Çocuk Nefroloji ünitesinde 2002 -2007 yılları arasında tanı almış kronik böbrek hastalarının değerlendirilmesi

Abstract

Kronik böbrek hastalıgı (KBH), glomeruler filtrasyon degerinde azalmasonucu böbregin sıvı-solüt dengesini ayarlama ve metabolik endokrin fonksiyonlarındakronik ve ilerleyici bozulma olarak tanımlanır. KBH' na yol açan neden ne olursa olsun,zaman içinde ilerleyici ve geri dönüsümsüz nefron kaybının bir sonucu olarak sondönem böbrek yetmezligine (SDBY) ilerler ve üremik sendromun gelismesine nedenolur.Bu çalısmada, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Saglıgı veHastalıkları Anabilim Dalı, Çocuk Nefroloji Bilim Dalı'nda kronik böbrek hastalıgıtanısı konularak takibe alınan hastalar retrospektif olarak degerlendirildi. Hastalarkronik böbrek hastalıgı evreleri, tanı yasları, laboratuar bulguları, etyolojik, klinik,laboratuar, prognostik ve tedavi özellikleri, son dönem böbrek yetmezligine ilerlemehızları, bu ilerlemeyi kolaylastıran faktörler, komplikasyonlar ve mortalite hızlarıaçısından degerlendirildi.Çalısmada kronik böbrek hastalıgı tanısı konulan 40' ı (%50) kız, 40' ı (%50)erkek 80 hasta yer aldı. Hastaların ortalama tanı yasları 9,67 ± 4,61 yıl idi. Tanı yasınagöre hastalar 4 gruba ayrıldıgında 15 (%18,8) hasta 0-4 yas arasında, 21 (%26,3) hasta5?9 yas arasında, 29 (%36,3) hasta 10-14 yas arasında ve 15 (%18,8) hasta 15-18 yasarasındaydı. Evrelere göre sınıflandıgında; 8 (%10) hasta evre 2, 26 (%32,5) hasta evre3, 21 (%26,3) hasta evre 4 ve 25 (%31,3) hasta evre 5 KBH hastasıydı. Tüm hastalariçin ortalama izlem süresi 32,2 ± 16,2 ay idi. Etiyolojiye göre yapılan sınıflamada en sıkgörülen neden ürolojik problemler-tübülointertisyel hastalıklar (%43,7) idi. Bu grubun,%17,5' ini nörojenik mesane, %16,25' ini VUR, %6,25' ini kronik pyelonefrit, %3,75'ini nefrolitiazis, %3,75' ini obstrüktif üropati , %2,5' ini tübulointertisyel hastalıklarolusturdu. Diger sık nedenler, primer glomerulonefritler (%10), sekonderglomerulopatiler (%10), kistik renal hastalıklar (%8,75), herediter ve metabolikhastalıklardırdı (% 7,5). %10 olguda ise neden bulunamadı. Hastaların 31' i (%38,7)takipleri boyunca renal replasman tedavisine ihtiyaç olmadan (pre-diyaliz olarak)izlendi ve sadece konservatif tedavi verildi. Toplam 49 (%61,3) hastaya ise renal replasman tedavisi (RRT) uygulandı. Bu hastalardan 32' sine periton diyalizi (PD),10'una hemodiyaliz (HD) tedavisi uygulanırken 7 hastaya ise renal transplantasyonyapılmıstı. Transplantasyonların 5' i pre-emptif (daha öncesinde diyaliz tedavisialmadan) iken, 2' sine daha öncesinde periton diyalizi tedavisi uygulanmıstı. Hastalarıntanı anında anemi (%76,2), hipoalbüminemi (%46,2), sekonder hiperparatiroidi(%71,2), proteinüri (%57,5) ve asidoz (%72,5) oldukça sıktı. Hastalarda tanı sırasındakiacil diyaliz ihtiyacı, anemi, hipoalbüminemi, proteinüri ve hipertansiyonun SDBYgelisimi için birer risk faktörü oldugu saptandı. Aynı zamanda çoklu hipertansiyontedavisi (dirençli HT) ile SDBY gelisimi güçlü sekilde iliskili bulundu. Anemi, HT veacil diyaliz ihtiyacı, SDBY gelisme süresini de azaltan etkenlerdi. Hastaların 5 yıllıksagkalım oranı %83' tü. En sık ölüm nedeni kardiyovasküler nedenlerdi.

