil infüzyonuna tüm hastalarda işlem sonunda kasık bandajı konulana kadar devam edildi. Her iki grupta remifentanil infüzyonu başladıktan sonra SS ? 4 olunca girişim yerine prilokain infiltrasyonu yapıldı. Girişim süresi boyunca hastaların 5, 10, 15 ve 30. dakikalarda ve girişim sonunda KAH, SKB, RS, SS, yüz skalası kayıt edildi. Tüm hastaların sedasyonları Ramsey sedasyon skalası (Tablo II) ile ve ağrıları Yüz skalası (Şekil I) ile değerlendirildi. Girişim başladıktan sonra SS < 4 olan hastalara, tek doz 0.05 mg/kg intravenöz (iv) midazolam verildi. Midazolam'dan sonra 2 dakika içinde SS < 4 olanlara veya SS ? 4 olmasına rağmen yüz skalası ? 2 olanlara 1 mg/kg iv ketamin uygulandı. Kardiyak kateterizasyon işlemi bittikten sonra hastalara kasık bandajı konuldu ve derlenme odasına alındı. Derlenme odasında hastalara 3-4 L/dk oksijen verilerek 60 dakika gözlendi. Ayılma zamanı, derlenme skalası (DS) ile belirlendi (Tablo III). Girişimden sonra hastaların derlenme skalasının 5 olma, sedasyon skalasının 2 olma zamanı kaydedildi. Ayrıca 5, 10, 15, 30, 45. ve 60.dakikalarda KAH, SKB, RS, SS, yüz skalası kaydedildi. Derlenme skalası ? 5 ve sedasyon skalası 2 olduğunda hastalar servislerine doktor eşliğinde gönderildi. Anestezi süresi, remifentanil infüzyonu başlangıcından, kasık bandajı konulana kadar geçen süre, girişim süresi ise, lokal anestezik infiltrasyonu yapılmasıyla kasık bandajı konulana kadar geçen süre olarak kabul edildi.Bulgular: Gruplar arasında demografik veriler, ASA risk sınıflaması, girişim süresi açısından benzerdi (p > 0.05). Anestezi süresi Grup II'de daha kısa bulundu (p<0.05). Her iki grupta kalp atım hızı değerleri arasında fark yoktu (p > 0.05). SKB değerleri Grup I'de girişimin 5.dk ve 10.dakikalarında Grup II'ye göre daha düşüktü (p<0.05). Yüz skalası değerleri girişimin 15. ve 30. dakikalarında Grup II'de Grup I'e göre düşüktü (p<0.05). SS'nın 4 olma zamanı, derlenmede SS'nın 2 olma zamanı ve DS'nın 5 olma zamanı Grup II'de daha kısaydı (p<0.05). Grup I'de ek midazolama ihtiyaç duyan hasta sayısı Grup II'ye göre fazlaydı (p<0.05). Yine Grup II'de ek ilaç gerekmeyen hasta sayısı Grup I'e göre azdı (p<0.05).Sonuç: Pediyatrik kardiyak kateterizasyon yapılan olgularda sedasyon için kullandığımız 0.2 µg/kg/dk remifentanil infüzyon dozunun, 0.1 µg/kg/dk infüzyon dozuna göre hemodinamik stabiliteyi daha iyi korurken girişime erken başlanmasını sağladığını, anestezi süresini kısalttığını ve girişim sonrası da derlenmeyi hızlandırdığını gözlemledik.Pediyatrik kardiyak kateterizasyon uygulanacak 2 yaş üzerindeki olgularda; 0.2 µg/kg/dk remifentanil dozunun, pediyatrik kardiyak kateterizasyon işlemlerinde güvenle kullanılabileceğini düşünmekteyiz.Anahtar kelimeler: Remifentanil doz, kardiyak kateterizasyon, sedasyon

Purpose: With respect to the hemodynamics, recovery time and complications, to make a comparison between two different infusion doses of remifentanil which is an opioid displaying a short time effect on the pediatric cardiac catheterization process.Material and Methods: This study comprised 60 pediatric patients who were aged between 2 to 12 and took place in the ASA II-III risk group after their catheterization process have been planned to be performed under sedation. These patients, during a course of 30 minutes before the start of this infusion process, were premedicated by an oral dose of 0.5 mg/kg midazolam, and through a nasal canule, they were supplied with oxygen at a flow rate of 3-4 liters/minute.The rates of pulse, systolic blood pressure, breathing and sedation scale were recorded on the minutes of 5, 10 and 30 that elapsed before and after the premedication process of pediatric patients. The infusion of remifentanil was started after 30 minutes have elapsed from the oral midazolam premedication process and patients, with respect to the infusion doses of remifentanil, were categorized as two groups. Those patients receiving a remifentanil dose of 0.1 µg/kg/minute, were categorized as group I and those receiving a remifentanil dose of 0.2 µg/kg/minute, were categorized as group II. This remifentanil infusion continued till a truss was placed on all patients at the end of this process. At each group, after the start of medical intervention process, the infusion site was subjected to a prilocain infiltration when the sedation scale value was ? 