Horlayan hastalarda üst solunum yolundaki morfolojik değişikliklerin dinamik MRG ve BT ile değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Çalışmamızda horlayan hastalarda sağlıklı kişilerle karşılaştırma yaparak MRG ve BT ile üst hava yolundaki solunum ile olan dinamik değişikliklerin saptanması amaçlanmıştır. Ayrıca BT ve MRG'nin avantajları , dezavantajları, horlayan hastalarda hangi tetkikin daha doğru olacağı belirlenmeye çalışılmıştır.Gereç ve Yöntem: Hastanemize horlama şikayeti ile başvuran 38 hastaya ve horlama şikayeti olmayan herhangi bir nedenle farinks incelemesi için başvuran 12 hastaya ağız kapalı, burundan yavaş nefes alıp verirken Çok Kesitli Bilgisayarlı Tomografi (ÇKBT) ve Manyetik Rezonans Görüntüleme (MRG) ile rutin aksiyel farinks incelemesi yapıldı. Bu incelemeye ek olarak MRG' de en dar farinks seviyesini tespit etmek için midsagital diamik inceleme yapıldı. Sonuç olarak ÇKBT'de aksiyel görüntülerden ve inceleme öncesi alınan lateral skenogramdan, MRG'de ise midsagital dinamik görüntüler üzerinden farinksin en dar olduğu seviye belirlendi. Bu seviyeden her iki tekikte de aksiyel dinamik inceleme yapıldı. Dinamik incelemelerde hasta yavaş nefes alıp verirken yapıldı. Rutin aksiyel görüntüler üzerinden nazofarinks en dar alanı, hipofarinks en dar alanı, dinamik görüntülerde orofarinks en dar ve en geniş alanı, en dar ve en geniş olduğu anlardaki bilateral parafaringeal yağ ile parafaringeal kas kalınlıkları, hava yolunun anterior-poasterior, medial-lateral çapları ölçüldü. BT incelemesi öncesi alınan lateral skenogramdan bazı sefalometrik ölçümler yapıldı.Tüm ölçümler hasta ve kontrol grubunda karşılaştırıldı.Sonuç: Horlayan kişilerde her iki görüntüleme metodunda da en dar farinks bölümü orofarinksde retropalatal bölge olup diğer alanlar MRG ve BT'de kontrol grubu ile karşılaştırıldığında farklı bulundu. Horlayanlarla kontrol grubu karşılaştırıldığında VKİ, boyun çapı horlayanlarda fazla olup orofarinks alanı anlamlı dar çıktı. Dinamik incelemelerde parafaringeal kas kalınlığı arttıkça medial- lateral hava yolu çapının, orofarinks alanının daraldığını saptadık.Anahtar Kelimeler: Horlama, tıkayıcı uyku apne sendromu, farinks, bilgisayarlı tomografi, manyetik rezonans görüntüleme

PURPOSE: In our study, making comparison between patients with snoring and healthy subjects, ıt was aimed to determine the dynamic changes in respiratory in the upper respiratory tract with, MRI and CT . Furthermore, advantages and disadvantages of CT and MRG, which studies would be more effective in patienets with snoring was tried to be determined.MATERIALS AND METHODS: Axial pharynx examinations with MSCT and MRI were performed to 38 patients admitted to hospital with the complaint of snoring and 12 patients who did not have complaint of snoring and admitted to the hospital for pharynx examination with any reason while their mouth were closed, breathing slowly from the nose. In addition to the this examination, midsagital dynamic analysis was performed to determine the most narrow pharynx level in the MRI. As a result, the level in which pharynx was most narrowwas determined in the MSCT through the axial images and lateral skenogram taken before examination and in the MRI, it was detemined through the midsagital dynamic images. Axial dynamic examination was performed from this level of both studies. Dynamic imaging was performed while the patient was breathing slowly. From routine axial images, the most narrow area of nasopharynx, the most narrow area of hypophranyx, from dynamic images the most narrow and most wide area of oropharynx, bilateral parapharyngeal fat and parapharyngeal muscle thickness in the times when oropharynx is narrowest and most wide, anterior-posterior, medial-lateral diameters of airway were measured. Some cephalometric measurements were obtained from the lateral skenogram. All measurements were compared in patients and control group.CONCLUSION: In patients with snoring, the most narrow part of pharynx was retropalatal region in oropharynx in both imaging methods and the other regions were found to be different when they were compared with control group in MRI and CT. When patients with snoring and control group were compared BMI , neck diameter was more wide in patients with snoring and area of oropharynx was markedly narrow. We determined that in dynamic examinations when the parafaringeal muscle thickness increased, medial-lateral airway diameter and oropharynx area became narrow.Keywords: snoring, obstructive sleep apnea syndrome, pharynx, computed tomography, magnetic resonance imaging