Chronic kidney disease (CKD) is defined as the chronic and progressive failurein the adjustment of fluid-eloctrolyte equilibrium and metabolic endocrine functions ofkidney as a result of the decrease in the glomerular filtration rate. Whatever the reasonof the chronic kidney disease is, as a result of the progressive and irreversible nephronloss, the end-stage renal failure progresses in time, causing the development of uremicsyndrome.In this study, patients who were diagnosed with chronic kidney disease andfollowed up in Pediatric Nephrology, Department of Pediatrics of Medical Faculty ofOndokuz Mayıs University were evaluated retrospectively. Patients were evaluated interms of chronic kidney disease stages, diagnostic ages, laboratory findings, etiologic,clinic, laboratory, prognostic and treatment characteristics, end-stage renal failureprogression speed, factors facilitating this progress, complications and mortality rates.40 female (50%) and 40 male (50%) patients (80 in total) who were diagnosedwith chronic nephropathy, participated in this study. The average diagnostic age of thepatients was 9,67 ± 4,61 years. When the patients were separated into four groupsaccording to diagnostic age, 15 patients (18,8%) were between 0-4 ages, 21 patients(26,3%) were between 5?9 ages, 29 patients (36,3%) were between 10-14 ages and 15patients (18,8%) were between 15-18 ages. When classified according to phases; 8patients (10%) were in the 2nd phase, 26 patients (32,5%) were in the 3rd phase, 21patients (26,3%) were in the 4th phase and 25 patients (31,3%) were in the 5th phase ofthe chronic nephropathy. The average follow up time for all patients were 32,2 ± 16,2months. In the classification realized according to etiology, most frequently observedurologic problems were tubulo-interstitial diseases (43,7%). This group was composedof 17,5% neurogenic bladder, 16,25% vesicourethral reflux, 6,25% chronicpyelonephritis, 3,75% nephrolithiasis, 3,75% obstructive uropathy, 2,5 % tubulointerstitialdiseases. Other frequent reasons were primary glomerulonephritis (10%),secondary glomerulopathies (10%), cystic renal diseases (8,75%), hereditary andmetabolic diseases (7,5%). In 10 % of the cases, no reason has been found. Throughout their follow up, 31 patients (38,7%) were followed up without the need for renalreplacement therapy (as pre-dialysis) and only conservative therapy was applied. Onthe other hand, renal replacement therapy (RRT) was applied to 49 patients (61,3%) intotal. Among these patients, peritoneal dialysis (PD) therapy was applied to 32 of them,hemodialysis (HD) therapy was applied to 10 of them and renal transplantation wasdone to 7 of them. 5 of the transplantations were pre-emptive (dialysis therapy was notapplied before) whereas 2 of them took peritoneum dialysis threaphy before. During thediagnosis of the patients; anaemia (76,2%), hypoalbuminemia (46,2%), secondaryhyperparathyroid (71,2%), proteinuria (57,5%) and acidosis (72,5%) were veryfrequent. During diagnosis, the urgent dialysis need, anaemia, hypoalbuminemia,proteinuria and hypertension in patients, were determined as an element of risk for theend stage renal failure development. In addition to this, a strong correlation was foundbetween multiple hypertension therapy (resistant HT) and end-stage renal failure.Anemia, hypertension and urgent dialysis need were also the factors reducing thedevelopment span of end-stage renal failure. 5-year survival rate of the patients was 83%. Most frequent cause of death was cardiovascular causes.