4. During the course of medical intervention process, the pulse and systolic blood pressure rates, together with the sedation and face scales of patients, were recorded on the minutes of 5, 10, 15 and 30 and also at the end of medical intervention process. The sedation courses of all patients were evaluated according to the Ramsey Sedation Scale (Table II) and the pains suffered by them, were evaluated according to the face scale (Figure I). After the start of medical intervention process, those patients whose sedation scale was < 4, were intravenously administered with a single dose (0.05 mg/kg) of midazolam. Within two minutes following the administration of midazolam, those patients whose sedation scales were < 4 and the other patients whose face scales were ? 2 although their sedation scales had been ? 4, were intravenously administered with a ketamine dose of 1 mg/kg. Upon the end of cardiac catheterization process, the pediatric patients were fitted with truss and taken into the recovery room. In the recovery room, these patients, after receiving oxygen supply at the rate of 3-4 liters/minute, were watched for 60 minutes. Their regaining consciousness time was determined through the recovery scale (Table III). At the end of medical intervention process, the times when their recovery and sedation scales had been respectively 5 and 2, were recorded. Furthermore, the pulse, systolic blood pressure and breathing rates, together with the sedation and face scales, were recorded on the minutes of 5, 10, 15, 30, 45 and 60. When the recovery and sedation scale values were respectively ? 5 and 2, these patients were brought to their hospital wards under the escort of a physician. The anesthetic procedure time is accepted as the time period which has started from the infusion of remifentanil and lasted till the time when the truss was placed on the patients. On the other hand, the medical intervention time is accepted as the time period which has started and lasted till the time when the truss was placed on the patients.Results: The demographic data, dealing with all groups were similar (p<0.05) with respect to ASA risk classification and medical intervention period. The anesthetic procedure period was found rather short (p<0.05) in the group II. In both groups, there existed no differences with respect the heart beating rates (p > 0.05). The systolic blood pressure rates of the patients included in the group-I, when compared with the patients of Group- II, were rather low (p<0.05) on the 5th and 10th minutes of medical intervention process. The values of face scale, on the 15th and 30th minutes of medical intervention process, were low (p<0.05) in group-II as compared with the values of group-I. The time when the sedation scale ought to be 5 and the time when the sedation scale ought to be 2 in the recovery period and the time when the recovery scale ought to be 5, were shorter (p<0.05) in the group-II. In the group ?I, the number of patients who needed an extra administration of midazolam, was more (p<0.05) than the number of patients who needed this administration in the group-II. Furthermore, the number of patients who did not need any extra drug administration in the group-II, was less (p<0.05) when compared with the patients of group-I.Conclusion: Those cases which included the process of pediatric catheterization, served to indicate us that the remifentanil infusion dose (0.2 µg/kg/minute) which is applied by us for sedation process, when compared with the infusion dose of 0.1 µg/kg/minute, had better maintained the hemodynamic stability and enabled the early start of medical intervention and also shortened the time period of anesthetic procedure and accelerated the recovery process also at the end of medical intervention.For the cases involving the pediatric patients who are aged over 2 and who are supposed to undergo a pediatric cardiac catheterization process, we are in the opinion that a remifentanil infusion dose of 0.2 µg/kg/minute, can be safely applied during the pediatric cardiac catheterization process.Keywords: Remifentanil dose, cardiac catheterization process, sedation