Tavşan aşırı dermal skarlaşma modelinde duyu denervasyonunun etkileri: Kantitatif değerlendirmeler

Abstract

Cildin aşırı skarlaşmasının patofizyolojisi halen tam olarak anlaşılamamıştır. Ciltteki serbest sinir sonlanmalarının uyarılmasıyla salınan nöropeptidler, enflamasyon hücreleri de dahil birçok hücreyi uyararak ?aşırı skarlaşma?ya neden olabilir. Belirli bir cilt bölgesine duyu denervasyonu oluşturmak nöropeptid miktarını azaltır. Bu çalışmada, tavşan kulağında tanımlanmış bir `aşırı dermal skarlaşma modeli` kullanarak denervasyonun dermal skarlaşmaya olan etkisi incelendi.Çalışmamızda, 16 adet dişi beyaz Yeni Zelanda tavşanı kullanıldı. Denerve edilmiş ve intakt iki farklı grup elde etmek amacıyla, her hayvanın sağ kulağına ait ?santral aurikular sinir? ve ?küçük oksipital sinir? den 1 cm eksizyon yapıldı. Aynı insizyonlar ve diseksiyonlar sol tarafa da uygulandı. Ancak bu tarafta sinirler intakt bırakıldı. 14 gün sonunda kulaklar arasında belirgin duyu farkı vardı. Ardından, her iki kulakta 4' er adet (1 tavşanda toplam 8 adet) ?aşırı skarlaşma modeli?ne uygun 7 mm çapında yara oluşturuldu. Günlük pansuman ve gözlem yapıldı ve yaraların tam epitelizasyon süresi kaydedildi. Yara oluşturulmasından sonraki 28. günde hayvanlar sakrifiye edilerek dokular çıkarıldı. Gruplar, skar elevasyon indeksi (SEE), yara kontraksiyon miktarı ve enflamasyon skorları bakımından değerlendirildi. Elde edilen veriler istatistiksel olarak karşılaştırıldı. Ayrıca, her iki grupta aurikulokraniyal sulkusun distalindeki intakt dermiste sinir dokusunun immün histokimyasal değerlendirmesi yapıldı.Histolojik değerlendirmede, intakt (sol) skarların SEE değerleri denerve (sağ) skarlara göre anlamlı derecede yüksekti (p< 0,05). Gruplar arasında epitelizasyon, yara kontraksiyonu ve enflamasyon skorları açısından anlamlı fark tespit edilmedi (p<0,05). Denerve (sağ) taraftaki immunhistokimya incelemesinde sinir yoğunluğunda fark gözlenmedi.Çalışmamızda, denervasyon ve azalmış dermal skarlaşma arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki tespit edildi. Denervasyona bağlı dokudaki nöropepttid miktarının azalması bu sonuç için uygun bir açıklama olabilir.

The pathophysiology of excessive dermal scarring remains uncertain in many aspects. The neuropeptides from free nerve endings may potentially cause excessive scarring by activating inflammatory cells besides many type of skin cells. Selective sensory denervation of a skin region may impair the secretion and effect of neuopeptides. Our purpose is to quantify the ?effect of denervation on dermal scarring? by using an ?rabbit ear excessive dermal scarring model?.16 New Zelland White Rabbits are used. For obtaining denervated and control groups, denervation of the right ears are performed mainly by 1cm excision of ?central auricular? and ?lesser occipital? nerves. Same incisions and dissections are also made to the left sides without any nerve excision. Comparable denervation accomplished in all subjects. After 14 days, application of ?excessive dermal scarring model? on both ears is performed. A second follow up for 28 days is ended by sacrification. Scars are evaluated by H&E staining for Scar Elevation Index(SEI) measurement, wound contraction and inflammation scorring. Also epithelization time is recorded and immunhistochemical staining for nerve bundles is performed .Histomorphometrical evaluation(SEI measurement) yielded significant difference between groups depicting a clear connection between denervation and decreased scarring. The measurements of epithelization time, wound contraction and inflammation scorring yielded no difference. İmmunhistochemical staining of intact skin regions showed no difference between dermal nerve bundle density.Although studies concerning?wound healing in denervated tissue? exist in literature, ?the effect of denervation on scarring quantity? has not been studied experimentally. To our findings, denervation and reduced scarring shows strong correlation. Which may be attributed to possible depletion of tissue neuropeptide levels and impaired sensory transmission.